SAKALING MAKALIMUTAN MO SYA

KABANATA TRES: ISAGANI'S FRIENDS

"SAKALING MAKALIMUTAN MO SIYA"

"Totoo bang kaibigan kayo ni Isagani?" tanong ko sa dalawang lalaking nasa unahan namin.

"Yes, tumawag siya sa amin kanina ni Luke. Alam naming lasing na siya at nagpapasundo sa'min. Sorry, we're late," paumanhin ng lalaking nagmamaneho ng kotse. "By the way, I'm David," pakilala niya.

Medyo mataba siya ng kunti sa kasama niya. Kulot ang buhok at nasa 5'4 ang taas.

"Ako naman si Luke," pakilala rin nang nasa tabi ni David.

Nasa 5'5 ang taas niya. Payat at may mahabang buhok bandang leeg lang naman.

"Nice to meet you both. I'm Kairi, kinakapatid ko si Isagani." I introduce myself too to them. "Pwede bang ideretso niyo na lang kami sa Misaki Village?"

"Oo sige," tugon ni David.

Habang nagbi-byahe kami ay may sinasabi si Isagani.

"Z-zen, s-sorry talunan 'tong boyfriend mo. HAHAHA." Narinig ko nga siyang humalakhak pero 'yong luhang dumadaloy sa kaniyang mga mata ay mas lalong malungkot keysa sa unang beses ko siyang nakita.

"Hm, pwede ba ako magtanong?"

"Kung sino si Zen?" Tumango naman agad ako. Nahulaan agad ni Luke ang itatanong. It's obvious naman kasi.

"Girfriend niya," mabilis na tugon ni David. "Kinuwento niya palagi sa amin na kasalanan daw niya kung bakit namatay si Zen. Patuloy niyang sinisisi ang sarili niya sa pagkamatay ni Zen. Tinatanong namin kung ano ba talaga ang nangyari pero ayaw niyang sabihin," dagdag pa niya.

Napakalungkot nga ng nangyari sa kaniya. Kaya pala palagi siyang umiinom para makalimot sa nangyari?

"Palagi niyang sinasabi na duwag daw siya. Hindi namin maintindihan kung ano ba talaga ang nangyari. Okay naman sila ni Zen pero sa family ni Zen hindi. Saka hindi lang 'yan after the accident happened palagi siyang nababalisa at parang he's suffering a depression? No, not depression anxiety. Bigla-bigla na lang kasi siyang nagwawala minsan," kwento pa ni Luke.

"I wish I coul'd help him to wipe his sadness away from this," wika ko sa akin sarili.

Nandito na kami sa bahay nila. Tinulungan na rin ako ng mga kaibigan niyang dalhin siya sa kuwarto at sila na rin mismong nag-asikaso sa kaniya. What a lucky guy he have a bestfriends na nadiyan to take care of him.

Pagkatapos nilang asikasuhin si Isagani ay bumaba na sila. Pinagtimpla ko rin sila ng kape.

"Uuwi na kami. Pakisabi sa kaniya na huwag na siyang uminom."

"Wait, David. May gagawin pa ba kayo?"

"Nothing why?"

"Pinagtimpla ko kasi kayo ng kape. Saka gusto ko ring makipagkwentuhan." Niyuko ko ang aking ulo dahil nahihiya akong sabihin 'yon sa kanila.

"Okay. Kami rin gusto naming makilala ka." Umupo agad sa mesa si Luke. Sumunod din si David.

Iniabot ko ang tig-iisang tasa ng kape sa kanilang dalawa.

"You have to take care of him, Kairi. Not all the times we are always here just to save him from a trouble that he make, just like kanina. Gano'n din si ninang she's on her business," payo ni Luke sa akin.

"Um, I will."

Marami nga akong tinanong sa kanilang dalawa about kay Isagani at sa girlfriend nito. Kinuwento nila kung anong klaseng girlfriend si Zen at ang ugali rin ni Isagani. They talks a lot about sa couple. Mga paborito ng dalawa, kung ano ang business na hinahawakan ni Isagani, at marami pang iba.

After it, they leave. Pinaalalahan ulit nila ako tungkol kay Isagani. Napabuntong hininga ako ng malalim nang makaalis na ang dalawa.

Maya-maya ay nagulat ako sa pagtunog ng phone ko. Tumatawag si ninang.

"Hello, Kairi?" Halatang nag-aalala siya sa tono ng kaniyang boses.

"B-bakit ninang?"

"Kumusta si Isagani? Tunawag ang mga kaibigan niya sa skin. Napa-trouble raw kayong dalawa. Nasaktan ka ba? Si Isa-" hindi ko na siya hinayaang makapagsalita pa kaya pinutol ko.

"Calm down, ninang. He's fine. Inasikaso siya ng mga kaibigan niya. Don't worry."

"I- i see. Take care of him muna. Bukas pa ako uuwi e. May kasosyo ako. Ipaubaya ko muna siya sa'yo ha!"

Narinig ko mula sa phone ni ninang ang assistant niya siguro? "Ma'am, Mr. Jackson are already here."

"Sige na po ninang ako na bahala rito. Ingat." Saka niya binaba ang tawag.

Inunat ko ang aking katawan at umakyat sa taas para usisain siya. Pumasok ako sa kuwarto niya at may nakita akong picture frame na nakagaaw sa akin ng pansin. Nilapitan ko ito at kinuha. Napakaganda ng babaeng nasa picture frame. Maganda ang ngiti niya. Short hair at matangos ang ilong. Nakasuot ito ng floral dress na kulay yellow at white sandal.

Sino nga ba naman ang hindi makakalimot sa isang babaeng katulad niya kung ganito kaganda ang girlfriend niya. Ibaba ko na sana ang picture frame nang may nakita akong isang papel na nakadikit dito.

Tinignan ko ito at may nakasulat dito. Isang tula galing kay Zen.

Once I die,
Don't be cry,
It means I'm fine,
Stop worrying about me,
I'm safe if you make a smile.

I know you feel sad,
Once I gone,
But always remember,
That I'm always on your side,
It's okay if you will find someone,
And she deserve's you to love,
I'll never be mad,
Instead I'll be glad.

I love you.

-Zen