4.Bölüm

232 14 11
                                    

Multimedia: Antonina Valsychenko (Ayşegül)

...

"Ayşegül?" dedim üçüncü kez.

Olanları baştan sona ona anlatmış ve Ayşegül'den uzun bir sessizlik almıştım.

"Neden konuşmuyorsun. Kabul etmemeli miyim? Şuan mantıklı karar verebilir miyim bilmiyorum. Bana kalsa hemen engeli kaldırıp yazarım ama senin de fikrini almak istiyorum." dedim.

"Aslında ben Kadir Abi'yi tanıyorum." dedi.

"Ne! Nereden?"dedim.

"Benim babam asker ve Kadir Abi onun timinde" dedi.

Böyle bir tesadüfün nasıl başıma geldiğine hayret ederek baktım.

"Nasıl ya?" dedim düşüncelere dalarak.

"Neden sessiz kaldın ki o zaman, onunla ilgili kötü bir izlenimin mi var?" dedim.

"Hayır sadece o biraz işkoliktir. Beni kapıda görmesine rağmen tanımadı. Babam bazen timdekileri yemeğe çağırır yani beni gördü ama tanımıyormuş gibi baktı. Bence tanımamazlıktan gelmekten ziyade gerçekten hatırlamıyor. Seni başta tanımaması gibi. Kadınlarla ilgili olmaması iyi ama sana yeterince ilgi gösterebilir mi bilmiyorum. Senin mutlu olmanı isterim ama beklentilerini karşılayamazsa hayal kırıklığı yaşayabilirsin. Yaşadığın şeyler kolay hazmedilecek şeyler değildi. Bu zamanda sana ilgi gösterip önemseyecek biriyle olmalısın. " dedi.

"Haklısın sanırım ama ya reddettiğim için pişman olursam?" dedim.

"Bunun kararını sen verebilirsin Yağmur. "

Boş bakışlarımdan sonra verdiği cevabın eksik olduğunu düşünmüş olacak ki devam etti.

"O senin yaralarını sarabilecek ve güvenebileceğin biri mi? Seni mutlu edebilecek biri mi? Onun kişiliğini bilmiyorum. Yanlış bir hareketini de görmedim ama şuanki durumunla sana fevri bir cevap vermeye çekiniyorum." dedi.

"Sen çok güzel kalpli birisin Ayşegül. Yanımda olduğun için çok şanslıyım." dedim.

"Bak şöyle yapmaya ne dersin. Psikolog seansında bu konuyu doktoruna sor. Tedavide ilerleme sürecini en iyi o bilir. Her şeyini anlatıyorsun sonuçta. O sorun olmayacağını söylerse engeli kaldırıp yaz." dedi.

Dediği şey mantıklı gelmişti. Psikolojik sorunlarımı Kadir'in üzerine yıkıp onu yormak istemiyordum. Ne kadar onun bana iyi geleceğini düşünsem de hala rüyalarımla başa çıkamıyordum. Hala yalnız kaldığımda titrememe engel olamıyordum. Hala tek başıma dışarı çıkamıyordum. Böyle bir durumdayken onu yormak istemezdim.

Engeli kaldırıp Kadir'e mesaj attım

Ben: Merhaba Komutanım.

Komutanım: Yazdın :D

Ben: Yazdım evet :(

Komutanım: Sorun ne?

Ben: Komutanım ben bencillik yaptım biraz. Benimle konuşmanızı isterken doğru olmayan bir karar verdim. Şuan hala tedavi görüyorum ve benim için hızlı bir iyileşme sürecinde değilim. Size beni bekleyin demeye cesaretim yok. Doktorumla konuşacağım. Eğer bir ilişkiye girmem tedaviye olumlu olacaksa size olumlu cevap vereceğim ama eğer olumlu olmazsa bu ilişkiyi kabul edemem Komutanım. Sizi yormak istemiyorum.

Komutanım: Eğere doktor olumsuz cevap verirse Yağmur. Seni bekleyebilir miyim? Size beni bekleyin diyemem dedin. Ya beklemek istiyorsam.

Ben: T.T KOMUTANIM

Komutanım Kaçırıldım!  (YARI TEXTİNG)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin