2023, လက္ရွိ
"ကိုခန့္..."
"....."
ေအာင္နဲ႕ေတြ႕ၿပီး အိမ္ထဲျပန္အဝင္မွာ ၾကားလိုက္ရတဲ့ ေကာင္းသန့္ရဲ႕အသံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ တုန္လႈပ္သြားရတယ္။
"ဘယ္ကျပန္လာတာတုန္း"
ထပ္ေမးလာတဲ့ သူ႕အေမးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ေယာက္ယက္ေတြခက္ေနေပမဲ့ အျပင္မွာေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ႕ပဲ ကြၽန္ေတာ္ညာေျပာလိုက္တယ္။
"ေသးေပါက္"
"ေသးက ၿခံအျပင္ထိ ထြက္ေပါက္တာလား"
"......"
"ေနာက္ၿပီး ေသးေပါက္သြားတာလည္း ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာတယ္ေနာ္"
သိသိလ်က္နဲ႕ လာေမးေနတဲ့ေကာင္းသန့္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ဘာမွလည္းမေျပာခ်င္ေတာ့တာနဲ႕ အခန္းထဲကိုပဲ ဝင္ခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။ သို႔ေပမဲ့ ေကာင္းသန့္ကလည္း သူ႕အခန္းသူ မျပန္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကို လိုက္လာတာေၾကာင့္ ဘာတုန္းဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က ေမးဆတ္ျပလိုက္ေတာ့ သူက
"ေအာင္လြင္ဦးနဲ႕ ေတြ႕လာတာမဟုတ္လား"
သိရဲ႕သားႏွင့္ ေမးေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္က မေျဖဘဲ ဒီအတိုင္းပဲၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။ ဆိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ဝန္ခံလိုက္တာလည္းပါတာေပါ့ေလ။
"ကိုခန့္"
ဘာလဲဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ သူ႕ကိုၾကည့္ေတာ့...
"မင္း... သူ႕ကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္တုန္း"
ဒီေမးခြန္းကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မေျဖပါဘူး။ ေျဖရင္ေရာ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို နားလည္နိုင္မွာမို႔လို႔လား။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္ၿပီး
"သူ႕ဆိုင္ကယ္ကို မယူပါနဲ႕၊ သူ႕ခမ်ား အဲ့ဒါေလးနဲ႕ပဲ လုပ္စားေနရတာကို"
ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေကာင္းသန့္ကရယ္တယ္။
"ကိုခန့္... ကိုခန့္... မင္း ဘာမွျဖင့္မသိဘဲနဲ႕ လူတတ္ႀကီးပုံစံကလုပ္ျပန္ၿပီ"
"....."
"ေအာင္လြင္ဦးက မြဲေနလို႔ ဆိုင္ကယ္,ကယ္ရီဆြဲစားတယ္ထင္ေနတာလား"
YOU ARE READING
ဤဌာနေ... မြေစစ်ကိုင်းဆီမှ... (Completed)
Short Storyဇာတ်ကြောင်းပြောပုံစံမို့ မကြိုက်ရင်မဖတ်ပါရန်
