Book 1: Racing Hearts (Carlos Sainz)

❤️ Death ❤️

Το επόμενο πρωί το τηλέφωνο της Amelia άρχισε να χτυπάει επίμονα.

"Por favor mí amor, recogerlo o cállate lo. (Σε παρακαλώ αγάπη μου, σήκωσε το η κλείσε το.)" παραπονέθηκε ο Carlos.

"Maman pourquoi tu m' appelles à cette heure? (Μαμά γιατί με παίρνεις τέτοια ώρα;)"

"Ton perre no va pas bien. Il est en train de perdre sa bataille contre le cáncer. Le médecin lui donne 2 jours a vivre. (Ο μπαμπάς σου δεν είναι καλά. Χάνει την μάχη με τον καρκίνο. Ο γιατρός του δίνει 2 μέρες ζωής.)

"Fermez-la! Je trouverai un entroit ou laisser l' enfant et j' arrive. (Κλείσε! Θα βρω κάποιον να αφήσω το παιδί και έρχομαι.)" απάντησε όσο πιο ήρεμα μπορούσε.

"Όλα καλά;" ο Carlos την έβαλε στην αγκαλιά του.

"Ο μπαμπάς μου!" είπε μέσα από το κλάμα της. "Ο γιατρός του δίνει δύο μέρες. Θα κρατήσεις το παιδί;" σκούπισε τα μάτια της.

"Το παιδί θα μείνει με τους γονείς μου. Εσύ με χρειάζεσαι περισσότερο."

"Δεν θα τους αρέσει!"

"Δεν έχω σκοπό να τους ρωτήσω." της χάιδεψε τα μαλλιά. "Θα δω μήπως μπορώ να μας κλείσω το ιδιωτικό τζετ. Εσύ πήγαινε να ετοιμάσεις το μικρό." της χαμογέλασε.

.........................

Έξω από το σπίτι του Carlos. Κατέβηκαν και οι τρεις από το αυτοκίνητο και εκείνος χτύπησε την πόρτα. Η μητέρα του άνοιξε ενθουσιασμένη, αλλά μόλις είδε την Amelia το χαμόγελο της έσβησε.

"Μαμά δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο." ο Carlos αγρίεψε. "Ο πατέρας της Amelia χαροπαλεύει στο νοσοκομείο. Είσαι διατεθειμένη να κρατήσει το μικρό ή να βρούμε κάποιον άλλο;"

"Όχι! Φυσικά και θα κρατήσουμε εμείς το παιδί." η αδερφή του βγήκε από μέσα. "Στο δικό μας σπίτι όμως εδώ δεν είναι ευπρόσδεκτο!" κοίταξε τη μητέρα της. "Λυπάμαι πολύ Amelia για αυτό που περνάς." της έκανε μία αγκαλιά.

"Να προσέχεις τη θεία και το θείο." ο Carlos γονάτισε στον μικρό Milo. "Η μαμά και ο μπαμπάς πρέπει να λείψουμε για λίγο. Υποσχέσου μου ότι θα είσαι καλό παιδάκι."

"Υπόσχομαι!" έκανε μία αγκαλιά και στους δύο.

.........................

Προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο του Βελγίου. Ο Carlos πήρε το αυτοκίνητο που είχαν νοικιάσει τηλεφωνικώς και οδήγησε μέχρι το νοσοκομείο. Στη ρεσεψιόν ζήτησαν το δωμάτιο και μία νοσοκόμα τους έδειξε το δρόμο.

"Celine." έδωσε το χέρι της στον Carlos αλλά της το έσφιξε η Amelia.

"Amelia." χαμογέλασε ειρωνικά. "Η σύντροφος και μέλλουσα σύζυγος του κυρίου." εκείνη έσκυψε το κεφάλι και βγαίνοντας από το ασανσέρ τους έδειξε το δωμάτιο χωρίς παραπάνω καθυστερήσεις.