23.Bölüm| Ben imam değilim gülebilirim.

28.6K 1.2K 444
                                    

3 gündür tüm derslerimiz boş ağlıyorum.

Bu arada ben bunlara atraksiyonlu bir sahne yazacağım da direkt sonraki bölümde mi yazsam yoksa bir kaç şey daha yaşansın mı? Çünkü sonra hikayenin gidişatı nasıl olur bilmiyorum.

Siz fantazilerinizi yazın aşkim ben sizinle ilerleyeceğim jdbsjdbsjd.

Bu arada okunmalar düştü, sizden ricam herkes hiç olmadı bir on yorum yaparsa sevinirim. Etkileşim olmayınca hikaye geri plana düşüyor. Şimdiden teşekkürlerrr

Keyifli okumalar dilerim. <3

K

uzey;

"Kuzey nefes alamıyorum dedim." başım boynuna gömülü olduğu için onu bırakmamak adına boğuk bir kaç mırıltı çıkardım.

"Kuzey." dedi sinirli çıkarmaya çalıştığı sesiyle.

"Hı." dedim. Derin bir nefes aldı. "Kalbin çok hızlı atıyor."

"Ha-hayır." diye kekelediğinde başımı kaldırarak yüzüne baktım.

"Hmm, öyle yani." onu tamamiyle altıma aldığımda göğsü büyük bir hızla inip kalkmaya başladı.

"Öyle yani." dedi uzatarak ardından ellerini omuzlarıma koyarak beni ittirmeye çalıştı. "Kalk üstümden Kuzey, şuraya iyi değilsin diye geldim. Akıllı uslu uyu." dedi sitemle bana.

"Konu sen olunca aklımı kaybediyorum."nefesimi dudaklarına verdiğimde gözleri saniyelik dudaklarıma kaydı. Bir elimi beline koyarak bedenini bedenime yasladım.

"Kuzey. Yapma." diye mırıldandı.

"Neyi bebeğim?" dedim dudaklarımın dudaklarına sürterek.

"Abla!" dışarıdan gelen Emir'in sesiyle Eylül'ün üzerinde kalkarak dudaklarımdan bir küfür savurdum.

Eylül sinirle ayaklanarak komidinin üzerindeki anahtarı alıp kapıyı kilitlediğinde, itiraf etmek gerekirse bunu kesinlikle beklemiyordum.

Yine aynı sinirle yanıma gelerek göğsümden beni itekleyip başımı yastığa koydu. "Yat, Kuzey ve sesini çıkarma. Yoksa cidden sinirimi senden çıkarırım."

Gülümseyerek yattığım yerden ona baktım. "Bana uyar güzelim."

Başını omzuma koyarak kollarını bedenime sardı. Benim ona yaptığım gibi o da başını çıplak omzuma koyarak kokumu içine çekti.

"Eylül sen-" dedim hayretle ona bakarak.

Gözlerini açma tenezzülünde bile bulunmadan, "Sus demiştim Kuzey." dedi. Keşke hep şu şekil olsak güzelim, diye düşündüm.

Onun yanımda kalmasını gördüğüm bir kabus sebebiyle istemiştim.

Bir sandalyeye elleri kolları bağlı bir şekilde oturmuş bana sinirli gözlerle bakıyordu Eylül.

"Affet beni." dediğimde yüzüme doğru tükürdü.

Odadan çıkıp siyah camın arkasına geçip onu izlediğimde küfürler savuruyordu. Ardından içeriye bir adam girdi. Atilla.

Eylül'ün başta çenesini tutarak sağa sola çevirdi.

Gerisi ise dayanılmaz sahnelerdi. Hem yaşayan için hem de izleyen için...

Mafya'ya Çattık  &quot;Tamamlandı&quot;Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin