ARKADAŞIMIN ABİSİ (Yarı texting)

25.Bölüm

10 bin olmanın şerefine bölümü erken atıyorum.

Şaka gibi. 2 gün önce 5 bindi nasıl hemen 10 bin olduk. Şaşkınım açıkçası.
Ama yorum yapıp oylayan herkese çok teşekkür ederim.

Ayrıca Instagram hesabından gelecek bölüm ile ilgili bir alıntı paylaştım. Hemen koşun bakın.( casus1okur_23)

Takip ederseniz daha fazla spoiler görebilirsiniz.

Ay ben hala inanamıyorum 10 bin olmamıza.

İyi okumalar ballarım 🍯🍯🍯🍯

✨✨✨✨✨

" E kızlar vizeler bitti ne hissediyorsunuz?" Hafta sonuna yeni girmiştik. Akşam yemeğinde ise Polat Amca bize bakarak konuşmuştu. Evet, geldik zurnanın zort dediği yere. Aileler nasıl çıldırtılır okuyoruz.

Feride boğazını temizleyip kolumu dürttüğünde çatal kaşığı tabağın kenarına yasladım ve konuşmaya başladım.

" İzin verirseniz Feride size önemli bir şey söyleyecek. Ayrıca lütfen tam anlamıyla dinlemeden karar vermeyin."

Fatih tek kaşını kaldırıp sorgularcasına bana ve Feride'ye bakarken Kaan Feride'yi rahatlatmak adına gülümsedi. Herkes Feride'ye odaklanırken Feride kararlı bir ifadeyle konuşmaya başladı. Onu ciddi gördüğüm nadir anlardan birisiydi.

" Ben bu kararı verirken çok düşündüm. Vize haftası benim en kötü bir haftamdı. Çok yıprandım. İki ay oldu okullar açılalı. Alışırım, zamanla severim dedim ama yapamadım. Okuduğum bölüm belki de şu an birçok öğrencinin hayali ama benim değil. Ben bu bölümü bitiremem. Doğruyu söylemek gerekirse kalacağımı düşünüyorum. Çünkü ilgi alanım olmayan bir bölümü okumak işkence gibi. O yüzden ben okulu tamamen bırakmaya karar verdim."

Feride cümlesini bitirip nefes verdiğinde herkesi tek tek inceledim. Feride bana bakınca bu sefer sözü ben devraldım.

" Bir hafta boyunca Feride'nin nasıl zorlandığına ben şahit oldum. Bakın tırnaklarına. Normalde bebeği gibi baktığı tırnakları ne hale geldi. İlgi alanını benim bildiğim gibi sizde biliyorsunuz. Resim. Üstelik Feride profesyonel derecede resim yapan bir kız. Okulu bırakınca hiçbir şey değişmeyecek. Aksine eğer bırakmazsa bu süre içinde yavaş yavaş eriyecek. Ve ben onun gözümün önünde eriyip bitmesine izin veremem."

Bende sustuğumda Ceylin Teyze tam konuşacağı sırada Polat Amca gayet yatıştırıcı bir ses tonuyla konuştu.

" Güzel kızım, hiç kendini sıkıntıya sokmana gerek yok. Ben farkındayım senin nasıl yıpranıp üzüldüğünün. Bu senin hayatın. Nasıl ilerlemek istiyorsan öyle ilerle. Benim bu konuda sana kızmaya hakkım yok. Annenin de abinin de yok. Bize ancak destek olmak düşer benim bir tanecik kızım. Abin okumak istedi. Ona destek verdik. Şimdi sen ne yapmak istiyorsan biz hepimiz senin arkandayız bir tanem."

Feride gözleri dolmuş bir halde Polat Amca'nın yanına gidip sarıldığında rahat bir nefes aldım.  Çıldırmadılar. Ay ben şok. Neyse bununla atlattık çok şükür.

" Ne yalan söyleyeyim birbirinize destek çıkmanız çok hoşuma gitti kızlar. Hep böyle olun." Babam duygulanmış bir halde konuştuğunda Feride gelip bana sarıldı. Belli ki kendini zor tutuyordu.

" Söz veriyorum siz evlendiğinizde en uslu ve destekçi görümce olacağım." Sonra ne dediğini fark etmiş olacak ki kahkaha attı. Ben de ona eşlik ettiğimde babamlar çok takmasa da annemler imalı bir bakış attılar Fatih ve bana.

" Anne biz çıkıyoruz." Annemler kapıya geldiğinde ellerindeki poşetleri bize tutuşturdular. Vizeler bittiğinden dolayı sonraki bir hafta gitmeyecektik. Ayrıca havalarda hala soğumadığından Samsun'a bir haftalık tatile gidiyorduk. Bu karara iki gün önce varmıştık. Fatih ve Kaan'da bir hafta büroyu kapalı tutacaklardı. Kısacası biz dörtlü tatile çıkıyoruz. İmrenen ses ve bakışlar seziyorum. Merak etmeyin sizde inşallah evlenince çıkarsınız.