⚠️⛔🔞🛑🚧WARNING🛑🔞⛔⚠️
THE FOLLOWING SCENARIOS THAT YOU'RE GOING TO READ IN THIS CHAPTER CONTAINS SENSITIVE SCENES NOT FOR MINORS AND PEOPLE WITH TRAUMA. THIS CHAPTER DEALS WITH TOPICS THAT INCLUDES SERIOUS ISSUES ABOUT MENTAL HEALTH AND ALL THINGS THAT CONCERNS PSYCHOLOGICAL MATTERS.
KEEP IN MIND THAT THIS STORY IS FICTIONAL, THEREFORE---ALL THAT IS WRTITTEN HERE IS BASED ON THE AUTHOR'S IMAGINATION AND NOT RELATED NOR TAKEN FROM REAL-LIFE HAPPENINGS.
I'M NO EXPERT WHEN IT COMES TO PSYCHOLOGY AND OTHER MEDICAL FIELDS SO KINDLY CORRECT ME IF I USE ANY TERMS OR JARGONS WRONG. EDUCATE GUYS, NOT HATE. THANK YOU.
PROCEED TO READ WITH CAUTION ⚠️. YOU HAVE BEEN WARNED ⚠️
*********************************
"a-anong... anong sorry? tinatanong kita tungkol sa anak ko, Malt!" tanong nya sa kapatid ng nobya dahil nagsisimula ng dagain ng takot at pangamba ang puso nya. ramdam nya. ramdam nyang may mali. ang hindi nya maunawaan ay kung bakit ito tinatago ni Malteneigh sa kanya. "sagutin mo 'ko, please! Malt naman, nakikiusap ako..."
inabot nya ang braso nito at sinubokang iharap ito sa kanya ngunit winaksi ng nakababatang kapatid ni Zai ang kanyang kamay at ayaw pa rin syang tingnan. nanatiling nakatayo lang ito sa tabi ng hospital bed nya. at kahit mula sa kanyang hinihigaan, dama nya ang disgusto nito sa kanya sa 'di malamang dahilan.
"ang Doktor lang ang may karapatang mag-disclose ng impormasyon tungkol sa nangyari sa' yo. wala ako sa posisiyon na isiwalat sa iyo ang lahat." wika ni Malt na kahit pa halata sa boses nito ang pagpipigil, naaaninag nya pa rin ang kalamigan at galit doon. at yun ang gusto nyang malaman kung bakit---kung bakit naging ganito na ito sa kanya ngayon, kung noo'y maayos naman ito makitungo sa kanya. "kaya manahimik ka at hintayin mo ang manggagamot. antayin mo ang resulta ng sarili mong kagagawan."
with that, Malteneigh just walk out of her room without a word. She was left there, stunned. bewildered. confused. her eyes stung and pool of tears started falling from her eyes. She absent-mindedly put her dextrosed hand above her tummy, smiling still. She's hopeful. She's not going to think negative thoughts. Her baby---their baby is still there, inside her womb. It's alive and things are going to be okay. She'll apologize to Zai and she'll never do such reckless thing again.
the door then opened, and a physician in his scrub suit and white lab gown came in. hawak nito ang isang silver clipboard na hula nya'y patient's chart yata. lumapit ito sa tabi ng kanyang kama.
"how are you feeling now, Ma'am? gusto nyo po bang uninom muna ng tubig?" He asked her gently, now checking her pulse.
"I'm fine, Doc." she replied. "a-ang... ang baby ko po... ligtas po sya, hindi po ba? Doc?"
'di sya sinagot ng doktor, bagkus ay may tinawagan ito gamit ang intercom sa kwarto nya. seconds later, several nurses came in. lumapit ang mga ito sa magkabilang side nya, sa bandang ulohan ang dalawang lalaking nurse. nakita nya sa kanyang peripheral vision na nagsasalin ng isang clear liquid ang nurse sa hawak nitong syringe.
"D-doc? a-anong nangyayari?!" she said, getting panicky this time. She's confused with what's going on and she's getting anxious, too. ni hindi nga nito sinagot ang kanyang tanong. "Doctor please, what's going on? answer me please, nakikiusap po ako! please!"
inayos ng manggagamot ang suot nitong salamin saka diretsong tumingin sa kanya. bakas sa mga mata nito ang awa---na pakiwari nya'y para sa kanya.
"Ma'am---i advise you to calm down beforehand. i won't sugarcoat my words at dideretsahin ko na kayo. pero bago yun, aware ba kayo kung ga'no katapang ang liquor na ininom nyo?" tanong nito. nanlaki ang mga mata nya ng unti-unting maalala ang nangyari.
YOU ARE READING
AURORA/DULCINEA(METROPOLIS HEIRS IV: ZAI DEL FUEGO)
Romancepinagmasdan nya ang rikit ng kanyang kahubdan sa harap ng salamin. ang alindog at hubog ng katawan na kinababaliwan ng kalalakihan at kinai-inggitan ng kababaihan. maganda at mala-dyosa. yan sya. ang babaeng niluludhan at sinasamba. ngunit nagdilim...
