[Zawgyi]
ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ေလေျပညင္း
ရိေပၚအတြက္ ဒီေန႕က holidayပဲ
တစ္လမွာ အားလပ္ရက္ကို၂ရက္ေလာက္ပဲေပးတယ္။
ခြင့္ယူခ်င္ရင္ေတာ့ တစ္လမွာအနည္းဆုံး
၃ရက္ေလာက္ယူလို႔ရတယ္တဲ့
သူကေတာ့ တစ္ခါမွ ခြင့္မယူဖူးပါ။
ရိေပၚ အိပ္ရာထဲမွာပဲ
ေန႕ဝက္ထိ အိပ္ေနလိုက္သည္။
အခုမွပဲ အိပ္ေရးကဝေတာ့သည္
ပုံမွန္ဆို မနက္၆နာရီေလာက္ထဲက မနက္စာျပင္ၿပီ
တစ္ကိုယ္ေရးသန့္ရွင္းအလုပ္ေတြနဲ႕ ျပည့္ေနတာ
ရိေပၚ နိုးလာေတာ့
၁နာရီထိုးေနၿပီ။
ဒီလို႔ေနခင္းအထိ အိပ္ရင္ မနက္စာအတြက္က်မဲ့
ယြမ္ကုန္က်မႈကို သက္သာေစသည္။
ဟယ္ဟယ္..
ခ႐ုမွာက အဆံနဲ႕ ဝမ္ရိေပၚမွာလည္းအႀကံနဲ႕ပါ..
ရိေပၚ ေရခဲေသတၱာထဲက ပဲနို႔ဘူးကို
ဆြဲယူေသာက္လိုက္သည္။
aww~
သူအခုမွ သတိရသည္
ကေလးေတြကို ဒီေန႕သြားေတြ႕ရမွာပဲ။
ရိေပၚ ေတြးရင္းနဲ႕
သူစုဘူးေလးကို လႈပ္ၾကည့္လိုက္သည္။
အသံကသိပ္မၾကားေတာ့
စုဘူးျပည့္ေတာ့မည္။ သူဆႏၵလည္းျပည့္ေတာ့မည္။
ရိေပၚ ေရခ်ိဳးလိုက္ကာ
မိဘမဲ့ေက်ာင္းကို ထြက္လာလိုက္သည္။
"ပင္းပင္းနဲ႕ ႐ြယ္႐ြယ္အေရွ႕ကို ထြက္လာပါ
ခဏက သီခ်င္းကို ျပန္ဆိုျပေပးပါ"
အေဆာင္နားကို ေရာက္လာ လာျခင္း
ၾကားလိုက္ရတဲ့ ေဒၚေဒၚခ်င္ရဲ႕ အသံေၾကာင့္
တိတ္တိတ္ေလး ရပ္ေနမိသည္။
ရိေပၚ ကေလးေတြကို ျပတင္းေပါက္ကေနတစ္ဆင့္ ၾကည့္ၿပီ ပီတိျဖစ္မိသည္။ သူတုန္းကလည္း ဒီလိုမ်ိဳးေတြ သီခ်င္းထြက္ဆိုခိုင္းရင္ အိမ္သာတက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီ ေဒၚေဒၚခ်င္ကို လိမ္ေျပးတာေလ
"ေကာေကာ ဝမ္ေကာေကာ ေရာက္ေနၿပီေဟ့"
ရိေပၚ သုမုရဲ႕အသံေၾကာင့္
ေၾကာင္သြားသည္။
သုမုက သူကိုေတြ႕ၿပီ
ေအာ္ေျပာသည္။
ကေလးေတြက သူနားကို
တစ္ဟုန္တိုးေရာက္လာၾကသည္။
"သားဝမ္ လာလယ္တာလား?"
"ဟုတ္ ေဒၚေဒၚခ်င္ ေနေကာင္းရဲ႕လား?"
YOU ARE READING
ကိုယ့်ဘဝရဲ့လေပြေညင်း
Romanceမင်းရဲ့အနံအသက်လေးက အစ လေထဲမှာပျံလွင်မှု မရှိအောင် ကိုယ့်ရင်ဘက်ထဲမှာပဲ သိမ်းထားချင်မိတယ်။ မုန်တိုင်းပြီးရင်လာတဲ့ သက်တံလေးလို့ မင်းရဲ့အပြုံးက ကိုယ့်ကိုခွန်းအားတွေ ပေးတယ်။ မင်းလေးဆိုတဲ့အရာက ကိုယ့်ဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်တဲ့ နှလုံးသားရဲ့ပိုင်ရှင်ပဲ။...
