90's love || jungri.

11

selammm bölüm geç geldi üzgünüm ama sıcaktan bayılmakla meşgul olduğum için yazamadım umarım ybyi beğenir bol bol yorum yaparsınız sizleri seviyorum iyi okumalarrr

Dün gece Bay ve Bayan Kim, Taehyung beni evden aldıktan sonra gerçekten çok iyi ev sahipleri olmuştu. Özellikle Bayan Kim lazanyayı çok sevdiğimi hatırlamış, bana güzel bir lazanya hazırlamıştı ve ailem çok fazla şehir dışında olduğu için onlardan çekinmememi, istediğim zaman gelmemi falan söylemişti ama ben bütün bu iyi ev sahipliği boyunca sadece ve sadece Jungkook ile olanları düşünmüştüm.

Beklenmedik değildi ama neden bilmiyorum, sanki beklenmedikmiş gibi geliyordu. Benim hakkımda ne düşünüyor, ne istiyor hiçbir fikrim yoktu, ya da ben hala altında bir şeyler arayıp hayatımı romantize etmeye çalışıyordum.

Bu sefer yeni bir akşam yemeği davetim, ardından ise Jaehyun'un beni davet ettiği partiyi düşünürsek sosyal bataryam hiç olmadığı kadar zorlanıyordu. Bir hafta kadar okul ev yapmak zorunda hissedeceğimi düşünüyordum.

Jennie ve Jisoo'ya bu parti davetinden bahsettiğimde gerçekten çok heyecanlanmışlardı. Bunun aslında bir randevu daveti olduğundan eminlerdi ve onlara defalarca kez gerçekten Jaehyun'un bana arkadaşça yaklaştığını belirtsem de asla oralı olmadılar. Sadece dolabıma bakınıp durdular, sonra ise fazla tatlı kıyafetlerim olduğunu söyleyip yemekten sonra onlardan bir şeyler bakmam konusunda ısrar etmeye devam ettiler.

Bununla ilgili bir problemim yoktu fakat yemekten sonra Jennie ve Jisoo'nun ailesinin bir arkadaşlarına gideceğini ve Jungkook ve diğerlerinin eve geleceğini duyduğumda problemim ortaya çıktı. Bir randevuya çıkmıyordum ve Jungkook'un bir randevuya çıktığımı düşünmesini istemiyordum. Bunu Jennie ve Jisoo'ya da söyleyemiyor olmak kötüydü çünkü kızkardeşleri benim endişelendiğim çocuk için ağlayıp duruyordu.

Bu yüzden Bay ve Bayan Kim'in tatlı sohbetleriyle beni misafir ettikleri yemek boyunca gerginliğim geçmemişti. Sürekli Jungkook'un ne diyeceğini, ne yapacağını düşünüp durmuştum.

Bay ve Bayan Kim aramızdan ayrılırken ise bu üç kız heyecanla beni Jisoo'nun odasına oturtmuş, kıyafetlere bakıyorlardı. Yanımda oturan Chaeyoung "Jung Jaehyun'la bir kez bir arkadaşımın doğum gününde aynı ortamda takılmıştım." dedi gülümseyerek "Çok tatlı bir çocuktu,  çok yakışırsınız.".

Kafamı salladım. Hafifçe gülümsedim ve "Bu gerçekten bir randevu değil ama." dedim bininciye. Kızlar ise sadece bunu bir bahane olarak sunduğumu düşündü ve gülmeye devam ettiler.

"Bu nasıl?" dedi Jisoo elinde pembe dar ve boyundan bağlamalı basit bir elbiseyi gösterirken. Güzel bir elbiseydi fakat konuşamadım çünkü Jisoo'nun açık kapısının arkasından üç tane beden belirdi ve "Ne yapıyorsunuz?" diye sordu düz bir ses.

Yugyeom bize anlamsız gözlerle bakarken Namjoon biraz arkada duruyordu. Jungkook ise üstüne giydiği kareli siyah gömlek, siyah tişört ve grimsi bir kargo şortla kapıya yaslanmıştı. Gözleri yatakta oturan benimle buluştu, hafifçe beni süzdü sonraysa gülümsedi. Ben de ona gülümsedim.

Chaeyoung ayağa kalkıp bana doğru küpeyi bulmak için Jisoo'nun üstü makyaj malzemeleri ve takılarla dolu olan masasına doğru ilerlerken "Selam Jungkook." dedi çocuğa dönerek.

Jungkook Chaeyoung'a bakarak gülümsedi, "Sana da selam Chae." dedi ve ben o an, Jungkook'un bu genç kızın ismini kısaltmasının vücudumda minik kıskançlık kıvılcımları yeşerttiğini hissetmeden edemedim.

Bir şey yapmadan sanki o tarafla hiç ilgilenmiyormuşum gibi kimsenin Yugyeom'un sorusunu yanıtlamamasına içimden seviniyordum. Taa ki Namjoon "Hadi balkona gidelim." diyene kadar.