Cocktailbar

183 3 4
                                    

Caro kleedde zich in de badkamer aan en riep naar Emma dat ze zich ook moet aankleden. Ze riep: 'Waarom?' 'Maria en Camille zijn onderweg naar hier, ze zitten net in de taxi.' Emma kwam de badkamer binnengestormd en Caro deed net haar onderbroek aan.

Emma:

Moeten we echt voortdoen? vroeg ik flirterig. Caro keek me aan en lachte, maar ze liep de badkamer uit. Ik kleedde me snel aan en was terwijl aan het denken. 'Waar gaan Camille en Maria slapen?' 'Moeten Caro en ik ons inhouden of gaan we erover praten?' Zou ik het haar nog snel vragen? Ik liep de badkamer uit, Caro was haar schoenen aan het aandoen. 'Gaan we het hen vertellen?' vroeg ik voorzichtig. Caro nam haar andere schoen en keek naar mij. 'Voel jij je daar comfortabel bij?' vroeg ze lief. 'Ik weet het eigenlijk niet, ik wil wachten tot we in België zijn maar langs de andere kant weten Camille en Merel het dan pas wanneer ze terug zijn.' reageerde ik. Caro stond op en zei: 'We zullen zien wat vandaag brengt, als er een moment is waarop we denken, ja nu kan het dan tikken we op elkaars been. Oké?' Ik knikte en stond ook op. Ik liep naar de deur en wou die open doen, Caro liep nog snel naar het bed want ze was haar telefoon vergeten. 'Weer typisch hé' dacht ik in mezelf. Ze liep terug dus wou ik de deur opendoen, maar Caro hield me tegen. Ze kuste mij, lang, romantisch. Ik keek recht in haar ogen en lachte. Nu deed zij de deur open en hield ik haar tegen. Ik kuste haar, lang, romantisch. Caro haar telefoon ging af, maar ze waren te druk bezig. De telefoon ging nog eens. Het was Maria die belde.

Maria:

Ik ben zo blij, na 18 jaar mag en kan ik eindelijk eens op reis gaan. En dat met Camille, eerst mijn grootste vijand maar nu toch 1 van mijn beste vriendinnen. We waren aan het hotel aangekomen maar ik zie Emma en Caro nergens staan. Ik bel haar, ze neemt niet direct op. Na twee keer bellen nam ze eindelijk op. 'Seg waar zijn jullie wij staan hier al 5 minuten te wachten.' Voor Caro antwoorde was ik Camille al kwijt. Ze had een cocktailbar gevonden. 'Wij komen er aan, ik was mijn schoen kwijt sorry!' zei Caro terwijl ze begon te lachen. Ondertussen liep ik naar Camille, ze had al een cocktail besteld. 'We zijn hier nog maar 5 minuten en jij zit al aan de bar.' zei ik. 'Had je dan iets anders verwacht?' zei ze lachend. Ik moest lachen.

Caro en Emma gingen naar beneden, ze vonden Maria en Camille niet direct. Tot Camille riep: 'Hey moeten jullie ook een cocktail hebben?' Ze gingen naar de cocktailbar en voor ze het wisten was het ineens 18:00. Ze hadden allemaal al wat teveel cocktails gedronken en waren niet echt in staat om nog naar een restaurant te wandelen. Emma had het geweldige plan om pizza's te bestellen en die dan op het balkon op te eten. Emma en Caro gingen al naar boven, ze moesten hun kamer nog wat opruimen. Maria was aan het inchecken want Camille had een beetje teveel gedronken.

Emma:

Caro en ik gingen al naar onze kamer, Camille en Maria hadden gezegd dat ze ook gingen komen nadat ze hun spullen op hun kamer hadden gezet. Onze kamer was echt heel rommelig en aangezien we morgenochtend vertrekken moeten we dringend opruimen. Alleen had Caro precies andere plannen, we kwamen de kamer binnen en de deur was nog niet eens helemaal dicht en ze begon me al te kussen. Nu niet dat ik dat erg vind hé, maar hoezo de goesting zo plots. We gingen het nog geheim houden maar wat als Maria en Camille hier plots voor de deur staan. Eens we begonnen zijn kan ik niet meer stoppen hoor. Caro duwde me op het bed. 'Caro seffens staan Camille en Maria hier voor de deur, we kunnen het beter doen als ze terug naar hun kamer gaan.' zei ik terwijl ik mijn broek terug vast deed. Caro keek niet zo blij. 'Hoo oké dan, maar niet te moe zijn dan hé. Misschien is dit wel 1 van de laatste keren. In België moeten we vele voorzichtiger zijn, stel je voor dat Titin plots binnenkomt.' zei ze lachend.

Emma en Caro begonnen hun kamer op te ruimen, ze pakte ook al een deel van hun koffer in. Zo moesten ze zich morgenvroeg niet zo haasten. Wanneer ze bijna klaar waren, klopte er iemand op de deur. Emma ging de deur opendoen, het was Maria. Ze was alleen Camille was er niet bij. 'Ja ik ben alleen want Camille ligt al op ben, ze ging het uittesten en toen is ze inslaap gevallen.' zei Maria verontschuldigend. Ondertussen kwam Caro erbij staan en zei ze: 'Dat is weer zo iets typisch Camille hé, kom je niet graag binnen?' Maria zei al snel: 'Als jullie het niet erg vinden zou ik eigenlijk ook willen gaan slapen, ja het is wel nog maar 20:00 maar van heel die reis ben ik best moe en morgen zitten we dan al weer op een vliegtuig. Sorry, vinden jullie dat erg?' Caro en Emma keken elkaar aan, maar Caro zei al snel tegen Maria dat het echt niet erg is want zij moeten er morgen ook vroeg uit om het vliegtuig naar België te nemen. Ze wensten elkaar een goede reis en heel veel plezier. Maria keek op haar telefoon, ze had een berichtje gekregen. Van wie dat weet niemand, behalve Maria natuurlijk. Ze zei dag en liep zo snel ze kon naar de lift. Daar stond ze nog best lang te wachten dus nam ze de trap. Emma zei lachend: 'Amai die moet precies ook ergens zijn. Die heeft nog nooit zoveel haast gehad.' Caro lachte en zei flirterig: 'Nu hebben wij wel nog wat quality time.' Emma haar telefoon ging af, het was Scott. Hij had veel te vertellen, vooral over de relatie met Vince.

Caro:

Emma is nu al 20 minuten met Scott aan het bellen en ik mag helemaal niets horen, Emma is zelfs al in de badkamer gaan zitten. Ik kan het niet meer aan dus besluit ik ze af te luisteren. Ik ga aan de badkamer deur staan en het enige wat ik deftig kan verstaan is "praat er goed over met Vince, misschien ging het gewoon wat te snel". Op de moment dat ik nog wat dichter wil gaan staan doet Emma plots de deur open, ik zeg als excuus dat ik mijn tanden ga poetsen. Ik ga in de badkamer en ga ook echt mijn tanden poetsen. Ik laat express de deur een beetje open staan zodat ik misschien nog wel iets kan horen. Emma heeft het door en gaat op het balkon staan. Waarom mag ik nu niets weten? Wanneer ik klaar ben ga ik de badkamer uit, ik zie dat Emma nog steeds op het balkon staat en aan het bellen is. Ik besluit om dan maar gewoon in bed te gaan liggen.

Na 1,5 gebeld te hebben komt Emma terug binnen, ze ziet dat Caro al slaapt en voelt zich schuldig. Ze besluit een verrassing te regelen voor morgenvroeg. Ze moeten om 7 uur op de luchthaven zijn, dus gaan ze rond 5u30 opstaan. Emma gaat ook in bed liggen maar ze geraakt niet zo snel inslaap.

Ik ben terug hihi
Ik weet wel niet of ik eigenlijk het boek verder ga schrijven als Emma en Caro in België zijn...
Wat denken jullie?

Een niet geplande wereldreis...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu