"you look like every beautiful bride, radiant on their wedding day. congrats ulit, dahlin'." wika ni Donita sa kanya habang nilalagyan ng finishing touches ang kanyang wedding gown. ngumiti syang naluluha, pinagmamasdan ang repleksyon nya sa salamin.
the Pablo Valencia creation fitted her like second skin. it flaunted her perky assets and luscious curves. its a sleeveless, turtle-neck mermaid trail ivory white promenade-inspired A-train gown. on her head is a vintage, diamond and emerald studded tiarra supporting the long veil. she held on her hand a boquet of white roses and lilies.
"dear, are you ready? punta na tayo sa resort." nilingon nya ang nagsasalita. it's Zai's other parent, Spencer. or Dada Spencer, to be exact. ito ang maghahatid sa kanya sa altar.
nakangiti syang tumango. nilapitan sya nito at inalalayan sya sa paglalakad. sinukbit nya ang kamay sa braso nito.
"you're tensed. just relax, hija. maayos ang lahat, don't worry. nahihintay lang sya sa 'yo." wika nito sa kanya.
"sorry po. 'di ko lang kasi maiwasang kabahan." she said. Spencer chuckled and tap her gloved hand.
"alam ko ang pakiramdam, hija. ganyan na ganyan din si Mira nung ikasal kami for the 2nd time at kahit nga nung renewal of vows namin. kaya ayos lang yan. limang taon nyo itong hinintay. masaya ako para sa inyo ng anak ko, Dulcinea. i wish both of you all the best."
"thank you po, Dada." she replied. pinagbuksan sya nito ng pinto sa backseat ng puting Maserati Levante. umikot naman ito at pumunta sa driver's seat.
bumiyahe na sila sa Palace of Justice ng Taiwan, kung saan ikinasal ang mga magulang ni Zai. she brought the boquet up to her nose and smell it's freshness. she smiled.
Dada Spencer is right. limang taon silang nagkawalay at sa loob ng mga taong yun, napagdaanan nila ang pinakamatinding mga pagsubok hindi lang sa kanilang relasyon, kundi pati na rin sa buhay nila. mga pagsubok na sumukat sa tatag nila bilang mga indibidwal at mas nagpatibay sa kanilang pagkatao.
looking back, she never really thought that they would still end up together. tinanggap nya ng maluwag sa kanyang kaloobang wala na sila, na wala nang karugtong pa ang kanilang kwento.
ngunit nagbukas muli ang romantikong libro ng kanilang pagmamahalan, kasabay ng pagbukas sa pinto ng lugar ng kanilang kasalan.
"Mommy!! yo soi mi bella!"
her daughter squealed and giggled in delight upon seeing her. mahigpit sya nitong niyakap at ganun din sya dito. napakaganda ng anak nya sa suot na flower crown habang nakalugay ang pula nitong buhok at ang floor length silver and gold accented dress nitog bitbit ng paslit ang munting basket na may lamang mga rose and lily petals.
"apo, mamaya mo na yakapin si Mommy mo. baka maihi na sa slacks nya si Papi mo sa kakahintay." biro pa ng mother-in-law nya na si Mira. niyakap at binati sya nito.
pumwesto na silang lahat. the wedding march sounded all over the place at nagsimula ng maglakad ang mga flower girls, ring bearer, mga abay at mga sponsors ng kanilang kasal.
she breathed in deeply as their favorite song filled the venue as she walk down the aisle.
they say in this world
nothing last forever
but i don't believe it's true
'coz the way that i feel
when we're together
i know that's the way i always
felt for you
when she look around the venue, the people close to her heart are present in the most important event of her entire life. her former manager, Donita. her bestfriend Ylena, si Arielle at ang dating karibal na ngayo'y malapit na nyang kaibigan na si Nika. isa sa mga sponsors si Donz, habang bridesmaid nya ang tatlo.
YOU ARE READING
AURORA/DULCINEA(METROPOLIS HEIRS IV: ZAI DEL FUEGO)
Romansapinagmasdan nya ang rikit ng kanyang kahubdan sa harap ng salamin. ang alindog at hubog ng katawan na kinababaliwan ng kalalakihan at kinai-inggitan ng kababaihan. maganda at mala-dyosa. yan sya. ang babaeng niluludhan at sinasamba. ngunit nagdilim...
