#7 Tuzak

244 33 20
                                    

       Odadakiler beni görünce şaşırmadı, sanki beni bekliyorlardı. Hepsi siyah maske takmıştı, kim oldukları belli değildi. Biri  beni süzüyor diğeri anlamsız ifadelerle etrafa bakıyor öbürü ise telefondan biri ile yazışıyordu. Sonra telefona bakan adam telefonu kapatıp ayağa kalktı:

(İsim yerine harf verdim isimlerini daha sonra açıklayacaklar. Açıkladıktan sonra isimle yazıcam)

~jh: Kimsin?

~y/n: B- ben-

~J: Evet sen

~y/n: Ben y/n Burda olmamın neden-

~jh: Sus ve bizi takip et!

*Duvarda asılı kocaman tabloyu iterler ve gizli bir kapı ortaya çıkar.

~J: (y/n ye dönerek) önden sen geç

~y/n: P-peki

*y/n önden, diğerleri arkasından yavaşça gelir.

         Onların böyle sessiz ve yavaşça arkamdan gelmesi beni korkutuyordu. Ayrıca neden önden ben gidiyordum? Birkaç dk ilerledikten sonra karşımıza orta boyutta bir masa, 8 sandalye, uzun bir zincir ve duvarda üstünde birşeyler yazılı büyük bir kağıt çıktı:

~jh: Otur şuna

*y/n korkarak oturur.

~y/n: Neden buraya geldik?

~C: Çok meraklısın

~J: Birazdan öğrenirsin

* C, y/n ye yaklaşır ve aniden ağzını bez ile kapatır.

*y/n bayılır.

(...)

     Uyandığımda masaya oturmuş 4 adam vardı. Biri daha gelmişti. Başım yine ağrıyordu. Elimi başıma götüreyim derken zincirle sandalyeye bağlanmış olduğumu fark ettim. Kötülerden kaçıyım derken yine mi kötülere yakalanmıştım? Acaba benden ne istiyorlardı? Çok şükür uyandığımı fark ettiler ve masadan kalkıp yanıma geldiler:

(H = bilinmeyen ev sahibi)

~H: Uyandın demek

~y/n: Neden beni burada tutuyorsunuz? Nedenn?

~C: Hala anlamadın mı? Yardım istemeye yanlış yere geldin, tuzak gibi bişey yani

*y/n ağlamamak için kendini zor tutuyordur. Ama belli etmiyordur.

~y/n: Ama neden, neden böyle bişey yapıyorsunuz?

~J: Bilgi ver bize

*y/n daha fazla dayanamayıp ağlamaya başlar.

~y/n: Ya ne bilgisi, SİZ NEDEN BENİ BURDA TUTUYORSUNUZ? NAPTIM BEN SİZEE? NE YAPTIM!!?

~H: Ağlama

~y/n: BIRAKIN BENİ LÜTFEN BIRAKIN, EVİME GİDİYİM

~C: Sus artık

~y/n: BIRAKIN BENİ, İMDATTTTT! YARDIM EDİN. Lütfen bırakın benii

~H: Susucak mısın yoksa öpeyim mi?

*Sadece ağlar.

~J: Sonunda. Bana seni kaçıran adamlar hakkında bilgi verebilir misin?

~y/n: Veririm. 4 kişiler. Beni sandalyeye bağladılar ve eğer bağırırsam biri beni öpücek.

~J: (Masaya yumruk atarak )Dalga geçmeyi kes!

~y/n: E beni siz kaçırmadınız mı?

~J: (sakin kalmaya çalışarak) Hayır, bizden önceki kaçıranlar hakkında bilgi ver.

~y/n: Yani beni kaçırdığınızı kabul ediyordunuz

~Jh: EVET EDİYORUZ. ANLADIN MI? ŞİMDİ BİZE ONLAR HAKKINDA BİLGİ VER. DALGA GEÇMEYİ KES YOKSA KÖTÜ OLUR!

*y/n ne yapacağını şaşırır.

~y/n: Şey kızmayın ama siz tanımıyormusunuz zaten?

~Jh: Bu seni ilgilendirmez. Anlat sen

~y/n: 3 kişilerdi. Biri sanırım patronlarıydı. Üçüde orta boylu ve sakallıyd-

~H: Seni nasıl kaçırdılar?

~y/n: Ben dün gece arkadaşlarımla korku filmi izlemiştim. Onlar gittikten sonra uyumaya karar verdim. Odama çıktım ama lambanın ışığı geçmişti. O yüzden salonda yatmaya karar verdim. Tam o sırada elektrikler gitti. Yan komşudan anlamsız bağırtı sesleri geliyordu. Aynı zamanda aşağıdan da sesler geliyordu. Aşağıya, salona da gidemedim. Sonra cesaretimi toplayıp aşağı indim. İndiğimde montumu bir adam sandım ve merdivende bayıldım. Bayılmadan önce hissettiğim tek şey başımı merdivene çarpmamdı. Sabah uyanınca başım kanıyordu. Birini aramak istedim ama telefonumun şarjı bitmişti. Bende hastaneye gitmeye karar verdim. Ancak dışarıdan kimse geçmiyordu, araba falan da yoktu. Bende dışarı çıkıp birini bulurum diye düşündüm. Öyle de oldu, ben dışarı çıkınca sokak insanla doldu veya zaten doluydu ben görmemiştim. Sonra bir arabaya sordum beni hastaneye bırakabilir misiniz diye, işte beni kaçıran adamlar da kabul etmişti. Bende bindim arabaya sonra birşeyelerin ters gittiğini fark ettim ve sordum yanlış yerden mi gidiyoruz diye. O zaman anladım beni kaçırdıklarını. Öyle işte

~C: Sonra, peki burayı nasıl buldun?

~H: Başka araba yokmuydu niye o 3 erkek olan arabaya bindin?

~y/n: Çünkü başım çok acıyordu. Devam ediyorum,
Kapıyı açmayı denedim açıldı. Tam çalılıklarla dolu bir arsadan geçerken atladım, kolum incindi. Baya bir süre koştum onlarda benim peşimden koştu. Sonra bu evi gördüm, tekrar umutlandım. Ama o kadar çok yorulmuştum kii. Pes edip onlara teslim oldum. Üstümü yırttılar ve tehdit ettiler, bir daha kaçarsan döveriz falan dediler. Arabaya kadar yürümemi söylediler ama ben yine kaçtım. Eve geldim ve kapıya vurmaya başladım gerisini biliyorsunuz zaten.

~C: Çok cesursun.

*H, y/n nin oturduğu sandalyenin zincirlerini çözer.

~H: Bir süre burda kal, sonra eve gidersin

*4üde kapıya yönelir.

~y/n: Ne yani gidiyor musunuz? Ve eve mi gidicem. Ayrıca zincirleri niye açtınız?

*Umursamadan çıkarlar.

~y/n: Hey! Durun

*kapı kitlenir

*y/n kapıyı zorlar

~y/n: Kapıyı açın! İmdatt, ya neden ben?!

*Geri sandalyeye oturur.

       Off ne yapıcam ben şimdi. Burada yapcak birşeyde yok kii. #herşeybenibuluyozaten  Bende masaya başımı koydum. Hiç rahat değildi. Ama yatmaktan başka yapıcak bişey yoktu. Burda yapılacak en iyi şey uyumak....

BÖLÜM SONU

Şans/STRAY KİDSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin