Şans/STRAY KİDS

#8

Uyandığımda hala masada yatıyordum (Ayıp gerçekten yatağa falan götürmeliydiniz ayıp, çok ayıp). Başımı kaldırıp etrafa baktım. Masaya, benim yattığım yerden biraz uzağa temiz kıyafet koymuşlardı.

Çanta ve ayakkabı yok

Hızlıca giyindim, ne de olsa kapıyı açıp pat diye girebilirlerdi. Neyseki eski kıyafetlerim de çok yırtık değildi. Sandalyede boş boş oturmaya devam ettim. Duvara asılı kocaman kağıt ikide bir gözüme çarpıp duruyordu. Merak edip, ayağa kalktım ki 4 adam kapıyı 3 kere tıklatıp içeri girdi.

~H: Günaydın y/n, bizi takip et.

*Topluca odadan çıkarlar

           Geldiğimiz yoldan geri dönüyorduk. Sonra odadan çıkıp başka bir odaya girdik. Kimse yoktu. Ama mutfağa benziyordu. Buzdolabı, mikrodalga fln vardı. Masaya oturduk:

~Jh: Yemek yedikten sonra seni evine bırakıcaz

           Tam o an birşey farkettim, başım artık ağrımıyordu. İyileşmişti!

~y/n: Tamam, teşekkür ederim. Ama siz kimsiniz?

~C: Boşver

~J: Söyleyemeyiz.

~y/n: Ama neden?

~H: Gizli iş ama ben (Haru dermişim dkswpkd) Hyunjin.

~C: Ben Changbin

~Jh: Ben, ben- benim adım neydi la

~J: Ben Jeongin

~Jh: He dur ben de jisung (jh olmasının nedeni han jisung olması ama hj yapsaydım hyunjin gibi anlaşılırdı.)

~y/n: Tanıştığımıza memnun oldum.

~Changbin: Ben olmadım. Sıkıldım ve açım, açken hayatta mutlu olamam. Yemek verin bana

~Hyunjin: Al (der ve elma verir)

~Changbin: Çok doyurucu bişey saol.

*Topluca (Chan hariç) gülerler

*Jeongin masaya patates kızartması koyar

*Changbin, elindeki elmayı bırakıp patatese dalar

~Jisung: Sende yesene y/n

~y/n: Hayır ben tokum, size afiyet olsun

*Herkesin yüzü düşer

~Hyunjin: Neden toksun ne yedin ki?

~y/n: Hiçbir şey yemedim. Ama canım yemek istemiyor. Ve ben sizin isimlerinizi bir yerden hatırlıyorum sanki.

~Changbin: Şu dünyada bizim ismimizde milyonlarca kişi vardır. Bosver

~Jeongin: Changbin'e ilk defa katılıyorum.

~y/n: (Jeongin e dönerek) Senin sesini de daha önceden duymuştum sanırım.

~Hyunjin: Neyse bırakın konuşmayı yemeğinizi yediyseniz y/n yi evine bırakalım. y/n sen yemiyeceğine emin misin?

~y/n: Evet

~Hyunjin: Tamam o halde ben arabayı kapının önüne çıkarıcam. Siz gelirsiniz.

~Jeongin: Tamam

(...)

~Hyunjin: Heh geldiniz mi, hadi binin

~Changbin: Benim işim var siz gidin

~Hyunjin: Ne işi

~Changbin: Söyleyemem

~Hyunjin: Söyle

~Changbin: Tamam ya Granny oyununu bitircektim.

~Hyunjin: Tamam baybay o zamn

~Changbin: Ne! nası bu kadar hızlı kabul ettin?

~Hyunjin: E sebebini istedim sadece

~Changbin: Anlamadım ama neyse görüşürüz.

BÖLÜM SONUUUUUUU
Kısa oldu
Bir dahaki bölümde görüşmek dileğiyle....