05**: Seni öldürmeyi o kadar istiyorum ki...
05**: Ellerimle kalbini yerinden sökerken, dudaklarımın o kırmızı dudaklarında ölümü tatmasını
05**: Seni öpen son erkek ben olayım istiyorum.
05**: Bu sana yaptığım bir iyilik Miray.
05**: Söz veriyoru...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı evler sıcaktır ama ısınamazsın.
İyi okumalar.
Bölüm sınırı: 400 oy 300 yorum.
-
Bazen, kendi içimdeki kara deliğe çekilir günlerce o kara kara delikten çıkamazdım. İçine çektiği ruhum, karşımda çocukluğum dururdu. Çocukluğum kara deliğin bekçisiydi ve ben bu delikten onu yenmeden çıkamıyordum.
Kendi ellerimde çocukluğumun kanı, meydanda dizlerimin üzerine çökmüş gökyüzüne bakarak ağlıyordum. Etrafımı sarmış insanlar neden ağladığımı merak ederek, bana yardım etmek için dizlerinin üzerine eğildiklerinde yerimde daha çok sindim.
Kimse, kendi içimde verdiğim bu acımasız savaşın benden neleri götürdüğünü bilmeden bana bakmaya devam ediyorlardı. Düştüğüm ve kalkamadığım her seferde kendimden bir parçayı kesip atarak ayağa kalktığımda daha soğuk biri oluyordum.
Hiçbir şey olmamış gibi telefonumu açtığımda karşılaştığım mesajla nefesim bir anlığına kesildi.
Ayza: Miray
Ayza: Ege'yi hastaneye kaldırdık
Ayza: O iyi değil Miray
Ayza: Gelmelisin.
Miray: Ne diyorsun Ayza, ne hastanesi?
Kara bulutlar gökyüzünü aniden sardığında çıkacak fırtına başımın üstünde dönmeye başladı.
Ayza: Ege'yi bıçaklamışlar Miray.
Ayza: Biz hastanedeyiz.
Aldığım nefes kaburgalarımı yakacak kadar acı verdi. Titremeye başladığımı hissediyordum ama tepki verme yetimi kullanamadım. Sadece bir süre ne yapacağımı bilemediğim şekilde kitlendiğimde parmaklarımı açıp kapatmaya başladım.
Ani olaylarda kitleniyor ve kendimi bir süre açamıyordum. Babam, bunu aşmam için o kadar baskı uygulamıştı ki artık kilit kelimesini duyma bile tahammül edemiyordum.
Bunu aştığımı düşünmüştüm.
Kendi köşeme çekilip kendimi sakladığım da bazı şeylerin son bulacağını sanmıştım. Ama hayır, tam aksine her şey daha çok ağır bir şekilde karşıma çıkmaya başladı.
