"သမီး အန်နီ"
"ဟုတ်ကဲ့အဖေ"
"အဖေအလုပ်ကိစ္စလေးတစ်ချို့ကြောင့်အရင်ပြန်နှင့်တော့မယ်"
"ဒါဆိုအန်နီကကော"
"အန်နီ့အတွက်ကားထားပေးခဲ့မယ်"
"ဒါဆိုအဖေကကော"
"အဖေ ဆရာ့ကားနဲ့မန္တလေးဘက်ခဏသွားရမယ်"
"အဲ့ဒါသမီးအမေကိုပြောလိုက်နော်။ နောက်နေ့မှပြန်ရောက်ချင်ပြန်ရောက်မယ်လို့။ အစားလည်းအချိန်မှန်စားလို့။ နောက်ပြီး ... "
"၀ိုး ၀ိုး သွားမှာက ခဏပဲဆို။ မှာနေတာကြီးကတစ်လလောက်ခွဲရမလို၊ တစ်နှစ်လောက်ခွဲရမလိုပဲ"
"ဟုတ်သလိုပဲနော်"
"ဟုတ်ကိုဟုတ်နေတာ"
"ဟုတ်ပါပြီ။ ဒါဆိုသွားပြီနော်"
ခေါင်းကိုအသာအယာငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ထို့နောက်ထွက်သွားသောဖခင်နောက်ကျောကိုကြည့်ရင်းစိတ်ထဲမှပြောမိသည်မှာ
လင်မယားနှစ်ယောက်လွယ်ကိုမလွယ်ဘူး။
••••••
"ဟော အန်နီ။ ရုံးဆင်းပြီလား"
"ဟုတ်ပါတယ်"
"တစ်ယောက်တည်းပြန်ဖို့လား"
"ဘယ်နှယောက်တွေ့လို့မေးတာလဲဂျင်မီ"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီတိုင်းပြောတာပါ"
"တစ်ယောက်တည်းဆိုကိုယ်လိုက်ပို့ပေးပါရစေ"
"မလိုပါဘူး"
"လိုက်ပို့ပေးပါရစေ။ အန်နီတစ်ယောက်တည်းကိုစိတ်မချလို့ပါ"
"ကျွန်မကိုစိတ်မချရအောင်ကျွန်မကဘာတွေချို့တဲ့နေလို့လဲ"
"ဘာမှမချို့တဲ့ပါဘူး။ အန်နီကချောမောလှပတဲ့နတ်သမီးလေးတစ်ပါးမို့တစ်ခြားသူတွေနှောင့်ယှက်မှာစိုးရိမ်တယ်"
"ဘယ်သူမှကျွန်မကိုမနှောင့်ယှက်နိုင်ပါဘူး"
"တစ်ထစ်ချကြီးပြောလို့မှမရတာအန်နီရယ်"
"ကျွန်မကိုယ့်အန္တရယ်ကိုကိုယ်ကာကွယ်တတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်စိတ်ပူပေးစရာမလိုပါဘူး"
"အန္တရယ်ဆိုတာကြိုမြင်ရတာမှမဟုတ်တာ။ ပြီးတော့အရေးနဲ့အကြောင်းနဲ့ဆိုရင်တစ်ယောက်နဲ့အများဖြစ်နေနေရင်အန်နီပဲ ..... "
YOU ARE READING
တစ်ချိန်က၀ယ် . . .
Random"ဆုတောင်းမှားတယ်လို့ပဲပြောပြော ၀ဋ်ကြွေးလို့ပဲပြောပြော အန်နာ့ကိုချစ်ခွင့်ရတာကတို့အတွက်အကြိီးမားဆုံးသောဆုလာဘ်တစ်ခုပါပဲ"
