සුදු රෝස [Non fic] (completed)

22.තමුසෙ මහ මෝඩයෙක්!

මං ගෙදර ආවෙ මාරම සතුටින්. ඒ තරම් සැහැල්ලුවක් දැනුනා මගෙ හිතට. ඒ විතරක් නෙවෙ. අභි අයියා ගේ ගාවටම ආව මාව ඇරලවන්න. ආයෙ නම් මං එයාට මගෙන් ඈත් වෙන්න දෙන්නෑ. එයා දැන් මගෙ ජීවිතේ ට නැතුවම බැරි කෙනෙක් වෙලා මට හිතාගන්නවත් බැරි විදිහට. ඒක මට තේරුනා එයා මගෙන් ඈත් වෙලා හිටපු පැය ගානට.

ඒත් තාමත් මගෙ හිතට වද දෙන ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. මට බයයි ඒ දේ නිසා අභි අයියගෙ හිත රිද්දන්න වෙයි කියල .කොහොමද මං මට මේ තරන් ආදරෙ කරන මනුස්සයෙක් එහෙම රිද්දන්නෙ.

සීයා ගෙනාව ප්‍රපෝසල් එකට මං මොකද කරන්නෙ. යේශා නංගි අකමැති උනත් ඒක හේතුවක් නෙවෙයි මේක මග අරින්න. කොහෙත් ම හේතුවක් නෙවෙ. සීයගෙ තීරණ වලට වෙන මිනිස්සුන්ගෙ කතා වැඩක් නෑ. ඒ තීරන වලින් පීඩා විදින්නෙ අපි උනත් ඒක එහෙම්මයි.

අනුධ තවම ගෙදර ඇවිත් තිබුන් නෑ. සාරා එක්ක ඩේට් එකකට ගියානෙ. ඉතිං මං ටිකක් වෙලා සෙටියට බර වෙලා කල්පනාවක ඉදල දිග හුස්මක් පාත දාලා එතනින් නැගිට්ටෙ ඒ ප්‍රශනෙට විසදුමක් හොයන එක ආයෙම ටික දවසකට කල් දාලා මගේ හිතට තාවකාලික සැනසීමක් හොයාගන්න කිචන් එක පැත්තට යන ගමන්.

හිතට මොකක්ම හරි බරක් දැනෙන දෙයක් උනහම , ඉක්මනින් විසදුමක්  හොයාගන්න බැරි දෙයක් උනාම, එහෙමත් නැත්තං පාඩම් කරල ස්ට්‍රෙස් උනාම මං කරන්නෙ කිචන් එකට ගිහින් මොනාම හරි කෑමක් හදන එක. ඒ හදන දේවල් වලට  සමහර වෙලාවට නමක් නැති උනත් හැම වෙලාවෙම වගේ ඒ දේවල් කන්න පුලුවන් උනා. මට ඒ ඇති. හරි විදිහ කෝක උනත් මං උයන්න මට හිතෙන විදිහට. වෙලාවකට හරි ම විදිහට වඩා මගෙ ක්‍රමේ හොද යි. අනුධ උනත් ඒක ගැන සතුටු උනා. ඌට ඉතිං කන දෙයක් නම් ඒකට නමක් ඕන් නෑ.

අදත් එහෙමයි. ෆ්‍රිජ් එක ඇරල බලද්දි ඒකෙ තිබ්බෙ කැරට් අල දෙක තුනකුයි ලීස් ගස් දෙකතුනකුයි විතරයි. ආ තව ෆ්‍රෙශ් මිල්ක් එකක බාගෙකුයි චීස් වගේකුයි තිබ්බා. කබඩ් එකේ පැස්ටා පැකට් එකක් තිබ්බා වගේ මතකයක් තිබ්බ නිසා මං එලවලු ටිකත් එලියට අරන් සුද්ද කල්ලා සෝදල කපල පැත්තකට කරල කබඩ් එකෙන් පැස්ටා එක අරන් ඒකත් තැම්බෙන්න තිබ්බා.