❤️ Positive❤️

37 1 11
                                    

Μια εβδομάδα αργότερα. Grand Prix Ολλανδίας 2024. Τα κόκκινα φώτα μόλις είχαν σβήσει και ο αγώνας είχε ξεκινήσει και μαζί του και η βροχή. Έκαναν όλοι τον πρώτο γύρο και στον δεύτερο μπήκαν στα pit για να αλλάξουν από την μαλακή γόμα στα ενδιάμεσα ελαστικά.

Μερικούς γύρους αργότερα, στην μέση του αγώνα η βροχή σταμάτησε και η πίστα στέγνωσε. Αυτό για άλλη μια φορά ανάγκασε τους οδηγούς να μπουν και να αλλάξουν τα ελαστικά τους. Αλλά σε αυτό το σημείο o Charles, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, γιατί είχε πρόβλημα με το πάτωμα της Ferrari του.

Προς το τέλος του αγώνα οι αγωνοδίκες αναγκάστικαν να διακόψουν την διαδικασία, γιατί η βροχή ξεκίνησε και πάλι να πέφτει ακόμα πιο δυνατή από πριν, που καθιστούσε την πίστα επικίνδυνη για τους οδηγούς. Εκείνη την στιγμή η Amelia ήταν με τον Charles στο γκαράζ όταν ο Carlos μπήκε μέσα.

"Ευχαριστώ αδελφέ!" ο Charles τον αγκάλιασε. "Αν δεν είχες πάρει είδηση την ζημιά στην μπροστά αεροτομή, δεν θα είχαμε δει το πρόβλημα στο πάτωμα."

"Προφανώς." ειρωνεύτηκε. "Γιατί δεν είναι δουλειά των μηχανικών μας να τα προσέχουν αυτά." πέταξε την μπηχτή του δυνατά. "Amelia, podemos hablar ahora; (Amelia, μπορούμε να μιλήσουμε τώρα;)"

"Charles, εγώ φεύγω." του έκανε μία αγκαλιά. "Και πάλι λυπάμαι που έπρεπε να αποσυρθείς."

"Amelia." o Carlos την ακολούθησε και της έπιασε το χέρι.

"Amelia όχι." ελευθέρωσε το χέρι και συνέχισε να απομακρύνετε.

"Σε παρακαλώ!" συνέχισε να την κυνηγάει από πίσω χωρίς να τον νοιάζει η βροχή γύρω του. "Amelia." μπήκε μπροστά της. "Μπορούμε να μιλήσουμε τώρα;" την κοίταξε παρακλητικά.

"Δεν έχουμε κάτι να πούμε." σταμάτησε.

"Τουλάχιστον άκουσέ με γαμώτο. Άσε με να σου εξηγήσω!" τα μαλλιά του είχαν κολλήσει το πρόσωπό του από το νερό.

"Carlos, θα αρρωστήσεις." τον κοίταξε που είχε γίνει μούσκεμα.

"Δεν με ενδιαφέρει!" πήρε μία βαθιά ανάσα. "Το μόνο που θέλω είναι να με αφήσεις να μιλήσουμε. Να σου εξηγήσω."

"Δεν υπάρχει κάτι να πούμε. Σας είδα!"

"Μα αυτό δεν καταλαβαίνεις! Δεν έφταιγα! Με έπιασε απροετοίμαστο. Προσπαθούσα να τη σταματήσω. Το ορκίζομαι σε εμάς."

"Δεν υπάρχει εμείς Carlos. Υπάρχει εσύ, που τραβάς το δρόμο σου, και εγώ που τραβάω το δικό μου." τον κοίταξε.

Book 1: Racing Hearts (Carlos Sainz)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora