Τρεις εβδομάδες αργότερα:
Ήταν η τελευταία μέρα των διακοπών τους. Αύριο θα έπρεπε να βρίσκονται στην Monza. Η Amelia μάζευε τα τελευταία πράγματα της καθώς περίμενε τον Carlos να ξυπνήσει. Η σχέση τους έδειχνε να πηγαίνει πολύ καλά.
Αν και δεν το είχαν πει σε κανέναν ακόμη, τόσο ο Max όσο και ο Charles ήταν σίγουροι ότι ο Carlos και η Amelia ήταν μαζί. Απλά περίμεναν υπομονετικά ποτέ θα αποφασίσουν να τους το ανακοινώσουν.
"Ξύπνα!" η Amelia άρχισε να χοροπηδάει πάνω στο κρεβάτι.
"Estas loca! (Είσαι τρελή!)" ο Carlos την τράβηξε και έπεσε δίπλα του.
"Los chicos estan esperandonos. (Τα παιδιά μας περιμένουν.)" του έδωσε ένα φιλί. "Y el bario sale en 3 horas. (Και το πλοίο φεύγει σε 3 ώρες)" πρόσθεσε ύστερα. "Levantarse! (Σήκω!)" τον τράβηξε.
"Καλά.. Καλά.. Σηκώθηκα." της έκλεψε άλλο ένα φιλί. "Puedo tomar un cafe primero; (Μπορώ να έχω ένα καφέ πρώτα;)"
"No! Empaca tus cosas. (Όχι! Μάζεψε τα πράγματά σου.)" του πέταξε τις μπλούζες του.
Ο Carlos πέταξε όπως όπως τα πράγματα στην βαλίτσα του και την έκλεισε.
"En serio? (Είσαι σοβαρός;)" η Amelia τον κοίταξε σοκαρισμένη.
"No eras tu quien adoraba mi caos? (Εσύ δεν ήσουν που λατρευες το χάος μου.)" την πείραξε.
"No sabia que estamos hablando de tal caos. (Δεν ήξερα ότι μιλάμε για τέτοιο χάος.)" γέλασε εκείνη.
"Relajate. Ya que todo ira en la lavadora. (Χαλάρωσε. Αφού όλα στο πλυντήριο θα μπούνε.)" πρόσθεσε. "Ahora que estamos listos puedo tomar mi cafe? (Τώρα που είμαστε έτοιμοι, μπορώ να έχω τον καφέ μου;)" την κοίταξε παρακλητικά.
"Ahora si! Vamos, nos estan esperando! (Τώρα ναι! Πάμε, μας περιμένουν.)"
Κατέβηκαν και αφού φόρτωσαν τις βαλίτσες στο αυτοκίνητο, πήγαν στην καφετέρια που τους περίμεναν οι υπόλοιποι. Ο Carlos της έπιασε το χέρι της και κατευθύνθηκαν προς το μέρος τους.
"Τελικά εσείς τα έχετε ή όχι;" ρώτησε ο Max κοιτώντας τα χέρια τους.
"Δεν έχουμε τίποτα αν δεν μου το ζητήσει και επίσημα!" εκείνος χαμογέλασε.
"Tienes prisa! (Βιάζεσαι!)" της έκλεισε το μάτι.
"Κάτι ετοιμάζεις εσύ!" τον κοίταξε με νόημα ο Charles.
"Λοιπόν πάμε; Έχουμε ένα σκάφος να προλάβουμε." η Kelly σηκώθηκε.
"Ο καφές μου;" παραπονέθηκε ο Carlos.
"Αμάν με τον καφέ σου." τον πείραξε η Amelia. "Scuza! (Συγνώμη!)" φώναξε τον σερβιτόρο που περνούσε εκείνη την ώρα. "Possiamo avere un caffe da asporto, per favore? (Μπορούμε να έχουμε ένα καφέ στο χέρι, παρακαλώ;)
YOU ARE READING
Book 1: Racing Hearts (Carlos Sainz)
FanfictionΕκείνος διάσημος οδηγός αγώνων.. Εκείνη ανερχόμενη τραγουδίστρια.. Εκείνος ταξιδεύει όλο τον κόσμο για να τρέχει στις πίστες.. Εκείνη προσπαθεί να χτίσει το όνομα της στην Ισπανία αλλά και σε όλο τον κόσμο.. Εκείνος προετοιμάζεται για τον αγώνα στο...