Chapter 8 [Instant Change]

60 9 0
                                    


"Ohh, ba't ka ba nagmamadali? Ang aga  aga pa naman ahh." Tanong ni kuya

"Plano mo ba talagang umabsent?" Pabalik kong tanong

"Oo, dahil may sakit ka diba!??" Napataas agad ang kilay ko sa sinabi niya.

"HOY!!Wala na akong lagnat,saka kong may lagnat ako tama bang sumubok ako sa pagpapaka tanga kanina sa harap ng CAMERA HAAAAAA!!!"



"talaga!?" Manghang sabi niya tapos ngumisi ng nakakaloko.Sarap lang hampasin ng wheelchair.

"Tsk, huwag ka nang umabsent ok na ako, kaya pumasok kana, you still have enough time to travel to school."Ok lang akong umabsent total highschool pa naman ako madali kong mababawi ang absents ko, keysa kay kuya na halos araw araw hinahabol siya ng oras.



Busy kaya ang college,maraming kailangang gawin.Di tulad ng hingschool maliit lang.Huminga muna siya ng malalim saka.

"OK!! Papasok ako, pero huwag kang uuwi sa bahay kapag wala pa ako..." Tapos kinuha niya ang phone niya mula sa kanyang bulsa at parang may kinausap.Teka anong ibig niyang sabihing huwag akong umuwi sa bahay kapag wala siya?



At asan naman ako pupunta? Ang aking brain cells ay gusto nang magtanong pero naunahan ako ng biglang dumating si...

"BRYAN!?!?!?!? Teka, kuya huwang mong sabihing......"

"Si Bryan muna ang makakasama mo habang wala pa ako, saka tama lang din since para magkakilala pa kayo ng husto, consider this as a closure." WHAT THE HELL!? CLOSURE!???KASAMA ANG DEMONYONG BUTIKI NA TIKBALANG NA TOHHH!?!?!?!?!?!?!? NO WAY!!!!!



"Teka, akala ko ba sabi mo, samahan kita dahil may pupuntahan ka, di mo sinabing....."Pati ang DEMONYONG BUTIKI NA TIKBALANG ay confused rin, hindi siya natapos sa pagsasalita ng nagsalita ang kuya kong DEMONYONG BUTIKI NA TIKBALANG RINNN.

"SHHHH, okay walang malisya jan, single ka Bryan at single rin ang kapaid ko, YOUR SO COMPATIBLE." Saka siya sumakay sa kanyang kotse at pinaharurut ito.



"PAPATAYIN TALAGA KITA KUYAAAAAAAAAAAAA!!!!"

Sigaw ko

"Kainis! ang lokong yun makakatikim talaga yon sa akin."

I now know kong anong feeling ng gustong pumatay! Walanghiyang kapatid!ihabilin ba naman ako sa isang DEMONYO? arrgghh kainis talaga siya!. Saka di ko type na makilala ang isang katulad niya. Naglakad na ako palayo don.



"HOY!! asan ka naman pupunta?" Hindi ko siya nilingon,like sino naman siya para lingunin ko?Bahala siya sa buhay niya.

"Sa pupuntahan malamang, huwag kang sasama dahil di ka imbitado."

Sabi ko,pero ilang sandali lang nasa tabi ko na siya.

"Ehhh di Iimbitahin ko ang sarili ko." Hindi nalang ako nagsalita, dahil walang patutunguhan kong makikipa usap ako sa isang katulad niya.


Searching Mr. RightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon