90's love || jungri.

21

seeelaaamm

bol bol yorum yaparsanız sevinirim iyi okumalarrr

Jungkook'u kıskandırmak için Wooyoung'la öpüşmüş olmam, günler boyunca düşündüğüm tek şeydi. Bunu yaptığım için aptal olduğumu düşünmüş, neden yaptığımı anlamlandırmaya çalışmış, Wooyoung'ın hakkımda ne düşündüğünü merak etmiş ve günlerce onunla konuşamamıştım.

Jungkook'un bana söylediği şeyler de cabasıydı. Verdiğim cevapların aptalca olduğunu eve gelir gelmez anlamıştım. Artık benim rastgele insanlarla öpüştüğümü sanıyordu ve acaba diyordum, bu onda ne ifade ediyor.

Hayatım birkaç gündür bu nedenlerin büyük bir katkısıyla fazlaca kötüydü. Ailem yine aptal bir sempozyum için ülkenin diğer ucunda bir hafta geçirdikten sonra Japonya'ya uçacaklardı ve ben tüm bu aptalca, kafamda büyüttüğüm ergen dramalarıyla evde bir başıma oturuyor, müzikçalarımı odama koymuş No Doubt dinleyerek kendimi üzmeye devam edecektim.

Yine de tahammül edilebilir bir haldeydim, taa ki cuma akşamı Jennie'nin evindeki partiye kadar.

Jisoo geçen günlerde beni yolda görmüşken öylesine davet etmişti ve eğer gitseydim kimsenin beni yadırgayacağını da düşünmüyordum ama orada çok da istenmediğimi biliyordum. Bunu dünyanın kendi etrafımda döndüğünü sandığımdan demiyordum, Chaeyoung beni öylesine sokakta gördüğünde dahi gözlerini deviriyordu ve orası onun da eviydi bu yüzden oraya gitmem saçmaydı.

O gece kendi kendime hayatı zindan ederken karşı evden gelen şarkıyı müzik çalarımdan gelen şarkıyla bastırmaya çalışıyordum. Eğer Jeon Jungkook'la gizli gizli öpüşüp durmasaydım orada olabileceğimi biliyordum. Aslına bakarsanız kız kodunu kırdığımdan bunu hakettiğimi düşünüyordum. Chae ile arkadaştım, ben ve Jaehyun için heyecanlanmıştı ve ben o tüm bunları yaparken gizli gizli hoşlandığı çocuğun evinde kalıyordum.

Haketmiştim. Bu yüzden ağlamak üzereydim ve kafamda düşünceler bitmiyordu. Sonra aklıma bir şey geldi, iyi olabileceğimi düşünerek Tzuyu, Yuqi ve Jaehyun'u arayıp bize davet ettim. Ailelerinin o saatte uzaktaki evime gelmelerine izin verip vermeyeceğinden emin değildim ama şanslıydım çünkü yirmi dakika sonra Tzuyu ve Jaehyun'la birlikte salonumda oturmuş siyah beyaz aptal bir film izliyorduk.

Karşı evdeki parti zıvanadan çıkabilirdi çünkü zaten sadece dört evin olduğu bir sokaktaydık. Jennie ve ailesinin yan evinde oturan Bay ve Bayan Song gürültüyü duyamayacak kadar yaşlıydı, çoktan uyumuş olmalıydılar. Yan komşumuz ise şehir dışındaydı bu yüzden istedikleri kadar eğlenebiliyorlardı.

"Eğlenceli bir parti gibi duruyor..." diye mırıldandı Tzuyu camdan bakarken. Kafamı olumlu anlamda salladım. Gri eşofman altım ve beyaz tişörtüm ile oradan çok uzaktaydım. Jaehyun yerinde kıpırdanıp duruyordu "Biz de gidelim." dedi bininci kez ve ben de bininci kez göz devirdim "Hayır Jaehyun.".

Ofladı. Kollarını küçük bir çocuk gibi göğsünün altında birleştirdi ve televizyon izlemeye devam etti.

Jaehyun şanslıydı. Jaehyun şanslıydı çünkü en fazla on dakika kadar geçmişti ki zil sesi evde yankılandı. Bunu garipsedim çünkü kimseyi beklemiyordum. Belki partide buzları bitmiştir ve benden buz almaya gelmişlerdir gibi bahaneler aklımdan geçerken ayaklandım ve "Kim acaba?" diye mırıldanarak kapıya doğru ilerledim.

Kapıyı açtığımda ise görmeyi hem beklediğim hem de beklemediğim iki kişi karşıma çıktı. Kim Jennie siyah dar bir elbise giyiyordu. Askıların açık bıraktığı omzu uzun saçları tarafından kapanmıştı, yanakları kızarıktı ve bana hafifçe tebessüm ediyordu. Yanında ise siyah saçları karışmış, gri sweati ile Yugyeom duruyordu.