We weten allemaal hoe likeme eindigde, omdat we hopen dat er nog een vervolg komt. Wat jammer genoeg niet is, ga ik mijn theorie eventjes schrijven. Ik heb geen idee of iemand het gaat lezen, maar ik vind het grappig. Letsgo
De dag na de proclamatie:
Caro:
Ik blijf maar denken aan Vince, heb ik het te hard aangepakt? We konden het misschien wel proberen... Ik piekerde hier al de hele nacht over, denk dat ik maar 4 uurtjes heb geslapen. Het was 10 uur 's ochtends, Titin was al van 8uur aan het rommelen in de keuken, ze was iets aan het bakken aan de geur te ruiken. Ik was naar al de foto's van gisteren aan het kijken. Alhoewel eigenlijk naar al de foto's waar Vince op staat. Ik miste hem nu al, de drang om hem een berichtje te sturen was groot. Ik typte een berichtje: 'Hey Vince, ik ben waarschijnlijk de laatste persoon waarvan je een berichtje wilt krijgen. Ik wil je gewoon heel veel succes wensen in Engeland, hoe hard ik je ook ga missen. Je moet je dromen achter nagaan'. Mijn berichtje was nog niet helemaal af, ik barste in tranen uit. Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Ik ging verder met typen: 'Zou je me updates willen geven? Dan moet ik je toch niet zo hard missen. Ik had nooit gedacht dat we afscheid moesten nemen van elkaar, Varo forever. We kwamen op een punt dat we beide andere kansen kregen, deze nemen we allebei. Niemand had gedacht dat dit zo moeilijk was. Ik moet er nu zijn voor Titin, ze was er altijd voor mij en nu is het mijn beurt. Dit is heel onnodig, maar ik wou gewoon nog eens iets van je horen. Dag Vince, ik zie...' Voor ik mijn bericht kon afmaken, duwde iemand de deur open. Ik veegde snel mijn tranen weg en ik zag dat het Titin was. Ze zei dat er bezoek was en ik me snel moest aankleden. Ik kleedde me aan en ging naar beneden. Ik zag dat Emma beneden zat, ze was mee aan het ontbijten met Karel en Titin. 'Dag schone slaapster': zei Emma op een flirterige manier terwijl ze aan de tafel koekjes aan het eten was die Titin gemaakt had. Ik wist niet echt hoe ik erop moest reageren dus glimlachte ik en ging aan tafel zitten. Ik hoopte dat niemand zag dat ik gehuild had, want ik wou er echt niet over praten.
Emma:
Ik zat bij Titin en nonkel Karel, Titin had koekjes gebakken. Terwijl ze Caro ging halen bood nonkel me een koekje aan en ging ik zitten. Deze keer waren ze wel lekker. Caro kwam beneden en ik zei op een flirterige toon: 'Dag schone slaapster'. Caro glimlachte. Het leek alsof er iets was, maar Caro kennende ze wou er waarschijnlijk niet over praten. Ik twijfelde om te vragen of alles oké was, ik ga afwachten. Ze kwam bij aan tafel zitten en vroeg: 'Heb je zin in je wereldreis met Scott?' Ik weet eigenlijk niet of ik er wel echt klaar voor ben. Ik zou het niet willen toegeven maar ik ga dat seutje hier echt wel missen hoor. Ik antwoorde niet direct dus vroeg Caro: 'Ga je ons missen Emma?' Zo snel ik kon antwoorde zei ik: 'Nee wat denk jij, ik heb er zin in hoor. Niet teveel bellen hé, ik snap wel dat je mij gaat missen, dramalama.' Caro lachte en ze vroeg wat ik hier eigenlijk kwam doen. Ik verzon een leugentje en zei dat ik nonkel Karel nog eens wou zien voor mijn vertrek, maar eigenlijk wou ik Caro nog eens zien. Ik ging naar huis want ik moest mijn valies nog maken. Ik gaf iedereen nog een dikke knuffel en zei tegen nonkel Karel tot morgen, want hij bracht mij en Scott naar de luchthaven. Toen ik naar huis aan het fietsen was, dacht ik na. Is dit wel een goed idee, ik bedoel ik zie er wel stoer uit maar stiekem heb ik een klein hartje. Ik ga mijn mama wel erg missen, maar ik ga dat nooit aan iemand toegeven. Ik ben geen klein kindje hé. Ik zie Scott enorm graag en hij is dat gewoon om altijd zonder ouders te zijn. Ik weet niet waar we eerst naartoe gaan, Scott heeft alles gepland. Ik hoop dat hij het goed heeft gepland, want na school heb ik nu echt geen zin meer in al die miserie.
Caro:
Emma deed echt raar, ik denkt dat ze me toch een beetje gaat missen maar ze gaat het zelf nooit toegeven. Ze gaat op wereldreis met Scott, ik ben zo blij dat ze de liefde aan elkaar hebben toegegeven. Iedereen had dit al zo lang door, maar ja we kennen Emma natuurlijk. Ik wenste haar veel plezier en beloofde haar niet te veel te bellen. Eigenlijk kan ik dat wel echt niet beloven. Deze zomer staan er heel wat dingen gepland met Maria en Yemi. We gaan samen naar papa in de Ardennen, daar kamperen we in de tuin. Ik heb er super veel zin in en ik hoop dat ik niet meer zoveel aan Vince ga denken. Later vandaag ga ik naar Maria en Camille in de winkel. Ze hebben wat dingen ontworpen en willen dat ik als model ga. Geen idee waar ik me aan moet verwachten. Ik ben wel echt blij dat alles tussen iedereen terug oké is, we hebben het middelbaar goed afgesloten.
Scott:
Morgenochtend vertrek ik met Emma naar Griekenland. Hier begint onze wereldreis, alleen weet ze niet dat we in Griekenland beginnen. Ik hoop dat ze het leuk vind. Al mijn spullen staan al 2 maanden klaar voor vertrek. Om te tijd te doden ga ik nog even naar Yemi en Vince. Wanneer ik aankom op de afgesproken plek zie ik allemaal jongens van ons rugbyteam staan. Vince zegt: 'We konden je toch niet zomaar gewoon laten weggaan, dus hebben we met zen allen nog een kleine verrassing voor je.' Ik krijg een rugbybal met het logo van het sas. Ik word er zelfs een beetje emotioneel van. 'Och jongens dit moest toch helemaal niet, dankjewel jongens': zei ik. 'Zo zijn wij toch nog bij jou, ik heb er eentje die ik mee naar Engeland neem. De jongens hebben er eentje zodat ze hier nog kunnen spelen.' zei Vince. Het was echt een heel mooi gebaar, vooral omdat ik niet altijd echt de beste vriend of klasgenoot ben geweest. Ik heb nooit echte vrienden of echte liefde gekend, ik wist in het begin ook niet hoe ik hiermee moest omgaan. Alhoewel dat mijn liefde voor Emma uiten wel beter ging dan dat Emma haar liefde voor mij uiten. Emma is heel klef geworden, maar ze smeekt me altijd om het tegen niemand te zeggen. Ze zegt altijd: 'Als je dit ooit tegen iemand durft te zeggen he dan mag je op de mat slapen.' Natuurlijk wil ik niet op de mat slapen, dus zwijg ik maar. Yemi daarin tegen, hij verteld alles maar echt alles wat er tussen hem en Jonas gebeurd. Soms zelfs teveel details, maar dat is Yemi.
Laat alsjeblieft weten als je dit hebt gelezen en wat je vindt, ik weet echt niet wat ik doe. Ik verveel mij oke.
JE LEEST
Een niet geplande wereldreis...
FanfictionNa de proclamatie gebeuren er heel wat dingen die niet echt iemand had verwacht...