SAKALING MAKALIMUTAN MO SYA

KABANATA DYES: THE OPENING

"SAKALING MAKALIMUTAN MO SIYA"

"Do you love me?" he asked me. Nakaluhod ako sa harap ng isang lalaking hindi ko maaninag ang mukha. Hindi ko rin maintindihan kung bakit iniiyikan ko siya. Bakit tinatanong niya ako kung mahal ko ba siya?

"I-I love you of course. But, may I know who are you?"

"I am the guy in your wishlists. My name is I-s—" bigla na lang siyang nawala sa aking paningin na siyang kinabangon ko sa higaan.

Pagkadilat ko ng aking mga mata may kumakatok na sa pinto ng kuwarto ko.

"Kairi, are you awake na ba? You forgot ba na meron tayong opening ngayon? It's already 7:15 am at mamayag 8:00 am tayo magbubukas. Kairi! Kai—" binuksan ko agad ang pinto.

"Goodmorning," bati ko sa kaniya. "Maliligo lang ako. Pasensya na kung tanghali na akong nagising," paumanhin ko sa kaniya. Tiningnan lang niya ako at parang natutulala. "B-bakit ganiyan ka makatitig sa akin?" nagtatakang tanong ko sa kaniya.

"Umiyak ka ba? May problema ba? Pinagalitan ka ba ng kuya mo? Sabihin mo sa akin kung hindi ka okay pwede namang hindi kita isama sa opening." Sunod-sunod na tanong at halatang nag-aalala siya sa akin.

"B-bakit? Pwede ba, okay ako."

"E, kasi namamaga 'yang mata mo. Umiyak ka ba?"

"Ha? Hindi. Hindi ako umiy—" napatigil ako sa pagsalita at naalala ko ang panaginip ko.

"Huh?" Kumunot ang noo ni Isagani at naghihintay na ipagpatuloy ko ang tugon sa kaniya.

"Hindi ako umiyak. Minsan ganito lang 'to kung gumigising ako. Kung baga dala ng mga panaginip ko." Kinusot ko ang aking mga mata.

"O-okay. So it means nakakaiyak ang panaginip mo?"

"Oo, pero malabo naman ang taong nakikita ko. O siya maliligo na ako para on time tayo sa opening ng restaurant.

"O-okay." Umalis siya at hindi lumingon.

Nag-ayos na ako at bumaba para sa almusal. Hindi ko na rin naabutan si ninang Susan. Sabi ni Isagani umalis naman agad daw ito para sa interview ng mga new applicants sa kompanya.

Sa pagbaba ko sa hagdan nakita kong may kausap siya sa kaniyang cellphone. Narinig ko rin ang usapan. Sila David ang tumatawag at sinabing mauuna na sila sa restaurant para sa preparations. Kakain lang daw kami.

Habang nag-uusap pa sila ni David ay umupo na agad ako sa mesa. Nagtimpla ng kape st nagpahid ng palaman sa tinapay. Kumain din ako ng kunting almusal na sakto lang sa tiyan.

Para naduduwal kasi ako kung kumakain ako sa umaga. Parang binabalik ng bituka ko 'ying kinakain ko. Pagkatapos mag-usap nila Isagani ay sinaluhan niya akong kumain.

"Are you ready for opening?" tanong ni Isagani sa akin.

"Yes. How about you? Excited ka ba?"

"Hmm? Oo naman," maikling tugon niya.

Habang kumakain kami pareho ay biglang may tumunog sa cellphone ni Isagani. Tunog ng notification ng message. He picked his phone and check it. Tiningnan ko siya abala siyang nagbabasa.

Hindi na ako nagtanong kung ano ang na-recive niyang message pero parang interesado siyang malaman. Habang naghihigop ng kape biglang tumunog ang cellphone ko.

Si Kuya nag-chat sa akin. He send a 'goodluck' for our opening ng restaurant. I reply him ng 'thank you'.

Tapos na akong kumain pero nagbabasa pa rin si Isagani sa phone niya. Pumunta muna ako mg kusina para maghugas ng kamay at mag-tooth brush. Nag-ayos ng kunti at bumalik sa mesa.

"Tapos ka na palang kumain? Sorry, may binabasa lang ako tungkol sa successful ng modeling ng pinsan ni Zen." Tumayo siya at pinatay ang phone. Nagulat ako sa sinabi niya. "Tara na?"

"T-tapos ka na bang kumain?"

"Oo. Wait mo na lang ako sa labas maghuhugas ako lang ng kamay at magto-tooth brush."

"O-okay."

Tumungo na siya sa kusina at ako hinintay siya sa labas. Habang naghihintay nag-facebook muna ako at nagbabasa rin ng news habang nasa loob ng kotse niya. Nakita ko ang isang news about sa opening ng restaurant nila Isagani.

Maya-maya nakita ko na siyang lumabas ng bahay at ni-locked ang pinto. Pagkatapos pumasok na sa kotse at pinaandar na.

Habang nagbi-byahe ay pareho kaming nag-eenjoy sa tugtog. Mahilig siya sa mga old songs.

Pagkarating namin sa restaurant ay sinalubong agad kami nila David. Nadoon din ang ibang staff ng restaurant. Nababakas ko sa kanilamg mga mukha na they are truly happy and excited. Lalo na 'yong mga need talaga ng trabaho.

It was already 8:00 am and we finally pen this restaurant. Dinagsa agad kami ng mga tao dahil sa unang araw ay may discount ang kanilang oorderin. Well I was shock kasi may mga elegante kaming mga customer na pumunta just to try our french dishes, korean, Japanese 'yong mga sikat na dishes sa mga nabanggit ko.

Mayroon ding mga reporter just to get a scoop about this opening. Sikat pala itong resturant dati ns kahit 'yong mga kasalan na nagaganap ay ginagamit ito. This restaurant offer a good service at sulit na sulit ang mga pagkaing hinahain sa mga bisita.

Habang dumadagsa ang mga tao natutuwa skong tingnan sila. Nasa counter ako st nsghihintay ng mga bayad.

"Hi Mr. Isagani how did you start your business again after yiu decided to closed it? Is there any inspiration why you opened it again?" The reporter interviewed him.

"Well I realized that this restaurant is more important to me. Especially to those workers who works here na nangangailangan ng trabaho. Inspuration? Yes, I have an inspirstion and that is my willingness to be a successful man. Kasama ko rito ang Mommy ko,  friends and also to my girlfriend Zen. Kahit wala na siya ipagpapatuloy ko ito kahit kasama ko pa sya sa pagtayo nito. Thank you for reminding me that it was not too late to fiish my life sa walang kwentang pag-iinom lang. This is me the new Isagani." The reporters clap their hands.

"Wow, impressive. What is your advice to your fellow who stop running their business just because of a trouble or problem?" The reporter asked him again.

"To my fellow who have a business much better to find a way to rebuild your business and don't give up. Your success is the best treasure that you ever had."

"Thank you, Mr. Isagani." The reporter shook hands to Isagani. "To our viewers come and enjoy your food here at Paraiso Restaurant manage by Isagani. Eat as you an because they will give you a discount. So what are you waiting for? Visit na!" The reporter promote the restaurant.

Everyone are so busy. Masaya kaming lahat dahil sa opening ng araw na ito. Sa pagsapit ng gabi mas lalong masaya dahil bar naman ang open. Disco at may band na kuakanta that everyone will enjoy while drinking a liqouire.

@mayo
To be continue...
If you love this chapter kindly vote and follow me for more. Thank you!