Mahal Kita Kung Naintindihan Mo Lang [Completed But Under-editing]

13

Chapter 13 

HINIHINTAY lang ni Ken na matulog ang lahat saka siya bumaba. Dahan-dahan siyang naglakad para hindi magising agad si Kat na katabi sa pagtulog ni Ingrid. Nasa baba kasi sila na may isang maliit na espasyo ma nilagyan lang ng kurtina na parang ginawang kuwarto. Samantalang si Ken ay nasa ikalawang palapag. Kuwarto yun para sa bisita.

Iwinaksi niya ang kurtina at sinisitsitan si Ingrid. Napabuka naman ang dalaga sa kaniyang mata at saka dahan-dahang tumayo. 

"Unsa man?" mahina nitong tanong. 

Sila lang tatlo ang nasa kubong yun.

"Galit ka ba sa akin?" tanong niya sa dalaga pero pabulong.

Kinuha ni Ingrid ang kamay ng binata at hinila ito sa ikalawang palapag. 

"Ano to Ingrid?"

"Wala ko kasabot sa imong gipang-isturyq pero dili ko gusto nga makibalo silang naay—kuan!"

("Hindi ko maintindihan ang mga sinasbai mo pero hindi ko gustong malaman nila ang—ano!")

Napangiti naman si Ken sa tinuran ng dalaga dahil nakita niya ang pamumula ng pisngi nito. Naaninag niya sa lampara. 

"Ikaw ang bugtong itik nga nagkapakapa—" With action pa niyang sabi sa dalaga.

"Hilom!" nahihiyang tumawa si Ingrid.

("Tahimik!")

"In. . . alam kong hindi tayo nagkakaintindihan pero—palagay ko—mahal na kita."

"Mahal?"

"Oo, mahal na kita."

"Mahal? Unsay mahal? Mahal ang palitunon?"

("Mahal? Anong mahal? Na mahal na na ang bilihin?")

"Teka! Alam ko na yung bisaya ng mahal eh. Teka lang. . . Gi—higugma ti—ka. Tama! Gihigugma tika In."

"Hoy! Ayaw ana ba!" Mahinang hampas nito.

("Hoy! Huwag kang ganiyan!")

"Gihigugma tika. Siguro naman naintindihan mo yan. In, oo o dili?"

"Pugsanay ba ni?" Irap niya rito.

("Sapilitan ba ito?")

"Huwag mong sasabihing magpapakipot ka pa? Hinalikan mo ako kahapon. Imposibling walang—" hindi natapos ang sasabihin niya ng hawakan ni Ingrid ang mukha nito gamit ang dalawa nitong kamay. 

"Ayaw na sige ug daghan pag-isturya kung dili sad tika masabtan. Usa ray nasabtan nako Ken. Ikaw ra ang nakapagpabati nako ug ing-ani maski wala ko kasabot. Ug siguro—gihigugma sad tika." 

("Huwag ka ng marami pang satsat kubg hindi naman kita maiintindihan. Isa lang ang naiinis ko Ken. Ikaw lang ang nagpaparamdam sa akin ng ganito kahit hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. At saka siguro—mahal rin kita.")

Nagtitigan sila ng ilang segundo at mayamay ay naglapat na ang kanilang mga labi. Sabay silang dalawa na nakapikit sa kanilang mga mata habang ninamnam ang kanilang matatamis na halikan. Nang mahiwalay na ang kanilang labi ay nagsalita ulit si Ken.

"I love you," sambit ulit ni Ken. 

"Ayaw duol ni Karya!" ito ang sagot ni Ingrid kaya napatawa niya si Ken.

("Huwag kang lalapit Karya!")

"Tangina, nagseselos ka dun? Ganiyan na lang ba kaliit ang tingin mo sa akin In?"

"Basta ayaw ug duol ni Karya. Ang akoa kay akoa ra!"

("Basta huwag kang lalapit kay Karya. Ang akin ay akin lang!")

"Ayaw kitang magselos. Expression mo lang alam kong galit ka na."

"Sige na." Dahan-dahan itong tumayo.

Kaagad namang hinawakan ni Ken ang kamay nito. "Saan ka pupunta?"

"Matulog na ta, Ken." Kinuha niya ang kamay niya at nilagay sa side ng mukha na inaksyon na matutulog na.

Hinila naman siya ng binata at niyakap ito. Nakapatong si Ingrid sa may hita nito. 

"Ken!!!" napasigaw si Ingrid.

"Shhhh. . . Huwag kang sumigaw, natutulog na si Kat."

"Puyo ba!" hindi na siya halos nakatingin sa binata. 

"Ang lakas ng pintig ng puso mo." Kinandong niya ang kaniyang tainga sa may dibdib nito. Mas lalong lumakas ang pintig ng puso nito. 

Nang iangat niya ang ulo niya ay kaagad siyang hinalikan ni Ingrid. Amoy na amoy ni Ken ang natural na amoy ni Ingrid na mas lalong nagpapasabik sa kaniya. Dahil nga ay nakapatong si Ingrid sa kaniya ay tumayo siyang binuhat ito. Pumunta siya siya sa maliit na kama at niya pinaupo si Ingrid na hindi pa rin nilulubayan ng kaniyang halik. 

Ang mga kamay ni Ingrid ay nakasabit na sa kaniyang batok at dahan-dahan naman niyang tinanggal ang saplot ng dalaga. Ganoon pa rin ang kanilang posisyon pero nang mahubad na ni Ken ang lahat ng saplot ni Ingrid ay doon na rin siya naglalaro sa hinaharap ng dalaga. Mahinang napaungol ang dalaga. Mayamaya lang ay hiniga na siya ng binata at kaniyang saya at panty na rin ang tinanggal nito. Hindi na umiimik si Ingrid dahil nag-iinit na rin ang kaniyang katawan at parang may gusto pa siyang mangyari bukod sa halikan. Inangat ni Ken ang dalawang hita niya at sinimulang sipsipin ang katas sa pagkababae niya.

Napasabunot si Ingrid sa hindi niya maintidihang naramdaman. Habang nilalaro ng dila ni Ken ay menamasahe naman nito ang hinaharap nito. 

Inakyat ni Ken ang kaniyang labi na may halik sa lahat ng harap na parte ng katawan nito mula sa kaselanan, sa pusod, sa leeg, hanggag umabot ulit ito sa labi ng dalaga. Hinalikan niya ulit ang dalaga at dahan-dahan din nitong hinubad ang kaniyang saplot. Mula sa tshirt hanggang sa pang-ibaba. 

"Ken. . . Firstime ko . . ."

Nakakalokong ngiti lang ang tugon ni Ken sa dalaga at hinalikan ulit ito. 

Ang buong akala ni Ingrid ay isasagad na ni Ken pero hindi nito ginawa. Isang daliri—dalawa at pagkain lang sa kaniyang hiyas ang ginawa ng binata. 

"Kato ra? Atay ra pod ka ah!"

("Yun lang? Buwesit ka ha!")

Tumawa si Ken dahil nagalit si Ingrid sa pangbibitin nito. Hindi kasi alam ng mga lalaki kung ano mararamdaman ng isang babae kapag nabitin. Sobrang nakaka-badtrip at yun ang naramdaman ni Ingrid. Tumayo ito at kinuha ang mga damit nito. 

"Dito ka na lang matulog. . ."

"Tulog kag imoha diha, peste ka!"

("Matulog kang mag-isa, peste ka!")

"In—" 

Hindi siya pinakingan ng dalaga at padabog na bumaba. Naiwan siyang hubo't hubad. Nang masiguradonna niyang wala ang dalaga ay nilalaro na lang niya ang kaniyang sarili. Hindi niya naituloy ang ginagawa nila dahil ayaw niyang may mangyari sa kanila—well may nangyari naman sa kanila. Kumbaga nasa 3 fourth lang sila hindi pa fully. Hindi pa rin kasi siya sigurado sa mga mangyayari sa susunod na araw. Tingin niya rin kasi kay Ingrid ay hindi ito sasama sa kaniya sa Manila.

***