Chapter 28 [Bryan Blake Castaneda]

30 6 0
                                    


It's been three months. Three long sad months. Akala ko, nasa pathway to going back to my old self na ako. Di pala. Dahil mas lumala pa ako.

"Dito lang po ako." Sabi ko sa mamang taxi driver. Saka Binayaran. Pagkalabas ko naamoy ko kaagad ang mga bagong namumulaklak na bulaklak. Naglakad ako sa cemented pathway. It's been a long time since I got here, may special place ang lugar nato sa puso ko.



Hanggang sa makarating ako sa isang pwesto na matagal ko nang di napupuntahan, may ipinagbago na ito ngayon. Dahil wala ng guards at welcome na ako ulit. I traced the name in the lapida. Gaya parin ito ng dati, malamig parin ito.

"Hello Dee, nandito na naman ako. Ang tagal na noh?" Ngayon di ko na naman napigilan ang sarili ko at naiyak na naman ako. Haist ang mga matang tohh di na nagsawa.



"Sorry ha!! Di ko natupad yung sinabi mong magpakatatag ako, pero Dee, ginawa ko naman, I try may very best to be strong." Huminga ako ng malalim.

"Tama ka nga, I'll soon find out who is the one I really love, Dee? Pakiusapan mo naman si God ohh, please, huwag niya munang kunin si Bryan. HUwag muna ngayong alam kong mahal ko na siya, gusto kong ipakita sa kanya yun." Yon nalang ang masasabi ko at isinubsub ko ang mukha ko sa pagitan ng binti ko.



"Isa sa pinakamahirap na sitwasyon ay yung pigilan ang pagtulo ng mga luha mo sa kagustuhang huwag ipakita ang totoong nararamdaman mo." Agad akong napatingala sa nagsalita.

"Alam kong makikita kita rito." Ang mom ni Bryan si PS. Pinahiran kko muna ang mga luha ko saka humarap sa kanya.



"Kasalanan ko po ang lahat." Sabi ko, totoo naman ehh at mula nong ma coma si Bryan, wala na akong mukhang maihaharap sa kanila, isang bese nga lang akong nakabisita ron. Dahil nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko siyang nakahiga sa kamang yon. Maraming nakakabit sa katawan. Hindi ko nakikita ang mga pang-asar niyang ngiti at.....

"Wala kang kasalanan." Kalmado nitong sabi sa akin saka umupo sa tabi ko.



"Dahil ginusto niya yon. Alam kong mahal na mahal ka ng anak ko at gagawin lahat para sayo, kahit na makipag kasundo siya kay kamatayan ay gagawin niya para sayo. Yung deal. Siya ang gumawa non, para lang mas maging malapit siya sayo. Kahit na palagi kayong nag-aaway. Hindi ko naman talaga siya ipapakasal sa kong sino sino lang at hindi rin kita papanatilihin sa third year. Sadyang alam at kilala ka na talaga niya.



At sa pagkakataong yon alam niyang pupunta ka sa office ko, Well dahil pinatawag kita, which is kasama sa plano, naging maayos naman, lahat ng ginawa ni Bryan para sayo ay hindi isang act, yun nga lang ang akala mo. Lahat ng yon ay totoo. Ganon ka kamahal ng anak ko, hindi ka niya sinukuan mula sa simula hanggang sa katapusan, hihintayin at hihintayin ka niya. Ganyan ka niya kamahal......" Saka niya hinawakan ang dalawa kong kamay.



"At sana sa huling pagkakataon, hindi na siya nabigo sayo. Alam mo bang kilala at crush ka niya mula pre-school, kindergarten hanggang elementary? At minahal mula first year high school up until this very moment? Nakita ko ang mga pinagbago ni Bryan mula nong nagustuhan ka niya, mula sa pagiging tabachoy ngayon naging model na. Mula sa hindi napapansin ngayon head turner na, at mas nagsisikap na siya sa pag-aaral niya. Louisse, sana mahalin mo rin ang anak ko."



Hindi na niya kailangang sabihin sa akin yon.

"Hindi niyo na po ako kailangang pakiusapan, dahil kusang nahulog ang puso ko sa kanya." Tama nga sila. You will only find that a person is truely important to you, if their already gone. Saka niya ako niyakap I did the same thing. Pero naistorbo kami nang biglang nag ring ang phone niya. Kinuha niya ito at sinagot.



Nakita ko pa ang pagkabigla niya. Nong ibinababa na niya ito, nagtanong ako kaagad.

"Ano pong nangyayari?"

"Si Bryan. Nagbigay ng oras ang doctor ng posibilidad na gumising siya. Kailangan na nating pumunta sa hospital. Sabi niya, kitang kita kong kinakabahan na siya. Kaya tumango ako kaagad at sumunod sa kanya ng biglang nag ring ang phone ko. Agad ko itong tinignan at nakita kong si L pala.



From: L

   I know you really want to know who I am, go to the park where you and Justin first met at 6:30 PM. And I'll show you who I am.


"Ahhmmm tita, anong oras po ang sinabi ng doctor na maaaring gumising si Bryan?"

"At exactly 6:30 PM. Come on, let's go." Ohhh no. Kailangan ko si Bryan, kailangan kong ipakita sa kanya na hindi napunta sa wala ang mga pinaghirapan niya, pero si L, minsan narin niya akong tinulungan, he encourage me, kahit na di ko siya kilala. I trusted that mysterious guy.



Pumasok na sa kotse si Tita.

"Louisse halika na." Tawag niya.



Sino ba talaga ang pupuntahan ko? Si Bryan? o si L? Tumingala ako sa langit at pumikit. God please help me.



Then I choose. Sana hindi ako magsisi sa pinili ko, sana tama itong pinili ko. Itong pipiliin ko. Sino ang pinili ko? Walang iba kundi si






Bryan Blake Castaneda


Searching Mr. RightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon