"ហ្ហឹម!"នៅពេលនេះរាងកាយទាំងពីរកំពុងតែរមួលចូលគ្នាដោយម្នាក់ៗសុទ្ធតែអាក្រាតកាយ។
"ជុង...អូន..អូនគិតថាអូនដូចជាមិនទាន់ត្រៀមខ្លួននៅឡើយនោះទេ..." ដល់ថ្នាក់ដំណាក់កាលនេះហើយមកនិយាយថាមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនទៀតព្រះអើយ!សួរថាតើនរណាណាគេលើកលែងឲ្យទៅ?
"មកដល់ពេលនេះហើយ អូនគិតថាគេចពីរបងរួចមែនទេថេយ៍...ហឹុម! ប្រពន្ធបង!"ជុងហ្គុកអោបមុខទៅជិតរាងតូចរួចក៏បន្លឺឡើង ថេយ៍ឮបែបនេះក៏ មានអារម្មណ៍ថាអៀនៗព្រោះពេលនេះរាងកាយរបស់ពួកគេគឺគ្មានអ្វីបិតបាំងនោះឡើយហើយរាងក្រាស់ក៏កំពុងតែស្តិតនៅពីលើខ្លួននាងដូចគ្នា។
"អាស៎..ជុង...!"ជុងហ្គុកអោនមុខទៅបឺតជញ្ជាក់នៅលើចុងទ្រូងរបស់រាងតូចដូចជាកូនបៅដោះម្តាយយ៉ាងចឹង។ ថេយ៍ក៏ចាប់ផ្តើមានអារម្មណ៍ថាឈឺព្រោះតែនាយលែងខ្លាំងពេក។
"ថេយ៍ ធ្វើជាម្តាយកូនរបស់បងទៅណា...."
"អូន...ព្រម!" ឮសម្តីរាងតូចបែបនេះរាងក្រាស់ក៏ញញឹមឡើងរួចក៏ខិតខ្លួនរបស់នាយចុះទៅចន្លោះជើងខាងក្រោមរបស់រាងតូច ថេយ៍ក៏ងើបសម្លឹងមើលទៅតាមនាយកំលោះទាំងងើយឆ្ងល់ថានាយចង់ធ្វើអ្វីពេលនេះ?
"ចឹង បងសុំហើយណា....បើឈឺប្រាប់បងណាថេយ៍
...."ជុងហ្គុកសម្លឹមមើលទៅច្រកស្នេង៍នឹងមុខរបស់រាងតូចឆ្លាស់គ្នារួចក៏បន្លឺឡើយទាំងមុខរបស់នាយក៏ចាប់ផ្តើមឡើងកម្តៅមកភាយៗរាប់រយអង់សា។
"តែបងត្រូវថ្នមអូនណាជុង...អាស៎..."
"បងសន្យា...!ហុឹម!"និយាយហើយនាយកំលោះក៏អោនមុខទៅរកច្រកស្មេហ៍របស់រាងតូច យកម្រាមដៃរបស់នាយទៅអង្អែលប្រឡែងលេងជាមួយនឹងកូនស្រីរបស់នាងឲ្យមានសំណើមជាមុនសិន ទើបនាយដាក់របស់មានជីិវិតរបស់នាយចូលតាមក្រោយ។
"អាស៎..ជុង អូនក្រហាយណាស់..." ថេយ៍ស្រើបស្រាលភ្នែលសម្លឹងមើលទៅអ្បកដែលកំពុង
តែប្រឡែងលែងជាមួយកូនស្រីរបស់នាងទាំងខ្ងាំពូកចង់របស់ហែកទៅហើយ។
"នេះ វាគ្រាន់តែតែជាចំណុចចាប់ផ្តើមតែប៉ុណ្ណោះថេយ៍...បន្តិចទៀតអូននឹងជួបរបស់ពិតហើយ..."
YOU ARE READING
កំពូលឃាតករស្រី💥💯(The End)
Acción"តាមពិតនាងគឺជាឃាតករហើយនាងក៏ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលខ្ញុំបានស្វែងរកអស់ពេលជាយូរមកនេះ! " "ខ្ញុំគឺជាប៉ូលីសហើយនាងគឺជាឃាតករ តើខ្ញុំពិតជាត្រូវចាប់មនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ដាក់ក្នុងគុកពិតមែនឬ?" "ហេតុអ្វីក៏ជានាង ថេយ៉ុងរបស់ខ្ញុំពីមុនបាត់ទៅណាហើយ ប្រគល់នាងត្រឡប់មកឲខ្ញុំ...
