Birden kolumun çekilmesiyle dengem sarsmıştı.
Hızlıca bir kola sarılmıştı elim elimdeki poşetler de yere düşmüştü hızlıca eğilip düşen poşetlerimi alarak karşımdaki kişiye baktığımda bu oydu...
"Kardeşim siz sınırlı sayıda basımlardan mısınız sırayla mı buluyorsunuz beni?"
Deli olmuştum ya marketten beri şu adamdan bir kurtulamamıştım bu iş artık oldukça canımı sıkmaya başlamıştı.
"Hanımefendi peşinizden koşmaya meraklı değiliz herhalde."
"Bide koysaydın deve kılıklı."
Kaşlarımı çatarak kurduğum cümleye küçük bir kahkaha atmıştı kaşlarımı çatarak onu izliyordum bunda gülünecek bir şey olduğunu düşünmüyordum.
"Pardon da komik olan ne?"
"Deve kılıklı iltifatınız için çok teşekkür ederim hanımefendi hayatımda bir ilkti gerçekten."
"Banane kardeşim banane manyak mısın ya ne istiyorsun git market arabasını da bıraktım oraya."diyerek marketi işaret etmişti.
"Kasada arkanızda ben sıra bekliyordum siz farketmediniz ama ödeme yaptıktan sonra kartınızı unutmuşsunuz onun için geldim."diyerek kartı uzatmıştı.
Iste simdi cidden kelimenin tam anlamıyla mal gibi kalmıştım adam kartımı getirmişti benim demediğim şey kalmamıştı.
"Teşekkür ederim dalgınlık işte."diyerek hafif tebessüm etmiştim.
"Ben Kerem Altay bu arada."diyerek elini uzatmıştı yani tamam kartımı getirmesi güzel bir davranış olabilirdi ama yinede markette cüce demesi ve yaptıklarına hala sinirliydim,önce eline bakıp sonra yüzüne bakarak,
"Beyza Kurt,ellerim dolu görüyorsun."Dedim kinayeli bir şekilde.
Ensesini kaşıyarak hafifçe gülümsemişti karizmatik bir adamdı.
Yağız atımız var bizimmm
"Görüşürüz."diyerek arkamı dönmüştüm konuşmasına bile izin vermeden zaten çok vakit kaybetmiştim tek isteğim karnımı doyurmaktı sabahtan beri çekmediğim sıkıntı dert kalmamıştı ya.
-
Hızlıca yaptığım köfteleri yemiştim şuan benden mutlusu yoktu gerçekten bulaşıkları makineye dizdikten sonra bir keyif kahvesini haketmiştim zaten bu gidişle son keyifli günlerimdi bu operasyon beni ne kadar belli etmesem de çok tedirgin ediyordu zorluydu ve benim ilk deneyimimdi hayır yani benim işim uçmaktı,karargahta Bahar vardı neden ben seçilmiştim ki.
Düşüncelerimin içinde savrulurken birden kapının çalmasıyla irkilmiştim yani yalnızlığımın tadını asla çıkaramıyordum.
Kapı bir kaç kez daha çalınca hızlıca kahveyi fincana boşaltarak kapıya adımladım.
"Patlama geldik ya!"
Kapıyı açmamla Yağızın elinin havada kalması bir olmuştu onu beklemiyordum.
Baştan aşağı üstümü süzerek dudaklarında manidar bir gülücük kondurmuştu.
"Bu sefer giyiniksin Akça."
"Ne kadar da şakacısınız komutanım."
"İçeri almayacak mısın?"
Evet hala bu soğukta kapıda dikiyordum adamı çok istemesem de(!)kapıdan çekildim.
"Habersiz geldiniz Komutanım bir sorun mu var?" Diye kendimi tutamayarak sormuştum durduk yere gelmesi anlamsız gelmişti salonun yerini bildiğinden salona doğru adımlamıştı,
"Ne o misafirin mi var ki?"diye sordu hayır yani ben haber ver diyorum adam evde kim var diyor cidden asla anlaşılmayacak biriydi.
"Komutanım gencim güzelim bekarım yani tabiki evde biri-"sözümü bölmüştü hızlıca,
"Gençsin güzelsin ve bekarsın bunu zaten biliyorum Akça ama eve erkek atmayacağını biliyorum."dedi kinayeli şekilde,evet bunu yapmazdım o yüzden bu konuyu daha fazla uzatmaya gerek duymamıştım.
