23

589 65 12
                                    

Sabah erkenden Azat'ın ailesinin evine gitmiştim daha doğrusu yalıydı herkes mahvolmuştu bazı kayıplar çok erken olur, zamansız ,ölümün zamanı yoktur belki ama yine de acı veriyor ömrünün daha baharında olan birisinin ölümü.

Cenaze defni için herkes ayaklandı bende ayağa kalktığım ilerliycekken Belkız ablanın bana doğru geldiğini gördüm.

"Damla sen Elif'le ilgilensen olur mu kimseyi dinlemiyor yine ağlamaya başladı"

"İlgilenirim de ne zamana kadar böyle sürücek abla . Çok küçük nasıl unutturucaz acıları ona"

"Keşke bişey olsa da unutsa şimdilik tek çaresi sen gibisin bir de Azra şimdi o kötü durumda ona söyliyemedim sana söyliyim dedim"

"İyi yapmışsın nerde yukarda mı" dediğimde kafasını evet anlamında salladı hızlı adımlarla yukarı çıktığımda Azat'ın da peşimden geldiğini gördüm

"Damla ben konuşsam bu sefer olur mu" dediğinde yavaşladım kapının önünde durdum

"Sende gel içeri eğer sakinleşitrmezsem yanımda ol " Kafamı evet anlamında salladım kapıyı açtığımda ilk Azat'ın geçmesini bekledim arkasından ben girdim.

Ağlamaktan mitap düşmüş bir şekilde yatakta yanından ayırmadığı ayıcığına sarılmıştı. Azat yatağa oturdu

"Benim neşeli gülümseyen ben yanına gidince hemen sarılan benim güzel fıstığıma ne oldu" tepki vermedi

"O fıstık burda biliyorum ama şimdi bazı duyguları onu saklıyor gibi" Elif kafasını kaldırıp Azat'a baktı

"Hatırlıyor musun bitanem bizim bir sözümüz vardı kendimize hatırlattığımız üzülürsek ya da  ağlarsak" dedi ceketinin iç cebinden bir çikolata çıkarttı Elifle aynı anda devam ettiler

"Çikolata yemeliyiz çünkü çikolata bütün üzüntülerimizi götürür" Azat elindeki çikolatayı Elif'e verdi sonrasinda Elif Azat'a sarılmak için yatakta ayağa kalktı Azat'ın kolları arasına girdi

"Üzülmek yok tamam mı fıstığım ben burda olduğum sürece üzülmek yok"

Hayatım da hiç keşkem olmadı anne ve babamın ölümü hariç şimdi ise keşke diyorum keşke bu adamı daha önce tanısaydım daha önce sevseydim. Kafasını bana doğru çevirdi daha sonra Elif'e

"Şimdi benim birazcık işim var sen o sırada Damla'yla kal olur mu bitanem"

"Olur" dedi hala suratından düşen bin parçaydı

"Ama gülümsediğini görmeden gitmem"

"O zaman gülümsemiycem"

"Gitmemem için mi" kafasını evet anlamında salladı

"Hemen geri gelicem bitanem hem yanında Damla olucak"

"Hemen gel Azatçım"

"Hemen gelicem fıstığım" diyip yanağından öptü sonrada kalktı yerinden

❦❦❦❦
(Yazardan)

Tolga Azat'ın yokluğunda Azra'nın odasına çıktı mahvolmuştu sevdiği kadın kapıya iki kez tıkladıktan sonra yavaşça kapıyı açtı kafasını içeri sokup.

"Gelebilir miyim" dedi Azra yerinden kalktı

"Gel" sevdigi adamın kolları arasına sokuldu Tolga'nın burnunda tütüyordu kokusu ona sarılışı ,gülüşü,bakışı

"Çok özledim seni"

"Keşke görüşmemizin sebebi bu olmasaydı" dedi Azra

"Keşke sevgilim " dedi yüzüne baktı ağlamaktan şişmiş gözlere dudaklarında gezdi gözleri sonra dudağı buluştu.

ZORLA GÜZELLİK ✓✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin