Küçüklükten beri hayali olan öğretmenlik şuan onun mesleği idi. İlk görev yeri olan Hakkari'de 2 sene normal bir yaşam süren Nare, teröristler tarafından kaçırılarak günlerce esir kalmıştı.
Bütün umutları tükenmişken yetişen Gölge Timi, onun bu zam...
Seni düşünmek kafamın ve yüreğimin en tatlı, en heyecanlı meşalesidir.
-Nazım Hikmet
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüme başladığınız saat?? Yorumlarda buluşalımm.
Sabahın 06:30'da sancıdan kıvranıyordum. Dün o antilop yüzünden kısa elbiseyle soğuğa maruz kalmıştım. Tüm gece kıvrandığım için ara ara sinir krizinden ağlamıştım bile. Bu salak regl tam gelecek zamanı bulmuştu zaten.
Saat itibarıyla 1 Nisan'a girmiştik, bu halime aldırmadan Yavuz'a ne tür bir şaka yapabilirim diye düşünüyordum. Korkmasını istiyordum, benim için endişelenmesini istiyordum. Büyük bir plan kurmalıydım. Yatağımdan kalkıp sabah sabah sıcak bir duş aldım.
Banyodan çıktığımda saat 07:00 olmuştu bile. Okul için hazırlanıp odamdan çıktığımda Efnan'da hazırlanmış çıkıyordu. "Efnan." diyerek onu durdurunca hala uykulu olan gözlerini bana çevirdi. "Bugün 1 nisan ve Yavuz'a şaka yapıcam sende bana yardım edeceksin." dediğimde sorgular gibi baktı.
"Tek yapman gereken şey hastanede bana bir oda ayarlamak."
"Nasıl bir fikir var aklında Nare?" dedi uykulu sesiyle. Şuan bu haline kahkaha atmak istiyordum ama sancım sağdan soldan gelerek gülüşümü engelliyordu. "Sen orasını bana bırak hastaneye gelince ben sana anlatırım. Sen odayı hallet yeter." dedim. Yeter derken en önemli yeri orası zaten diye kendimi aydınlatıp Efnan'a el salladım.
Oda uykulu gözlerle bana el sallayıp evden çıktı. Koridorda bir uykucu daha yürüyerek banyoya girdi. Ahsen'de kalktığına göre sancımı geçirecek birşeyler içip okula gidebilirdim. Kendime sıcak yeşil çay yapıp Ahsen'i beklerken içtim. Nihayet hazırlanan Ahsen'le birlikte evden çıkıp uykulu uykulu okula girdik.
O uyumuştu ona rağmen uykusu vardı, ben uyumamıştım bile! Günün temposu olan öğretmenler odası, zil ve dersler derken insan yorgunluktan ölüyordu. Birde uykusuz olunca hepten berbat oluyordum.
💭
Efnan
Saatlerdir acilden çıkmadığım için bitkin düşmüştüm. Kendime bir kahve molası verecekken Nare için ayırmam gereken oda aklıma geldi. Sırf saçma bir şaka yapması için risk alarak ona bir oda ayıracaktım. Nare için sahte bir hasta kimliği oluşturduktan sonra, evraklar için hemşire Eylül'ü çağırdım. "Kat bir b3 odayı ayır, hasta bilgileri burada."
Evrakları ve kimliği inceleyen kız hızla kafasını sallayıp yanımdan ayrıldı. Bu kızı cidden hiç sevmiyordum. Kapıda gördüğüm kişiyle bakışlarım yine derinleşti, bir anda onu görmenin verdiği heyecanla yerimde sendeleyip bir kaç adım attım.
