11

758 78 13
                                    

Arabada tek kelime etmeden sessizlik içinde gidiyorduk içimdeki sinir artıyordu ama sakin kalmalıydım kadının yüzüme karşı söylediği şeyler sinirimi fazlasıyla bozmuştu sanki ben onların oğullarına çok meraklıymışım gibi bir havadalardı ama Azat da çok sinirliydi ne yaşamıştı neler olmuştu o evde çok soru işaretleri vardı cevapsız sorular çoktu kafamı ona doğru çevirdim

"İyi misin" dedim

"İyiyim merak etme" dedi durgundu fazlasıyla sonra araba bir çiçekçinin önünde durdu

"Sende inmek ister misin yoksa ben alıp geliyim mi" dedi kafamı hayır anlamında salladım

"Yok sen tek git"

"İstediğin bir çiçek var mı peki" dedi durdum yüzümde buruk bir gülümseme oluştu

"Papatya... Annemin en sevdiğiydi" dedim kafasını salladı sonra arabadan indi.

Nasıl biriyle hayatım birleşmişti bu adam çok farklı sır gibi aile hayatı nasıldı  neden dışarıda bu kadar sert iken başbaşa kalınca neşeli oluyordu o kara gözlerin ardında yatan şey neydi.

Arabaya bindiğinde biraz daha sakindi. Elindeki iki buketten papatya olanı arka koltuğa bıraktı diğer buket,diğer buketteki beyaz gülleri de bana uzattı

"İlk sevdiğimsin bitanem tek sevdiğimsin kelimeleri toparlamak biraz zor hele ki senin karşındayken sen sevmeyi anlatsam da kelimeler yetmez zaten" gülümsüyordum bu sözlere etkilenmiş miydim bilmiyorum bu adamla nasıl bir hayat yaşiycam onu da bilmiyordum kucağımdaki gül buketinden bakışlarımı ona çevirdim devam etti

"Bu güllerin anlamı gibi sonsuza kadar seni sevicem, sen sevmesen bile umarım yeni hayatımıza güzel başlarız" dedi bakışları dudaklarım ve gözlerim arasında gidip geliyordu

"Teşekkür ederim" dedim gülümsememe baktı dudağını ısırdı hafiften gülümseyerek

"Seni çok seviyorum civciv hanım " dedi hiçbirşey diyemedim ama etkilenmi- hayır hayır mutlu oldum sadece dedikleriyle cevap beklemeden arabayı çalıştırdı.

❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦

Aile mezarlığımızı gördüğümde durduk ikimiz de her hafta giderdim mezarlığa ama iki hafta oldu gelmeyeli burdan ayrılmak mezarlarına gelememek kötüydü hemde fazlasıyla.

Azat'ı arkamda bırakarak annemin mezarının başında durdum ilk önce çiçekleri bıraktım toprağına.

"Her zaman ki gibi papatyalarını getirdim annem" dedim durdum bir süre mezarlarına baktım öylece derin bir nefes alıp devam ettim

"Bugün evliliğimin 3. Günü anne ben 3 gün içinde 3 yılkinden daha çok aradım seni yanımda o kötü biri değil biliyorum ama... Ben sizi hiç bu kadar özlememiştim keşke keşke şimdi karşımda olsan anne sarılsam sana en çok da şuan ihtiyacım var. Babam hep arkamda duran babam şimdi sırtımı yasliycak duvarım yok o benim sırtımı yasladığım her zorluğumda yanımda olan babam yok" gözlerimdeki yaşlad akmamak için zor duruyordu sakinleşmek için durdum

"Bugün bu şehirden de gidiyorum size veda etmeye geldim her hafta gelemiycem belki ama yine de gelicem buraya belki bir umut hayatım düzelir bir umut." Dedikten sonra Azat'ın yanına gittim gözlerimden akan bir iki damla yaşı eliyle nazikçe sildi

"O hayatı düzeltmek için elimden geleni yapıcam"dedi kendimi çok bitkin hissediyordum çok bitkin onlarla konuşunca yorgunluk hissi çökmüştü üstüme

"Azat" dedim burnumu çektim sonra yüzüne baktım

"Bana sarılır mısın" dedim tek kelime etmedi beni kocaman bedenine hapsedercesine sarıldı belki dakikalarca belki de saniyelerce süren bir sarılmaydı bedenini bedenimden çekti

"Biraz daha iyi misin" dedi kafamı salladım

"Artık gidelim mi" dedi derin bir nefes aldım

"Gidelim" .

❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦

Bölüm sonu...

Nasılsınızzzz???

Bölüm nasıldıı???

Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın kendinize çokkkkkçaaa iyi bakınnn bir sonraki bölümde;

♡   ∩_∩
(„• ֊ •„)♡
┏━∪∪━━━━┓
♡ GÖRÜŞMEK ÜZEREEE 。 ♡
┗━━━━━━━┛

Morti...

ZORLA GÜZELLİK ✓✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin