Ghost - destiny

Rozdział 4

•

Siedziałam w pokoju wspólnym i rozmawiałam z Pricem. Postanowiłam zapytać czemu tak dziwnie zareagowali z Alejandrem kilka dni temu przed treningiem

P- tylko generał i Soap mogą mówić do Ghosta Simon, i teraz też ty, wszyscy inni mówią do niego Ghost, a jak ktoś spróbuję powiedzieć inaczej to od razu się denerwuje

Ja- ale dlaczego? I skąd wzięło się Ghost?

P- kiedyś zrozumiesz

W tym momencie w drzwiach pojawił się właśnie Ghost, oznajmił wszystkim że dzisiaj mają wolne od treningów a wieczorem będzie impreza z okazji oficjalnego przyjęcia mnie do jednostki, w pokoju było słychać odgłosy zachwytu. Każdy z chłopaków zaczął do mnie podchodzić i mi gratulować bo jestem pierwszą dziewczyną w ich oddziale. Na końcu podszedł do mnie Simon.

G- gratuluję, a teraz się zbieraj, generał powiedział że mamy jechać do miasta po rzeczy na imprezę, za 30 minut widzimy się przed bazą

Ucieszyłam się na tą wiadomość bo pierwszy raz odkąd tu przyjechałam będę jechała do miasta, zazwyczaj nie wychodziłam poza bazę no chyba że na krótkie spacery. Poszłam się ubrać i tak jak kazał Simon po 30 minutach byłam już przed bazą. Ghost otworzył mi drzwi i sam wsiadł do auta.

Ja- ile będziemy jechać?

G- około godziny

Postanowiłam założyć słuchawki i poczytać książkę bo nie wydawało mi się żeby mój towarzysz był szczególnie rozmowny. Tak jak myślałam droga do sklepu minęła nam w ciszy, widziałam że Ghost zerka na mnie co jakiś czas jednak ani razu się nie odezwał. Dojechaliśmy pod sklep i podał mi listę zakupów.

G- podzieliłem listę na pół, spotkamy się pod kasami

Wzięłam koszyk i zaczęłam chodzić po sklepie szukając odpowiednich produktów, sklep był naprawdę duży więc ciężko było cokolwiek znaleźć. Na mojej liście były głównie słone i słodkie przekąski. Gdy znalazłam już wszystko skierowałam się w stronę kas. Ghost już tam był. Spojrzałam co on zabrał.

Ja- Nie za dużo tego alkoholu?

G- impreza to impreza, rzadko mamy okazję pić więc trzeba to wykorzystać

Przyznałam mu rację. Zapłaciliśmy za zakupy i wróciliśmy do auta. Postanowiłam włączyć radio. Akurat leciały stare hity które bardzo dobrze znałam i kochałam bo często słuchaliśmy ich z tatą. Zaczęłam śpiewać praktycznie na cały głos. Ghost nie dołączył do śpiewania ale wystukiwał rytm na kierownicy. Widząc że atmosfera trochę się rozluźniła postanowiłam czegoś się o nim dowiedzieć.

Ja- a tak w sumie ile masz lat? Nic o tobie nie wiem

G- 27, a co niby chciałabyś o mnie wiedzieć?

Ja- wiele rzeczy, skąd jesteś, jakie miałeś dzieciństwo, czemu dołączyłeś do jednostki, i jedno z najważniejszych czemu nosisz maskę?

G- strasznie ciekawska jesteś

J- no więc? Odpowiesz?

G- zastanowię się, za dużo chciałabyś wiedzieć

Ja- czyli się nie dowiem, ale może ty chciałbyś coś wiedzieć o mnie

G- wiem o tobie więcej niż ci się zdaje

Ja- jak to?

G- generał bardzo lubi o tobie opowiadać

Pomimo prób nie udało mi się niczego dowiedzieć, jedyne co o nim wiem to to że nazywa się Simon Riley i ma 27 lat. Stwierdziłam że dalsze starania są bezcelowe więc powróciłam do śpiewania piosenek które leciały w radiu. Gdy dotarliśmy do bazy zaczęliśmy przygotowywać wszystko na imprezę, wszyscy się ucieszyli gdy zobaczyli że kupiliśmy alkohol. Po przygotowaniu jedzenia i sali na imprezę, czyli tak w zasadzie pokoju wspólnego poszłam się przebrać. Stwierdziłam że idealna na tą okazję będzie sukienka która podkreślała moją figurę, zrobiłam też lekki makijaż i poszłam do reszty która już rozpoczęła imprezę. Wszyscy mnie przywitali i wznieśli toast na moją cześć.