dark side of the moon // Minsung

*²⁰*

Uzun bir aradan sonra selamlar.
Ara vermemin sebebini biliyorsunuzdur 🥹
Neyseki sınavlar bitti ve tatile girdik!!
İyi okumalarrr

__________________________________________

Minho

Jeongin ile beraber aceleyle karakola gidip telefondaki konumu bilgisayara aktardık.Jisung yaralı bacağından olsa gerek oldukça yavaş ilerliyordu.Bir süre sonra konum Jisung'un evinde durduğunda kaşlarımı çattım.Hangi aptal polisten kaçıp yaralı bir şekilde eve giderdi ki?
Bunu sorgulamayı bırakıp bunun Jisung olduğunu kendime hatırlattım.Beklenmeyen hareketler kralıydı resmen.Konumun doğruluğunu kesinleştirmek için karakoldan çıkıp Jeongin ile arabama ilerledik.

Karakoldan çıkmadan önce Jeongin orada bulunan polis ekiplerine hazırda beklemelerini ve 5 dakika içerisinde konumda bulunup işaret geldikten sonra içeri girmelerini tembihlemişti.Şu an Jisung'un evine doğru gidiyorduk.Başım hâlâ ağrıyordu ve şu an her şey ağır geliyordu.Abimin yıllar önce kapanmış bir davanın baş zanlısı olması beni derinden sarsmıştı.Bunların sorumlusu abimdi.Eğer en başından o kaza yaşanmasaydı Jisung normal bir genç olarak hayatına devam ederdi ve bu davada ölen hiç bir masum insan ölmezdi.Bunların hepsi benim abimin suçuydu.

Jisung'un evine vardığımızda yavaş adımlar ile kapıya yaklaştık.Kapı beklediğimiz üzere açıktı.İçeriye tetikte bir şekilde Jeongin'in ardından girdiğimde duyduğum mırıldanma sesleri ile telefonumun fenerini açtım.Işıkla etrafı aydınlattığımda gördüğüm elleri ve kolları bağlanmış insanlarla gözlerimi dehşetle sonuna kadar açtım.Beynim anında endişe çanları çalarken Jeongin'den duyduğum sesli bir küfürle onun da bu durumu en az benim kadar beklemediğini anlamıştım.

Evin ışıkları açıldığında arkamı dönüp kapının önünde parlayan kırmızı saçlarla karşılaştım.Köşeye sıkıştığımızı anladığımda Jeongin'in elini bileğimde hissetmiştim.Endişe ile bana bakıp konuşmuştu "Minho...eğer herhangi bir tehdit sezersem...beni beklemeden kaç tamam mı?" Jeongin konuşmasını bitirdiğinde silahını Chris'e doğrulttu.Nefeslerim daralırken ensemde hissettiğim soğuk namlu ucu ile donuk gözlerimi Jeongin'e doğrulttum.Onun gözleri ise arkamdaki bedene kilitlenmişti.

Ensemdeki silahın sahibi konuştuğunda burada öleceğimi düşünmüştüm "tetiğini çekersen tetiğimi çekerim Jeongin~" Jisung'un kelimeleri ne kadar alaylı olsa da sesi bir o kadar soğuk ve sert geliyordu.Jeongin tetikten elini çekmeden konuştu "Yapamazsın.Sikik bir katil olabilirsin ama sevdiğine zarar veremezsin." Jisung bu kelimelerle kahkaha attığında bunun pek sikinde olmadığını belli etmişti "ah...siz polisler yok musunuz.Başımıza psikolog kesildiniz resmen.Şu zamana kadar sevdiğim kaç kişinin kafasına sıktığımı tahmin edemezsin Jeongin.Bu kişi Minho olsa bile...sonuçta bana ihanet etti değil mi? Bu bir ihanet sayılmaz mı, Minho~?"

Bana yöneltilen bu sorunun, sorudan çok bir iğneleme olduğunun farkında olduğumdan titrek bir nefes bırakarak kısık sesimle konuştum "hiç bir zaman aynı tarafta değildik biz Jisung.Kafanda kurduğun şeyler yüzünden beni ihanet eden kişi olarak suçlayamazsın.Asıl ihanet eden sensin.Sen ablana ihanet ettin Jisung" sözlerimi bitirdiğimde öncekinin aksine soğuk ve yapmacık bir kıkırdama duydum "Ben ablamın hiç bir zaman alamayacağı intikamını alırken neden ona ihanet etmiş olayım? Ablam hep bu sikik dünyanın adaletinden yakınıp dururdu.Ben onun için dünyayı temizlerken neden ihanet eden ben olayım söylesene?" Sona doğru yükselen sesiyle irkildiğimde yavaş hareketlerle Jisung'a döndüm ve hafifçe gülümsedim.

Bu hareketim Jisung'u ve arkamdaki Jeongin'i şaşırtmış olacak ki Jeongin'in kısıkça ismimi seslendiğini işitmiştim.Fakat bunu umursamadan Jisung'a baktım.Eskiden Ryujin'in bana bahsettiği, ablasının yanında şımarık bir ilkokul çocuğu gibi davranan Jisung'a baktım.Jisung gerçekten küçüklüğünden beri değişmemişti, liselilere kafa tutarken olan bakışları yoğunlaşmış bir biçimde gözlerime değiyordu.

Gülümsedim "ablan intikam istemezdi Jisung.Ablan o kazadan bir tek senin kurtulmana sevinip hayatını düzene sokmanı isterdi.Ablan o kadar kalpsiz değildi.Sırf kendi kinleri yüzünden kardeşinin hayatını boka batırmak istemezdi Jisung.Onun şu an seni izlerken ne kadar rahatsız olabileceğini bir düşün.Ablan cidden böyle olsun ister miydi?" Jisung'un gözlerindeki bakış yumuşarken elinde tuttuğu silah gevşemişti.

Fakat bekledim, herhangi bir hamle yapmadan onun gözlerine bakan gözlerimi hareket ettirmedim.Sadece bir şeyleri fark etmesini, ablasının değil kendisinin ne istediğini fark edip öyle karar vermesini istedim.Jisung gözlerime son kez bakıp başını eğmişti "bu sözlerin beni vazgeçirmez Minho.Eğer şimdi vazgeçersem, bu zamana kadar katlandığım her şey boşa gider.Ablam bunu istemese de yaptığım onca şeyin girdiğim onca zahmetin boşa gitmesini istemem o istemez.Ben istesem zihnim bunu kabullenemez."

Kafasını kaldırıp bana baktı "seni öldüremesem bile abini öldüremesem bile en azından nefretimi boşaltabileceğim diğer canlıları öldürürüm.Eğer bunu bile yapmazsam o zaman kendimi öldürmekten başka çarem kalmaz." Son sözünden sonra silahı Jeongin'e yöneltti, yapacağı şeyi anladığımda duraksadım.Bu zamana kadar ben hariç herkes zarar görmüştü, benim meselem yüzünden, ailemin bu sikik meselesi yüzünden biz hariç diğer herkes zarar görmüştü.Ben ise korkak gibi köşeden izlemiştim.Bu sefer harekete geçmenin zamanıydı.Jeongin yaralanırsa bir bok yapamaz ve buradaki herkes ile beraber ölürdüm.

Bu yüzden mantıklı bir karar verip Jeongin'e güvenmeyi seçtim.Jeongini sırtından ittiğimde kurşun omzuma isabet etmişti.İlk defa hissettiğim bu yoğun acı ile nefesim kesilmiş ve acıyla inleyerek yere yığılmıştım.İkinci silah sesini duyduğumda benimle beraber yerde yatan Jisung'a baktım.Gözlerimiz birbirine değerken ikimizin de gözleri kapandı.Karanlığın ardından Jeongin'in bana seslendiğini ve polislerin geldiğini hissedebiliyordum.Yine de mutluydum, bu sefer korkaklık etmeyip birini kurtarabildiğim için mutluydum...

_______________________________________

FINISH

830 Kelime

Uzun zamandır yazmadığımdan acemileşmiş miyim ne?
Şaka bi yana bölümü beğendiniz mi?
Changbin'e çok sinirliyim ama Minho aptalı kendini suçladığı için ona daha çok sinirliyim.
Jisung aşkıma da sadece üzülüyorum başka bişey değil.
Bu arada Minho'nun Jisung'u bu kadar tanımasının sebebi gençliklerinde bazen görüşüp iki arkadaş gibi konuşmaları ve biraz da Ryujin'in etkisi sayesinde.Ablası ve Ryujin yakın olduğundan da Jisung'un ablasını tanıyor.Gençler anlayacağınız bunların arasındaki tek kablo Ryujin'di.
Bölümde final yazmıyosa final değildir merak etmeyinizzz.
FAKAT FİNAL BİR SONRAKİ BÖLÜM ;)
BAAAAAAYYYYY