Yorum yapmayı unutmayıııın. İyi okumalar 💗
Gözlerimi daha açamadan boğuk boğuk sesler duymaya başladım. Yavaşça sesler netleşti.
Mm: Bunu kaldırabileceğini düşünüyor musun Albus?
D: Bunu yapabilir. Sadece biraz zorlanıyor.Biraz mı? BİRAZ MII!?
Jp: Ne zaman uyanır Madam?
Mp: Çok yakında uyanır.
Rb: Ama zaten 2 gün oldu.
Mp: Verdiğim iksir onun gerekli enerjiyi alana kadar rüyasız uyumasını sağlıyor. Sanırım bi süredir uyuyamıyomuş.Birazda olsa güç gelmişti içime. Yavaşça gözlerimi araladım. Odanın aydınşığı gözlerimi kamaştırdı.
Le: Aa uyanıyo!
Koşma ve kapı çarpma sesi duydum. Buna anlam verememiştim. Görüntü yeni netleşiyodu. Madam Pomfrey yanıma yaklaştı.
Mp: Kendinizi nasıl hissediyorsunuz Bayan Potter?
Birkaç saniye boş boş baktım onun yüzüne. Çünkü ben de bilmiyodum nasıl hissettiğimi.
Lp: İyi.
Kısa cevap vermiştim çünkü James, Remus, Lily, Regulus ve Peter bana bakıyolardı. Sirius yoktu. Buna ne kadar üzülsemde bi yandan gelmediği için hafif rahatlamıştım. Onu görmek canımı çok yakıyodu. Daha doprusu görüp, dokunamamak...
Jp: Günaydın uyuyan güzel!
James'in beni güldürmeye çalıştığı belliydi. Gülesim gelmiyodu.
Lp: Günaydın James. Burdan ne zaman çıkarım?
Jp: İyice dinlenip, yemek yiyip, Madam Pomfrey izin verince.Yani asla.
Lp: Peki.
Kalbimde bi boşluk vardı. Büyük bi boşluk. O kadar büyük ki dünyadaki tüm kötülükleri içine alabilirdi. Belkide hata yapmıştı. Ama. Ama hayır. Hata yaptıysamda onun için yapmıştım. Onlar için tehlikeliydim. Annemler hogsmade gezilerine gitmememi söylemişlerdi.
Elimi boynumdaki tılsıma götürdüm. SÖZDE beni koruması gerekmez miydi bunun? Neden bu saçma şeyleri görüyodum o zaman? Neden aklımı kaybetmek üzere gibi hissediyodum? Neden ben daha 17 yaşındayken bu kadar sorumluluk alıyodum? NEDEN YA NEDEN? BİR KİŞİDE ÇIKIP ANLATSIN! Koruma denilen şey sadece fiziksel mi oluyo? Delirmekte bir tehlike değil mi?
*
Madam Pomfrey bana birkaç iksir ve bir kutu muggle ilacı verdi. Muggle ilacının arkasını okudum.
Antidepresan
Depresyonda olan hasta ilacı kullandığında melatonin sağlayarak kişinin geçici olarak mutlu olmasını sağlar. Düzenli kullanımda depresyondan çıkmaya yardımcı olur.
Depresyon mu? O ne? Belli ki kütüphanede muggle hastalıklarını okumalıyım.
Le: Lena? Hadi gel yemek saati. İlaçlarını içtin mi?
Lp: İçiyodum tam. Sen git yemeğe. Ben aç değilim.
Le: Buna izin veremem. James özellikle tembihledi.
Lp: Benim yerime sevgilinin dediğini mi yapıcaksın?
Le: Hayır, senin dediğin yerine senin iyiliğini isteyen kardeşinin dediğini yapıcam. Şimdi düş önüme. Marş marş!İstemeyerek de olsa Lily'nin önüne geçtim. Büyük salona inip masaya oturduk. Diğerleri sürekli tabağıma yemek koyarken - Sirius hariç - ben sadece yemeklere bakıyodum.
Jp: Hadi şimdi yemeye başla.
James'e ciddi misin bakışı attım. Sonra tekrar tabağa ve tekrar James'e.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sirius Black ile Hayal Et (Lena Potter)
FanfictionÇapulcular zamanında geçen bi hikaye