The Uncanny Counter//Kötü Ruh Vers.//

Gerçekler |Bölüm 4|

Tekrar önüme dönüp uyumaya çalıştım ama uyuyamıyordum. Wong'u düşünüyordum, neden bana zarar vermedi? Beni oracıkta öldürebilirdi. Mun, hala bana sinirli. Kendimi ona affettirmek istiyordum. Wong ile Mun arasında nasıl bir bağlantı var? Wong daha iyi tanımalıyım çünkü hem onu yenmemiz için hemde Mun'un onunla olan bağlantısı yüzden gücünü neden kullanmadığını öğrenecektim.

Ama nasıl öğrenebilirim? Ha-na ve Mo-tak'a Bildikleri herşeyi anlatmasını istemek en iyisi. Acaba Wong'a direk sorsam cevap verir mi?
Bunları düşünürken gözlerim kapanmıştı.

                                ☄️

Ben, Bayan Chu'ya kahvaltı hazırlamasına yardım ederken Mo-tak tabak kaşık vs koruyordu. Ha-na koşuya gitmiş ve Mun hala uyuyordu.

"Git, Mun'u uyandır." Dedi bayan Chu.

"Mun hala bana dargın gibi." Dedim.

"Daha iyi, konuşmuş olursunuz."

Bayan Chu ile tartışmak ne mümkün?
Dediğini yapıp odaya doğru gittim. İçeri girmeden önce derin bir nefes aldım ve girdim. Mun, yatakta yorganı yüzünün üstüne kadar çekmişti. Bu sıcakta?

"Mun, uyan." Diye seslendim.

Cevap yok.

"Hadi!"

Yine cevap yok.

"Mun, kahvaltı yapacağız. Uyan!"

Yine cevap vermedi. Yanına gidip omzuna hafifçe dokundum ama nafile, uyanmadı. Tekrar dokundum yine uyanmadı. Bu sefer çok acıtmadan tokat attım.

"Ne oluyor?" Diye sordu.

"Uyan, kahvaltı hazır. Giyin." Dedim.

Mun, elini salıyarak tekrar uyku pozisyonuna döndü. Ah, ne zaman söz dinler?

"Mun!" Dedim.
Bayan Chu'nunda dediği buydu. Kapıya doğru yöneldim. Bilgisayar açıktı, kapatmak için bilgisayarın yanına gittim. Wong ile ilgili şeyler vardı. Yavaşça sandalyeye oturdum, Mun uyanmamalıydı.
Okumya başladım.

Mun and Wong

Wong ile ilk kez Lise'de tanıştım. Wong,
Neşe dolu, sürekli gülümseyen biri,
2 yakın zorba arkadaşı vardı.
Onu o 2 kişiden korumya çalışıyordum
Ama beni dinlemiyordu.
Artık o da zorba olmaya başladı.
Beni dışlamaya başladı, onu çok iyi tanıdım. O iyi biri...

Wong, hırslı, derslerden nefret eden,
Gülümseyen biriydi ama o değişti. Wong
İyi yanları tamamıyla son bulmuş
Nefrete bürünmüştü. Ben umudu kesmedim. Net bir şekilde hatırlatıp unutamadığım şeylerden biride Wong'a "Senden vazgeçmeyeceğim." Demedi. Hala umutluyum. O kötü ruhu çıkaracağım, tekrar eskisi gibi olucaz. Ben onu ailesinden koruyacağım o ise beni zorbalardan koruycak. Hep böyleydik. Gizlice elma bahçesi deki terk

Edilmiş yere gider,
Sohbet ederdik oyun oynardık. O günleri özledim. O içindeki ruh tam anlamıyla son bulacak, söz veriyorum seni korkuyacağım, benden isteğin kadar nefret et, dışla.
Sen benimsin, Gelly ve Hwang'ın değil! Onların seni kötüleşmesine izin vermem. Seni ilk fırsata öldürecekler, onlar gerçek dostun değil... İlk zorbalandığın anda da ilk zorba olduğundada ben vardım.
Seoun'un anılarına baktım ona zarar vermemişsin. Sanırım ondan etkilendin.
Mo-tak ile birlikte seni elma bahçesinde ararken seni gördüm ama söylemedim.
İ

lk öldürdüğün kişi yani-

Mun bir anda beni kendine çevirdi.

"Eşyalarıma dokunamazsın!" Diye sinirle konuştu.

"Anılarıma bakamazsın!" Diye kendimi hemen savundum.

Bu cevabı beklemiyordu. Gözleri büyümüştü. Yazının bitmesine daha çok vardı ama Mun okumama izin vermedi. Anılarıma girmeye hakkı yok! Wong ile yakın arkadaş ve onu görmesine rağmen sessiz kaldı. Onu yakalamamız lazım!

"Cevap versene! Beni affetmen için uğraşırken sen benim anılarıma bakıyorsun? Ayrıca Wong'un ilk öl-" diyordum ki
M

un, sağ eli ile ağızımı kapttı. Sol elini ise belimden tutarak beni kendine çekti.  duymasını istemiyordu. Yazdığı gibi hala umutlu. Mun elini yavaşça çekti.

"Biliyorum, Wong'u affedilmez. Lütfen, okuduklarını kimseye söyleme."

"Kaç tane anıma baktın?"

"Bir kaç tane, çok değil."

"Ha, birde Wong olmayan anılarımada baktın."

"Özür dilerim."

"O zaman ödeştik. Ben seni, sen beni affet."

Mun, onaylarcasına başını salladı.
Gözüme bir detay takıldı. Mun, ter içindeydi. "Ter içindesin, kıyafetlerini değiştir." Dedim. Hala sinirliyim. O yazıyı okuyacağım, ne olursa olsun.

Siyona;"Yazıyı silmeye kalkışma, devamını okumak istiyorum. Sen istesende istemesende, bir kere okudum."

"Kimseye söylemiyeceğine söz ver." Dedi.

"Söz."

"Tamam, akşam okursun."

                                 🪩

Nasıldı? Bu bölüm kısa oldu ama bişi olmaz di mi? Neyse kötü ruh olmamıza az kaldı