41

144 16 0
                                    

(Azat'tan)

Sabah alarmıyla gözlerimi açtım. Hızlıca baş ucumdaki telefonu alıp kapattım alarmı neyse ki uyanmamıştı. Bedenime sokulmuş bedenine baktığımda yüzümde tebessüm oluştu.

Saçlarının arasına kokulu bir öpücük bıraktım. Kokulu öpmek onun kokusunu aldığında oh demektik içini onun kokusuyla doldurmaktık. Her seferinde öyle öpmeyi seviyorum işte.

Üzerimde ki kollarını nazikçe kaldırdım. Yataktan kalkıp onun üzerini örttüm. Tekrar bir öpücük kondurdum bu sefer yüzüne.

Haftalar oldu tekrar evet diyeli bana. Evet derken çocuksu bir heycan vardı üzerimde. Uzun zamandır olmayan.

Kısa süre sonra spor çantamı da alıp çıktım evden.

....

Eve tekrar geldiğimde iki saat olmuştu resmen. Saat 9.06 dı. Elif'in odasına kapıdan bir göz attım uyuyordu hala. Yukarıya çıktım duşa girdim.

Ilık bir duşun ardından Damla'nın yanına ilerledim. Yüzümde gülümsemeyle.

"Güzelim" dedim uyandırmak için. Yatağın yanına geldiğimde yatağın köşesine oturdum eğilip anlına ufak bir öpücük bıraktım. Rahatsızca kıvrandı yerinde.

"Azat" diye mırıldandı.

"İyi misin yavrum ağrın mı var?" Diye sordu endişeyle.

"Ağrım var." Diye cevapladı beni.

"Tamam hastaneye gidiyoruz. " Dedim yerimden kalkarak yorganı üstünden çektim. İnceydi üstü hızlıca içeri girip swet getirdim. Yerinden doğrulmasını sağladım.

"Azat çok ağrım var" dedi tekrar

"Tamam bitanem hemen gidicez şimdi hasteneye geçir kollarını hadi güzelim" dedim sweti üstüne geçirdim gözlerim arkasında yataktaki kırmızılığa kaydı.

"Kanaman var" dedim şok olmuş şekilde hızlıca kucağıma aldım.

"Azat" dedi titreyen sesiyle.

Aşağı inmiştik çalışanlara arabayı getirmelerini söyledikten sonra Elif'in yanından ayrılmamalarını söyledikten sonra kucağımdaki Damlayla arka koltuğa geçtim.

"Azat" dedi tekrar Damla.

"Zorlama kendini yavrum. Gidoyoruz hastaneye. " Dedim hemen

"Gitmez dimi, gitmesin Azat." Dedi hüzünlü sesiyle.

"Gitmiycek" dedim fısıltıyla anlına küçük bir öpücük bıraktım.

Kısa süre sonra hastaneye gelmiştik. Acil müdahale odasına almışlardı hemen. Kapıda beklemek kadar kötü bişey yoktu.

Sabırsızca sağa sola giderken doktor çıktı odadan. Hızla ilerledim yanına.

"Damla Ateş'in yakını siz misiniz" dedi

"Eşiyim. İyi mi? Kanaması vardı?Be-" bogazimi temizledim

"Bebeğimize bişey olmadı diğil mi doktor hanım" dedim tereddütle

"Damla hanım iyi ama malesef bebek için aynı şeyi söyleyemem. Kaybettik" dedi durdum. Nasıl söyliycektim bunu Damla'ya biterdi. Mahvolurdu. Tepkisiz kaldım.

"Geçmiş olsun" dedi doktor teşekkür bile edemedim. Kaldım öyle. Koridorun ucundan bana doğur gelen iki tanıdık yüze bakamadım.

"Abi" dedi nefes nefese Azra

"İyi mi Damla n'oldu. Öğrenir öğrenmez geldik hemen. İyiler mi?" Dedi sustum.

"Azat" dedi Tolga.

ZORLA GÜZELLİK ✓✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin