Destined Chatmate [Completed]

CHAPTER 32

Nag iwan ng mensahe si Furkan sa skype. He's coming back here!

Kinakabahan ako. .Iyon bang kaba na hindi ko maintindihan. .

Bukas na ang dating niya. . At magkikita kami sa restaurant kong saan naging kami. . Ang dami kong iniisip.

Puno ng agam-agam ang puso ko.

Takot.

Ang dami kong tanong. .

Na-miss ko siya. .

Pero sa mga napag-usapan namin, hindi ko na alam kong anu ang mararamdaman ko. .

---- --- - - - -

Nakarating ako sa restaurant na puno ng kaba ang dibdib ko. May reservation na daw siya dito, kaya hahanapin ko nalang. . Ang dami pa ring tao dito. I don't think I belong here. Mga mayayaman ang karamihan, 'yong mga elite people, may mga malalaking negosyo sa bansa.

Inilibot ko ang aking paningin sa mga mesang naroon, umaasa akong may makita akong pamilyar na tao. And yeah!. . He's there. .His favourite spot. .

Lumapit ako sa kanya. .

"Hi.", iyon lang ang tangi kong masasabi sa ngayon. .

"Hi. Have a seat.", damn! Ang pormal niya. . Para akong isa sa mga kliyente na kakausapin niya.

"Thanks. ."

"How are you?", he asked. .

"Just fine. How about you?", gusto kong sabihin na hindi ako okay. .pero anong mapapala ko? Ang lamig na nga ng pakikitungo niya sa akin, ano pa ba ang inaasahan ko.

Nasasaktan ako.

"I'm good. .You look great tonight.", -

"Thanks. . ", ngumiti nalang ako. . Parang hindi siya ang Furkan na nakilala ko noon. . Ibang-iba na siya ngayon. . Gusto kong umiyak, gustong kong pumalahaw ng iyak sa mga pagbabago, pero hindi ko magawa. .

Boyfriend ko pa ba siya?

"Let's wait for Jes and Lady Red", tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. . Hindi nalang ako nag-react pa. .

Kailangan pa talaga na may audience kami kong saka-sakaling mag bulyawan kaming dalawa dito? Kakaloka. . . Mag-uusap lang naman kami.

"Weng. . . I know that you are very confused of why I'm acting like this. . I don't know where to start, . But I am asking for your understanding.", .'yan na naman 'yang understanding na 'yan. Kaya ko naman ibigay 'yan ei, basta lang kaya ko ang sasabihin niya. .

Umiinit ang ulo ko sa mga ganitong usapan, ang daming paligoy-ligoy. Sawa na din akong maging mabait. Sawa na akong lagi nalang 'Oo' at 'Okay lang' . Kong masasaktan man ako - ei di masaktan na! Wala na akong magagawa pa.