22. GERÇEK BİTİŞ

94 23 53
                                    

Bu bölüm kitabın dönüm noktası olacak bir bölüm diyebilirim. Dikkatli okuyun derim.

Bölüm şarkıları,

Dolu kadehi ters tut, Gitme

Cem Adrian, kül

Krobak, amnesia

Canozan, ağlama ben ağlarım

Zihnim artık herşeyi birbirine katmıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zihnim artık herşeyi birbirine katmıştı. Zihnim yaşıyor muydu yoksa ölmüş müydü anlayamıyordum. Sadece içimde ki intikam duygusunu hissediyordum.

Annemi bulmuştum. Annemi bulacağım demiştim ve bulmuştum. Onunla büyük bir hesaplaşmam vardı. Herkesle büyük bir hesaplaşmam vardı. Bu hesaplaşmaları yaşadıktan sonra arkama bile bakmadan gidecektim.

Hiç kimse umurumda değildi artık. Altay bile.

Altay bile.

Sevdiğim adam bile.

Onun için ölürüm dediğim adam bile.

Acı çekiyor muydum, evet. Acı çekmeye alış mıydım, evet. Ben herşeye alışmıştım artık. İhanete, acıya, intikama bile alışacaktım.

Kalbimde şuan en büyük hissettiğim duyguydu intikam. Ruh halim çok çabuk değişiyordu. İyi olmadığımı bende biliyordum ama unursamıyordum. Bugünü atlatırsam herşey hallolacaktı.

Gözlerim Altay'a kaydı. Gözlerime gerçeklerle bakıyordu. Bana hem kırgındı hem de bana hak veriyordu. En büyük zararı birbirimize verdiğimizin o da farkındaydı.

Onu bırakacaktım ama kolay olmayacaktı.

Hani neredeydi birbirini asla bırakmayacak o iki kişi? Sözlerim geldi aklımıza.

"Hep yanında olacağım..."

"Birbirimizi bir daha bırakmayacağız..."

Kendimizi avuttuğumuz yalanlardı bunlar. Başından beri biliyorduk. Ben Altay'a git dediğim günden beri biliyordum kendi sonumuzu getireceğimizi. O da biliyordu.

Elimde ki kadehi tek dikişte bitirdim ve masaya koydum. Masanın üzerine çıktım ve oturdum. Ayaklarımı üst üste attım ve gözlerimi herkeste gezdirdim.

Anneme kaydı bakışlarım. Onu nerede bulmuştum biliyor musun? Bir adamın yatağından...

Annem hiç değişmemişti. Geçimini kendini satmaktan sağlıyordu. Her gece başka bir adamın koynunda...ondan iğrendim. Benim annem olduğu için iğrendim. Boynunda izler vardı. Yüzünde ki makyaj dağılmıştı, saçları birbirine girmişti ama bu görüntüsüne rağmen çok güzel gözüküyordu. O her zaman güzelliğine önem verirdi ve şuan da güzeldi.

KIRIK KALPLER Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin