ruhların ızdırabı, dbah

seslerin gizemi

                                             1449, Mart
                            Osmanlı İmparatorluğu
                                Lale Hatun Zaviyesi

At arabasından indiğim an ciğerlerime kadar dolan soğukla tüm bedenim titremeye başladı.

Ellerimi birbirine bastırıp ısınmak için sürtmeye başladım."Hava ne kadar da soğuk, her an yağmur yağmaya başlayabilir."

Benimle arabadan eş zamanda inen Gülce, omuzlarıma bir kürk bıraktı. "Yılın son soğuklarını yaşıyoruz Lale Hatun, yakında ilkbahar gelecek, içimiz ısınmaya başlayacak."

Birkaç saniyeliğine küçūk bir sessizlik oluştu, Gülce yanıt beklermişçesine bana baktığında ağzımı açamadım, omuzlarıma koyduğu kürke bakıyordum.

Elimi yavaşça kürkü çıkarmak için attığımda Gülce'nin itirazıyla karşılaştım. "Lale, yapma!"

Gözlerim şaşkınca arkadaşıma döndü.

Bakışlarımı görünce bocaladı, "Yani Lale Hatun-"

"Gülce, hayır sakin." dedim gülerek. "İsmimle hitap etmene şaşırdım, hiç söylemezdin."

"İsimlerle hitap edecek kadar yakın olduğumuzu düşünmemiştim."

"Ne, neden? benim için yaptıklarından sonra yakın olmadığımızı mı düşünüyordun?"

"Sadece can borcu olduğunu düşünüyordum, hem... senin benim için yaptığın iyilik benimkine karşılık bir hiç."

"Yapılan iyiliğin ölçütü karşılaştırılmaz, karşılaştırılacaksa da eşitiz. Sen benim arkadaşımın hayatını kurtardın ben de seninkinin."

Göz ucuyla baktı,"Benim için cinayet gizledin, sana ne kadar minettar olsam az."

"Minettar olmana gerek yok, Alexandra için yaptıklarını unutmamıştım, unutmadım, unutmayacağım da."

Gülce dediklerime gülümsedi, ben de ona karşılık gülümsedim ve odağıma yeni, cıvıl cıvıl sesler eklendi.

Çocuk sesleri.

"Sesleri her daim huzur veriyor, iyileştirici güçleri var sanki." dedim bahçeye bakarken.

"Öyle, o kadar masum varlıklar ki."

Çocukları gördüğüm gibi hızla yanlarına yürüdüm, saklambaç oynuyorlardı. Onları şaşırtmak için bu küçük oyuna katıldım.

"4" dedi ebe olan çocuk. "5"

Saklanabileceğim boş yerler azdı, etrafımı inceledim.

"6,7"

Arkasına sığabileceğimi bildiğim, ince gövdeli uzun bir ağacın arkasına saklandım.