Küçüklükten beri hayali olan öğretmenlik şuan onun mesleği idi. İlk görev yeri olan Hakkari'de 2 sene normal bir yaşam süren Nare, teröristler tarafından kaçırılarak günlerce esir kalmıştı.
Bütün umutları tükenmişken yetişen Gölge Timi, onun bu zam...
Bu yaşantının sonu kötü bitecekti, kitaplar da öyle yazıyordu. Bu yaşantının da sonu kötü bitecek albayım. Bizim gibilerin hayatında güzellikler, kısa süren aydınlıklardır.
-Oğuz Atay
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüme başladığınız saat?
Yaralar ne kadar sürede kabuk bağlardı? Ne kadar süre sonra iyileşirdi? Fatih Korkmaz'ın cenazesinin üstünden 2 gün geçmişti. Acısı hala timin arasında geziniyordu. Fakat muhabbet, sohbet devam ediyordu herkes yine işine bakıyordu çünkü burası askeriyeydi.
Bir sürü silah arkadaşını toprağa verince insan alışıyordu ölüme, ölüm görmeye. Ranzada tavanla bakışıyordu Rıfat, 2 gün olmuştu kardeşini toprağa vereli. Gidip görmüştü yavrusunu, sana benziyor Fatih demişti içinden.
"Rıfat gel oğlum kahvaltı yapıyoruz." dedi Ömer. Ayağa kalkıp Ömer'e baktı, "Ben yemiyicem komutanım." dedi usulca. Ranzadan aşağıya atlayıp üstünü başını düzeltti. "Olmaz öyle gel hadi." diye ısrar etti Ömer. Rıfat burun kıvırınca Ömer kaşlarını çattı. "Emirdir." diyince Rıfat kafa salladı.
Burada kimin rütbesi yüksek ise o ona emir verirdi işte. Sessizce komutanının yanında yemekhaneye girdi, timinin olduğu masaya oturunca Barışla göz göze geldi.
"Birşey mi oldu komutanım?" diye sordu Barış. "Yok, bir ayının yemek yediğini izleyeyim dedim. Belgesel misali." Rıfat'ın dedikleri ile Gurur gülmeye başladı.
"Ayıp oluyor ama komutanım." diye sitem etti Barış. "Ne ayıbı oğlum adam haklı, boz ayılar bile böyle yemiyor." Ali Asaf'ta bu espiriye ortak olunca Gurur'un gülüşü daha çok büyüdü.
Rıfat göğsünü kabartıp, "Duy Barış, komutanımda arkamda." dedi. "Laf etmeyin benim çaylağıma." diye savundu Ömer. Bu sefer göğüs kabartma sırası Barış'a geçmişti. "Benimde arkamda Ömer komutanım var Rıfat komutanım." dediğinde Ali Asaf kaşlarını çattı.
"Ne diyon lan sen? Laf mı atıyon sen bana?" diye çıkıştı Ali Asaf. "Estağfurullah komutanım." dedi Barış. "Ben Ömer komutanımın safındayım özür dilerim komutanım." dedi Derya. Herkes saf seçiyor gibiydi.
"Valla ben Ali komutanımın safındayım." dedi Gurur gülerken. "Benide alın aranıza komutanım." diye atladı Aslan. "Sizde beni alın Ömer komutanım." dedi Eren. "Derya bizde hacı ona göre." dedi Ömer. "Bizde de ben varım aslanım." dedi Ali Asaf.
İki komutan birbirilerinin ensesinden tutunca Barış şok olmuştu. "Komutanım tamam, vallahi ben ayı gibi yiyorum evet." dedi panikle. Diğerleri oturmuş sessizce bu görüntüyü izliyorlardı. "Sen karışma Barış." dedi Ömer. "Yedin naneyi Ömer komutan." diyerek kendine çekti Ali Asaf.
Barış hızla iki komutanının başına gidip ağlamaklı bir sesle "Nolur komutanım, tamam dedim işte." dedi. Ali ve Ömer gülerek Barış'a dönünce ikinci bir şoku yaşadı.
