AŞK İRİSİ

11.BÖLÜM: KALP SAVAŞI

Hiçbir günüm bu gün kadar berbat geçmemişti sanırım. Kalbimdeki acının geçmesini beklerken karşıma çıkan can sıkıcı düşüncelerim buna izin vermiyordu.İçimde kocaman bir boşluk vardı, ne kadar kalablık olursa olsun o boşluk hep yerinde ve dolmuyordu.

Kendimi kaybediyordum sanki, yeni yollar bulmalıydım ve ne kadar ararsam arayayım sanki bir labirentin içinde tıkılıp kalmışçasına bulamıyordum yolumu.

Ders notlarım için bilgisayarın başında yapmaya çalıştığım slayta baktım. Sadece bir iki tane animasyon yapabilmiştim ve berbat bir şey çıktığına eminim.Derin bir of çekip bilgisayarı kapattım, masadan kalkıp kendimi yatağıma bıraktım.

Sabah olanlar... Nasıl da aciz biri gibi ağlamıştım onun önünde. Yüzümü avuçlarımın arasına alıp "Of! Kahretsin! Neden kendime hakim olamıyorum? Bir de o yetmezmiş gibi bana sarılmasına izin verdim! Neden böylesin Songül, ne yapacağım ben seninle?"

Ellerimi yüzümden çekip tavana baktım. "Ne zaman dönecek acaba?"En azından İzmir'e dönene kadar onunla karşılaşmamaya çalışırım.Zeynep'le fazla bir araya gelmemeliydim, ne zaman Zeynep'le bir şeyler yapsak hemen yanımızda bitiyordu. Bunu kasıtlı yapıyordu.

Ne istiyordu bu adam benden!?Beni kandırmak istiyordu; duygularımı ele geçirmek ona bağlanmamı istiyordu.

Sanırım işe yarıyordu.

İradesiz bir şekildede hareket ettim, bu kadar basit biri gibi davranmamalıydım. Bütün hata bendeydi.

Yataktan hızlıca kalkıp banyoya gidip kendime gelmek adına soğuk suyu yüzüme çarptım. Odaya dönüp masanın başına geçtim tekrar. Bilgisayarı açıp, sunumumla ilgilenmeye başladım.

Kafamdakilerle savaş veriyordum ama bu önemli değildi, her defasında yenilmeme rağmen tekrar ayaklanıyordum.

Sorun yoktu.

~

Yaptığım slayt neredeyse bitmek üzereydi, iki saattir masa başında boynum tutulana kadar hazırlamaya çalıştım ve sonuç gayet iyi gibi görünüyordu.

Amma yeteneklisin be Songül!

Hazırladığım slaytı baştan başlayarak ilerletip incelemeye başladım, evet cidden iyi iş çıkartmıştım.

Küçüklüğümden beri babamdan bilgisayarla ilgili bilgiler öğreniyordum, bana bir çok şey öğretmişti ve bunun meyvesini şuan alıyordum.

Yaptığım çalışmayı yüzümde büyük bir gülümsemeyle incelerken telefonumdan gelen bildirim sesi dikkatimi dağıtmıştı.

Masanın diğer ucunda olan telefonumu alıp gelen bildirime baktım.

Bir yeni mesajınız var

Kimin mesaj gönderdiğine baktığımda yabancı bir numaranın attığını fark ettim.

+90 537 *** ** **
Songül.

Kimsin?

+90 537 *** ** **

Arıyorum telefonunu aç.