seni beklerim öptüğüm yerde | sekai

17

art arda attım önceki bölümü okuduğunuza emin olunn👩🏻‍❤️‍💋‍👩🏻

_

Sehun'un annesine gittiği günün gecesinde soluğu hastanede almıştım. O giderken iyi olacağımı söylemiştim fakat sanırım bunu söylerken Baekhyun'u göze almamıştım.

Baekhyun, Sehun gider gitmez beni geceleri nerelerde dolandığını göstermek amacıyla büyük bir partiye götürmüştü. Amacı kesinlikle beni ortamlara sokmak değildi, bunun farkındaydım. Kocaman bir ev partisiydi, etrafta kimse kimseyi görmüyor ve duymuyordu, herkes çoktan uçmuştu. Baekhyun'un koluna sıkıca tutunmuştum çünkü onun kalabalık ortamlarda göz kırptığım an yok olduğunu artık biliyordum. Gözümü kırpmıyordum fakat Baekhyun da zaten bu gece pek partileme havasında değildi çünkü Chanyeol'ün yeni sevgilisi yüzünden burdaydık.

"Hiç onluk bir yer değil." Baekhyun girişin biraz ilerisindeki duvara doğru ikimizi yasladı. "Benimle böyle yerlere gelmiyordu." dedi somurtarak.

"Bence burda olmamalıyız. Chanyeol'ü takip etmek gibi bir şey bu." dedim. Gördüğüm en iğrenç yer olabilirdi, hiç tekin insanlar yoktu. Chanyeol göründüğü kadar yumuşak birisi değildi, onu da artık az çok tanıyordum. Bence sinirlenince Sehun'dan daha fazla kalp kırma yeteneğine sahip tek kişiydi. Baekhyun da biraz kaşınıyordu tabi ama sanırım Chanyeol'e cevabını verebildiği için onun da kalp kırmakta yetenekleri vardı. İkisinin ilişkisini yavaş yavaş çözmüştüm, Baekhyun'un büyük bir hatası vardı ve Chanyeol bunu asla affetmiyordu, o affetmedikçe Baekhyun abarttığını düşünüp sinirleniyordu.

"Chanyeol'ü takip etmiyoruz, ben zaten hep buralardayım, o gelmiş bu sefer!"

"Yalan söyleme, bugün bana gelecektin ve kahve içip tüm gece balkonda hayat sorgulayacaktık. Burası planlarımız arasında yoktu."

"Ufak bir plan değişikliği oldu."

"Ben neden bu plana dahilim?"

"Karanlıkta tek başına evde kalmana gönlüm el vermezdi." dedi gülümseyerek. Baekhyun bu sıralar hiç iyi değildi, aslında onu bize çağırma nedenim tamamen onun ruh hali hakkında konuşmaktı fakat aniden bu gürültünün içine düşmüştük. "Sence üst kata mı çıktılar?"

"Sanmıyorum. Chanyeol böyle yerlerde sevişecek birisi değil."

"İnan bana nerelerde seviştiğimizi söylesem bu cümleni hiç söylememiş olmayı dilerdin."

Yüzümü buruşturup "Ama o sensin." dedim. Bence Chanyeol'ün kırmızı çizgileri sadece ona özeldi. Baekhyun bana bakıp gülümsememek için dudaklarını birbirine bastırdı. "Benim." dedi özgüvenle.

"Belki eve geçmişlerdir." diyerek onun sırıtışını bozdum. Ben de eve geçmek istiyordum, Sehun birazdan arayabilirdi ve bu gürültüyü açıklayamazdım.

"Hayır."

"Ne diye burdayız Baekhyun? Ciddi soruyorum, amacın ne?"

Baekhyun bana dönüp bir süre sustu, kafasında bir cevap düşünüyordu. "O çocuğu görmeni istiyorum." dedi. Bence aklından geçen cevap bu değildi, kaşlarımı kaldırıp düzgün bir şey söylemesini beklediğimde "Aynı bana benziyor! Kafada kurduğumu düşünüyorum ama sen de görürsen ve bana benzediğini onaylarsan-"

"Onaylayınca ne olacak? Chanyeol ondan ayrılacak mı?"

"O piçin ne yaptığı umurumda değil."