Sirius Black ile Hayal Et (Lena Potter)

B1

( Not : Annemiz ve babamız kahverengi saçlı olmasına ve ailede sarı saçlı kimse olmanasına rağmen saç rengimiz sarı ve göz rengimiz mavi. Nedenini bilmiyoruz. )

Hogwarstta 4.yılım. James kendine çok yakın 3 arkadaş buldu. Kendilerine Çapulcular diyolar. Hepsinin takma isimleri var. Ben Lily ile oda arkadaşıyım ve gerçekten birbirimizi anlıyoruz. O benim en yakın arkadaşım. Arada Çapulculara katılıyoruz ve gerçekten kardeş gibiyiz. Onlarla 4 yıldır arkadaş olduğum için çok rahat takılabildiğim nadir kişiler. Bu gün Gryffindor ve Slytherin in maçı olduğu için çok heyecanlıyım. Arayıcı James olduğu içinde olabilir. İkizin arayıcıysa heyecanlı olmamak biraz garip kaçar. Kardeşimi antremanlar yüzünden fazla göremesemde mutlu olduğunu biliyorum ve o bana yetiyo. Maç için erkenden sahaya gittik. En güzel yere geötik ve beşimiz yan yana oturduk. Stadyum git gide doldu ve en sonunda maç başladı. Gry önde gidiyodu ama arada fazla fark yoktu. James bi anda bi yöne doğru uçmaya başladı. Sly arayıcısı peşinden gitti. Neredeyse dip dibelerdi. James elini uzattı. Veee veee EVEEET. SNİCHİ YAKALADII. Sly hariç bütün binalar alkışlıyodu. Birden sly arayıcısı James e bilerek çarptı. James çok yüksekteydi ve düşmeye başladı. Biz bi şey yapana kadar yere çarpmıştı. Koşmaya başladım. Profesörler onun başında toplanmıştı. Aralarından geçtim ve onu gördüm. Her yanı kan içindeydi. Gözlüğü kırılmıştı, baygındı. O an göz yaşlarıma engel olamadım. Omuzumda bi el hissettim. Sirius tu. Onunda gözünde yaş vardı. James'i sedyeyle götürürlerken Profesör Dumbledore sly arayıcısının yanına gitti. Ben James in peşinden gidiyodum. Hastane kanadının kapısına geldiğimizde beni içeri almadılar. Onlara yalvarıyodum. Ağlıyodum.

Lp: O benim kardeşim. Lütfen. Lütfen...
Mp: Üzgünüm bayan Potter ama yapamam. Lütfen beni oyalamayın. Remus beni iki omzumdan tuttu ve götürmeye başladı. Beni bi koltuğa oturttu. Gözümden durmaksızın yaşlar akıyodu. Tek kelime etmedim. Kimseyi duymuyodum. Tek merak ettiğim kardeşimdi. Orda saatlerce bekledim. En sonunda kapı açıldı. Bi anda ayağa kalktım.

Lp: Nasıl?
Mp: Kafasını kötü çarpmış. Birkaç gün uyanmaya bilir.
Lp: O - o ne demek oluyo?
Mp: İsterseniz yanına gidebilirsiniz.

İçeri girdim. Yanına bi sandalye çektim. Kenara bırakılmış kırık gözlüğü ve hala üzerinde duran quiddic forması ile duruyodu. Elini tuttum. Yaşlar daha da hızlı akmaya başladı.

Lp: James... Hadi kardeşim.

Ümitsizce ondan cevap bekledim.

Lp: Yapabilirsin.

Prof. Dumbledore içeri girdi.

D: Geçmiş olsun.
Lp: Ama geçmedi.
Rl: Sakin ol Lena.
Lp: NASIL SAKİN OLABİLİRİM! O BU HALDE YATARKEN NASIL SAKİN OLABİLİRİM!? PROFESÖR LÜTFEN O ÇOCUĞUN SADECE Bİ CEZAYLA KURTULABİLECEĞİNİ SÖYLEMEYİN.
D: Gerekeni yapacağımdan emin olabilirsiniz. Siz, Bayan Potter isterseniz o uyanana kadar yanında kalabilirsiniz.
Lp: Teşekkürler.

Aradan yaklaşık 4 saat geçti. Yemek bi şeyler getiriyolardı ama yiyesim hiç gelmiyo. Saat gece yarısı 2 gibi yanında uyuya kalmışım. Sabah madam pomfrey in getirdiği kahvaltıyla uyandım. Dün getirdiği akşam yemeğinin yanına koydum. Az sonra Lily lerde geldi.

Le: Nasılsın Lena?
Lp: Nasıl gözüküyorum?
Le: Sen kahvaltını yemedin mi?
Lp: Hayır.
Le: Akşam yemeğinde duruyo.
Rl: Bi şeyler yemelisin.
Lp: Hiç istemiyorum. Aç değilim zaten.
Le: Ama bedeninin buna ihtiyacı var.
Rl: Hem James böyle istedi.
Lp: Tamam, yerim biraz.

*1 hafta sonra *

James hala uyanmadı. Yani bi süre uyanmayabilir derken bunu kast ettiklerini düşünmemiştim.

Lp: Hadi James. 1 hafta oldu. Uyan artık. Lütfen kardeşim.

Arkamdan birinin geldiğini duydum. Sirius.

Sb: Hareket yok mu?

Hayır anlamında başımı salladım. Onun içinde zor olmalı. James onun kardeşi gibiydi.

Lp: Onu özlüyorum...
Sb: Ben de.

Sonra bi hareketlilik hissettim. Bu James ti. Merakla ona bakıyodum. Sirius madam pomfrey i çağardı. James yavaş yavaş gözlerini açmaya başladı. Birkaç gün önce büyü ile tamir ettiğim gözlüğünü taktım. Garip bi şekilde bakıyodu. Madam Pomfrey geldi.

Mp: Bay Potter. Kendinizi nasıl hissediyosunuz?
Jp: Ben... Hiçbir şey hatırlamıyorum.
Mp: Nasıl yani?
Jp: Adımı bile hatırlamıyorun.
Mp: Adınız James Potter. Yüksek bi yerden düştünüz. Sizi muayne etmem gerekiyo.

Nasıl yani. James bi şey hatırlamıyo mu? Hiç mi? Beni bile mi? Siriusla birbirimize baktık. Benimle aynı duyguları paylaşıyo gibi duruyodu. Çok korkunç.

Bu bölümün sonuna geldik. Biliyorum biraz kısa ama okulda, tenefüslerde yazıyorum. Yeni bölüm yakında...