Okul çıkışığğ
~F: Hadi bugün birşeyler yapalım. Bir yere falan gidelim.
~C: Bana uyar. Nereye gidelim?
~Bc: Sakince parkta falan oturup sohbet edeli-
~C: BULDUM. MİNHO'NUN EVINE GİDİP KORKU OYUNU OYNAYALIMMMMMM. AGAGAGGAAGGAGA.
~Minho: NEDEN BENIM EV?
~C: SENİN EVIN TAM KORKU OYUNU OYNAMALIK VE ÇOK GÜZEL KORKU OYUNLARI VARR
~Minho: EVET DOĞRUYA HADİ GİDELİM
~S: NİYE BAĞIRIYONUZ LAA
~Bc: Hayır korku oyunu oynayamazsınız
~Jisung: Hadi ama, lütfen lütfen
~Minho: Evett lütfen
~Bc: Hayı-
~(Topluca): LÜTFEN
~Bc: İyi hadi gidelim.
~(Topluca): OLEYYYYYY
~C: Hani ben size demiştim ya granny yi bitircem diye
~J: Evetttt
~C: Korktum ve bitiremedim.
~F: Ya ben biraz ölcem sanki
~Minho: Bosver bişey olmaz. Ölmekten zarar gelmez.
~F: Haha çok komik
~H: Hadi gidelim. Ağaç oldum burda.
~Minho: Nası gidcez?
~Bc: Senin araban yokmu?
~Minho: Bugün getirmedim ki iki adım atıyım dedim.
~H: İyi bok yedin
~y/n: Yürüsek veya otobüse binsek?
~S: Yaklaşık 5 aydır otobüse binmiyorum. Nasıl yapılıyodu?
~J: Otobüse binerek oluyordu.
~F: Bence yürüyelim.
~y/n: Bnecede
~Bc: Yani?
~C: Yürüyoruz ama ben açım
~Minho: Merak etme evde stok yapmıştım, çünkü senin illaki birgün benim evime geleceğini biliyordum.
~C: Saol cnm kardeşim iyiki varsın
928280183474792 saat sonra
~Jisung: Ya Minho senin evin nerde mk kaç saattir yürüyoz
~Minho: Ya gidiyoz işte hem daha 40 dk oldu.
~F: Emin misin?
~Bc: Hayır 41 dakika 11 saniye oldu.
~(Topluca): Oha
~Minho: Heh şurda işte Hadi gelin
~S: İyide biz burdan daha demin geçtik. Minho Ne yapmaya çalışıyorsun?
~Minho: Ş-şeyy biraz yürüyüş yapalım dedim kötü mü oldu?
~H: Kk mal mısın? 928280183474792 saattir yürüyoruz. Saat kaç ya?
~Jisung: 17.28
~Minho: Bak Hyunjin, susuyorum susuyorum ama canın peçete çekiyo sanırım.
~H: Yoğk abicim yia ne alaka
*İçeri girerler
~Minho: Evet arkadaşşaklar keyfinize bakın. Salona geçin ve bekleyin
~C: Ben açım
~Minho: Gel
*Minho ve Changbin mutfağa ışınlanırlar
~F: Hadi ne oynıcaz?
~y/n: Bilmem
~S: KORKU OYUNU OYNİCAZ AGAGGAGAGAG
~F: CİDDİMİSİN BİLMİYORDUM.
*Changbin ile Minho ellerinde bir ton yiyecekle içeri girerler
~Bc: One öyle. 1 yıllık şey ver orda
~y/n: Changbin biraz fazla acıkmış
~Minho: Biraz
*Minho herkesin önüne sehpa, sehpaların üstüne yiyecekleri koyar
~Bc: Hadi birşey söyleyinde oynayalım
~F: Bu sıralar ne çok oyun oynuyoz ya
~S: Evet
~Minho: Tamam açtım durun, durun
*y/n nin yanına oturur ve oyunu söyler
~J: Sonunda
(Hızlı geçiş)
~C: Sanırım şizofren oldum.
~y/n: O kadar çok korku oyunu oynarsan olacağı bu zaten.
~F: AGGAGA koridorda biri mi var?
*Cesur Minho ayağa kalkıp koridora gider.
~Minho: Hiçbir şey yok
~J: Sanırım Felix ede birseyler oldu.
~Bc: Çok şükür yarabbi bugün de sapasağlamım. Ruhsal bir sıkıntım yok.
~S: Saat kaç? Umarım gece olmamıştır, eve gidip sakince uyumak istiyorum.
~H: Saat 21.00 oha lan ne ara oldu?
~y/n: Gitsek mi artık?
~Bc: y/n ye katılıyorum, gidelim artık
~Jisung: Gidelim gitmesinede yürüyerek mi gidicez?
~Minho: Ben bırakırım.
~F: Oleyyy, gece gece korkmaktan kurtuldum ama bn nası uyucam ya
*Hep beraber dışarı çıkarlar.
~Minho: Hadi atlayın. Hepinizi tek tek bırakırım.
*Herkes arabaya biner ve araba hareket etmeye başlar............
Bölüm Sonu
Evet kısa oldu ama yazmaya üşendim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şans/STRAY KİDS
Fanfiction•ARA VERILDI• (İdollere saygısızlık yoktur...) Sonunda hep istediğin Kore'ye gittin ancak kayboldun. Birazcık şansın varmış ki önünde eskiden okulda seni koruyan ama sevmeyen arkadaşların duruyordu...