Romantist || Chanlix

R | 20

"Felix bey, iyi değilsiniz. Elinizi yüzünüzü yıkayın kendinizi daha iyi hissederseniz bize eşlik edersiniz."

"Teşekkürler bay Shin."

Eli ağzında, midesi deli gibi bulanan omega bir hız lavaboya geldiği gibi kusmaya başladı.

Midesinin bulanmasının sürekli olarak stresli olmasını eşiyle kurdunun kavgalı olmasına bağlıyordu ama aklını kurcalayan şeylerde vardı.

Mühürlenme tarihlerine gelen kızışma zamanının gecikmesi,
Mide bulantısı ve stres
Chris'in başka bir feromon duyumsaması...

Hamile olabilirdi, ancak Yalancı hamilelikte olabilirdi.

Düğümünden memnun kalan Omega kurtları kendilerini hamile zannedip kızgınlıklarını geciktirebiliyorlardı. Böylece hem alfadan daha çok ilgi görmüş oluyorlardı hemde kendilerini bir yavrunun annesi gibi hissetmenin şansına ulaşıyorlardı.

Midesini boşalttığı lavabodan kalkıp elini yüzünü yıkadı, bir çırpıda masasına gidip eşyalarını topladı, "yuna, bugünlük izin aldığımı ve doktora gitmem gerektiğini Bay shin'e söyler misin?"

"Tabii canım neyin var?" Söylemelimiydi? Sonuçta Lia kapı önlerindeki teyzeleri aratmayacak türden biriydi. "Öylesine kontrol canım."

"Geçmiş olsun."

Arabası olmadığı için mimar olarak çalıştığı şirketin hemen 2 cadde arkasında olan hastaneye yürümeye başladı, randevu almamıştı çünkü zaten ikizi doğum doktoruydu.

Sallana sallana, midesi bulanmasın diye sakince geldiği hastanede 4. Kata çıkıp ikizinin odasını buldu. "Odasında hasta var mı?"

"Hayır yok Bay Hwang. Ama rahatsız edilmek istemediğini söyledi." Kimin umurunda? Minho'yla sevgili olana kadar birlikte yıkanmıştı onlar.

Kapalı kapıyı yavaşça ittirip kapıyı açtı. "Odama kimse girmeyecek demedim mi!" Sinirli ve agresif sesi odada duyulduğunda Felix yana doğru eğilip kendisini gösterdi. "Neden gerginsin aşkım?"

Alfa ikizine sıkıca sarılıp başını omzuna yatırdı. Sandal ağacı feromonu gergin bir halde etrafa yayılıyor, burnunda acı bir his yaratıyordu. "Doğum sırasında bir omegayı kaybettik. O yüzden gerildim."

Başkası için normal, hatta doktorlar için bu tür şeyler çok normal gelebilirdi ancak böyle bir geçmişe sahip olan Hyunjin Tarafından bu tür şeyler hiç kolay değildi.

"Sen neden gelmiştin?" Utangaç bir biçimde başını koyduğu omuza daha çok gömdü Felix. "Hamile olduğumu düşünüyorum... ama yalancıda olabilir."

"Tanrım ne!"

Alfa olan duyduklarıyla beyninden vurulmuşa döndü. Daha ikizinin mühürlendiğine yeni yeni adapte oluyordu - evet 6 yıl geçmesine rağmen hala alışabilmiş değil- ve şimdi hamile miydi?

Titrek ellerini göstermemek için arkasına saklayıp gülümsedi. "Sen yat oraya... ben geliyorum hemen."

Düşünsenize, bir ikiziniz var bir de varlığıyla yokluğu bir olan babanız. Anneniz yok ya da 2. Bir babanız. Sadece ikiniz varsınız, beraber yürüyüp beraber düştüğünüz, biriniz ağladığında yalnız hissetmesin diye ağladığınız kadar değerlisiniz birbiriniz için. Kimse yokken sen yanında oluyorsun, onun için gecelerini sabah sabahlarını gece ediyorsun yeri geliyor onun için kendini yakıyorsun ama biliyorsun buna değer.

Ama bir gün birisi çıkıp geliyor, artık iki değil üç kişisiniz. Artık beraber yürüseniz bile düştüğünüzde ilk seçeneği siz değil o oluyor, onun için geceleri sabah edip sabahları gece ediyor. Ve 'mühür' adındaki bir bağ ile onu sizden tamamen koparıyor.