Een niet geplande wereldreis...

Tranen van geluk

Emma: Ik zag haar op de grond zitten met tranen rollend over haar gezicht. Ik ging naast haar zitten en vroeg wat er was. 'Ik weet het allemaal niet Emma, tussen ons, Vince en Scott die bellen met Camille en Merel, Titin in het ziekenhuis.' begon ze te vertellen...

Caro:

We kwamen in onze kamer en ik liep zo snel ik kon naar de badkamer. Ik deed de deur direct op slot en ging op de grond zitten. Ik wist het allemaal niet meer, ik had ook van papa een berichtje gehad dat ze met Titin naar het ziekenhuis gaan. Waarom ze naar het ziekenhuis gaan weet ik niet want dat heeft papa er niet bij gestuurd. Emma klopte op de deur en vroeg wat er was maar ik antwoorde niet. Ik voelde me schuldig dus deed ik de deur los. De tranen rollen over mijn wangen, Emma kwam naast me zitten en ze vroeg wat er was, ik legde het uit. Dat ik het niet meer wist en dat Titin in het ziekenhuis lag. Ik zie Emma doodgraag maar nu het gedoe met Scott, gaat het zelfs nog werken? Emma keek me aan en zei: 'Carootje, Titin is een super sterke vrouw net zoals jij! Ze komt hierdoor echt waar. Wat Scott en Vince betreft, laat hun. Als Scott zo boos is omdat jij en ik zo close zijn, dan is dat heel veel pech voor hem. Ik zie jou graag Emma, alleen jou. Ik weet alleen niet hoe ik het tegen Scott moet vertellen want uiteraard moet hij dit wel weten. We wachten af en we zien wel hoe de dagen lopen, als je wil kunnen we morgen bellen met nonkel Karel en Titin.' Ze was zo lief, ik zie haar ook doodgraag. In plaats van dat te zeggen kuste ik haar. Ja hier, op de grond van de badkamer met tranen nog steeds rollend over mijn ogen. Deze waren van geluk, ik heb Emma gevonden. 

Emma:

Caro vertelde me wat er was, ik moest zelf zo hard mijn tranen inhouden. Ik wou haar troosten dus vertelde ik wat er op mijn lever lag. Ik moest eerlijk zijn, zie ik Scott graag of zie ik Caro liever. Ja moest het nog niet duidelijk zijn, tuurlijk zie ik Caro vele liever als Scott. Alleen wist ik niet dat ik voor de meisjes was maar gisterenavond was ik nog met mama aan het sturen. Ik moest het tegen iemand kunnen zeggen, mama zei dat ze het al doorhad. Ze stuurde dat ik en Caro te close waren om gewoon vrienden te zijn, maar dat we heel eerlijk moeten zijn over onze gevoelens en dat ik eerlijk moet zijn tegen Scott. Dat si dus het probleem, Scott en ik gaan een wereldreis van 6 maanden maken. 6 maanden mijn gevoelens voor Caro verbergen, 6 maanden tegen hem liegen en dan Caro missen. Ik moet iets bedenken over hoe ik er met hem over kan praten, maar niet in het bijzijn van Caro en Vince. Hun kan ik moeilijk ook met 2 alleen laten he. Nu ik helemaal eerlijk ben geweest tegen Caro is het laatste wat ik wil dat Vince en Caro zouden kussen ofzo. 'Kom Caro, doe je pyjama aan. We gaan slapen.' zei ik terwijl ik rechtstond. Ze stak haar arm uit dus hielp ik haar recht. 

Vince:

De meisjes gingen naar hun kamer. Ik heb het gevoel alsof ik hun teveel heb verteld, ik weet niet of Scott daar blij mee gaat zijn... Waar is hij eigenlijk? Ik ga hem een berichtje sturen. 'Hey Scott, alles oké met jou? Waar ben je? Wil je dat ik even naar je toe kom?' Ik hoorde een bericht binnen komen. Scott had zijn telefoon niet meegenomen. Ik hoop dat alles oké is. Moet ik hem gaan zoeken of zou hij gewoon terug komen? Ik wachtte af, maar he duurde veel langer dan ik ha verwacht. Ik besloot een trui aan te doen en uit de kamer te gaan. Ik nam de lift naar 0. Misschien was hij daar ergens. Misschien bij het zwembad, nee daar was hij toch niet. Ik zocht overal waar ik kon zoeken, in de toiletten van het hotel restaurant, in de speeltuin. Hij was nergens te bespeuren, ik wist echt niet wat ik moest doen. Zou ik naar de meisjes gaan en vragen of ze hem misschien hebben gezien? Nee die slapen waarschijnlijk al het is al 23u40. Ik ben ook heel moe maar ik moet Scott vinden, waar kan hij toch zijn? Ik besloot om elk verdiep af te gaan, ik kwam op het verdiep waar onze kamer is en ik zag iemand onze kamer binnengaan. Ik kon wel niet zo goed zien of het Scott was of iemand anders. Ik liep zo snel ik kon naar onze kamer, toen ik binnenkwam zag ik dat het Scott was. Hij ging direct op zijn bed liggen. Ik ging naar hem toe en vroeg of alles oké was.

Scott: 

Emma doet zo raar dat ik er niet meer tegen kon, ik ben naar buiten gegaan. Heb het hele domein rond het hotel afgewandeld terwijl denkende wat ik moest doen. Ik weet het niet meer, het gevoel voor Emma is weg. Er is wel nog een gevoel, maar wat voor 1 het is weet ik echt niet. Ik moet het wel tegen Emma zeggen, ik wil niet alsof doen. Dat verdiend ze helemaal niet. Na bijna 1,5 uur weg geweest te zijn ga ik naar de kamer. Ik zie dat Vince nergens in de kamer is dus ga ik gewoon in bed liggen. Wanneer ik net lig hoor ik iemand binnenkomen, dat zal Vince zijn. Hij komt binnen en vraagt of alles oké is. Ik weet niet of ik erover wil praten dus zeg ik dat ook eerlijk tegen Vince. We besluiten om te gaan slapen, maar ik blijf toch wel even piekeren. Hoe moet ik dit tegen Emma zeggen? 

Iedereen ging slapen, alleen Emma en Scott piekerde nog wat over hoe ze tegen elkaar gaan zeggen dat ze geen gevoelens meer hebben voor elkaar... 

Oee, wat is dit allemaal?? Scott heeft een raar gevoel, welk gevoel en voor wie? Sorry dat het zo kort is, er komt eventjes niets aangezien het wat druk is, maar dat bouwt de spanning op hééé