"SAKALING MAKALIMUTAN MO SIYA"
Madali lang natapos ang mga panday sa paggawa ng mesa at upuan na siyang gagamitin. Nag-decorate rin kami at nagtulong-tulong. Gabi na at umuwi na sina David. Ang naiwan ay ako at si Isagani. May mga kasama pa kaming pinagkakatiwalaan kuno ni Isagani sa pamamahala ng restaurant 'yon ay sina Aling Hayley at Manong Jack.
Kahit naantok na kaming apat sa kakaayos para sa opening nito tomorrow ay nagtiis-tiis lang naman kami. Nakahanda na rin ang mga ingredients para sa mga lulutuin. Ganoon din ang ilang sets ng mga gagamitin sa pagluluto. Nakabili na rin ng iba't ibang alak na para naman sa bar business nila.
Habang nagsasa-ayos ng set ng mga gamit sa kusina ay dumating si Ninang para tumulong sa amin. It's already 8:15 ng gabi. Pinauwi na namin sina Manong Jack at Aling Hayley para bukas ay may lalas silang gawin ang trabaho nila.
Kaming tatlo na lang ang naiwan sa restaursnt na ito at kung pagmamasdan ay para kaming mga magkakadugo lang. Si ninang kasi puro biro at si Isagani naman ay nagluto na rin ng aming hapunan.
"Hindi talaga nagbabago ang lasa ng mga niluluto mo, anak," pagpuri ni Ninang kay Isagani habang sarap na harap sa kaniyang kinakaing adobong pusit.
"Si Mommy talaga parang hindi ako ang anak niya. Saan ba ako magmamana kung hindi sa'yo," tugon naman niya kay Ninang.
Wala na akong nakikitang kahit na anong lungkot sa kaniyang mga mata. Parang okay na siya. Siguro nagsisimula ulit siya sa umpisa. Sana hindi na siya makaranas ng lungkot pa.
"Hey, Kairi? Okay ka lang ba?" tanong ni Ninang nakatitig kasi ako sa kanilang dalawa. "Hindi ba masarap ang niluto ni Isagani? Kung hindi ka nasasarapan ipagluluto kita ng iba. Anong gusto mong lutuin ko para sa'yo?" dag-dag pa niya.
"H-ha? N-naku, masarap po ang luto ni Isagani. Para nga pong pang classic ns restaurant. Natutuwa lang kasi ako na makita kayong pareho na masaya," wika ko sa kaniya.
"Ganoon ba? Huwag mong sabihing nami-miss mo ang Mommy mo." Tiningnan ko ng deretso si Ninang.
"Nami-miss ko po siya ng sobra pero hindi 'yon ang rason para tingnan kayo ng ganito. Sana mag-set pa kayo ng time para gawin ang katulad ng ganitong ginagaws niyo sa isa't isa."
Nagsusubuan silang dalawa and Isagani care his Mom very well. Kung ikukumpara para nga lang isang mag-jowa ang dalawang 'to.
"Eat as you can, Kairi. Hayaan mo we will set a time for doing this again to my Mom. Thank you." He male a smile and back to eating.
Pagkatapos naming kumain at ma-set ang mga dapat gagawin sa opening ng business ni Isagani ulit ay umuwi na kami. Habang nasa byahe ay nagakantahan kaming tatlo.
Damang-dama naming kinakanta ang Night Changes by One Direction. Until sa hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.
———
Naalimpungatan ako sa'king pagtulog na buhat ako ni Isagani. Nararamdaman ko ang matigas na mga muscles niya sa bisig. Pagbukas mg aking mata mukha niya ang nakita ko agad.
"Ibaba mo ako," utos ko sa kaniya.
"Hindi pwede ma-out balance tayo rito sa hagdan baka mahulog tayo. Let me do this to you hanggang sa kwarto m—" nagsalita agad ako.
"P-pero kahi—"
"'Wag ka nang magdahilan pa, Kairi. Kung ayaw mo ihulog kita rito sa hagdan." Wala akong nagawa kundi napahawak na lang ako ng mahigpit sa kaniyang leeg.
Nang makarating kami sa aking kuwarto nilapag niya ako sa malambot na kama. Nagkatitigan kaming dalawa sa mata na para bang gustong sabihin at may nais siyang ipahiwstig. Napabitaw na lang ako sa pagkakapit sa kaniyang leeg.
"Thank you and good night," bati ko sa kaniya. Umalis lang siya ng walang imik and he closed the door. Napabuntong hininga ako habang nakatitig sa kisame.
May kung anong naglalaro sa aking isipan like what will happen tomorrow during the opening ng business nila? Saka peaceful ba? Pakakaalam ko kasi na nandito na raw sa Pinas ang magulang ni Zen.
Biglang nawala ang antok ko. Babalik sana ako sa pagkaidlip pipilitin ko na lang na maidlip nang mag-ring ang cellphone ko. Su Kuya na naman.
"Hello, Kairi? Bakit hindi ka nag-a-update ngayon araw sa akin?" tanong niya agad sa akin.
"Kuya talaga parang kakalimutan kita ah. Pasensya na kung hindi ako nakapag-update. Napagod kasi ako dahil 'di ba opening tomorrow ng restaurant ft. bar ang business nila Isagani. Nag-designs kami at nag-ayos ng venue kaya nakalimutan ko. Sorry talaga," paghihingi ko ng tawad.
"Gano'n ba? Okay goodluck sa opening ng business niyo."
"Thank you,Kuya. I love you and good night."
"You're welcome, Kairi. Goodnight. I love you." Narinig ko ang kissing sounds galing sa kaniya.
Sabay naming binaba ang tawag at bumalik sa pagkaidlip hanggang sa makatulog ng maayos para maaga ako bukas magising.
Sana walang mangyayaring gulo tomorrow at successful.
@mayo
If you love this chapter kindly vote and follow for more. Thank you!
YOU ARE READING
SAKALING MAKALIMUTAN MO SYA
RandomLove is the best medicine to all pain but what if love is the reason why we feel pain? What is the best medicine to this or remedy that we can give to a perso who suffer a deep pain? Maybe happiness and new memory to a new person? Kairi, met the guy...