Yorucu bir okul gününün ardından yine evimin önündeydim pek evimde denmezdi ama genede yaşıyordum bir şekilde orada.
Çantamdan çıkardığım anahtar ile kapıyı açınca her zamanki hibi burnumu sızlatan iğrenç bir alkol kokusu her yanı sarmıştı.
Babam ile muhattap olmayıp direkt odama gitmek istiyordum fakat babamın sesi buna engel oldu.
"Lan Defne buraya gel çabuk"
Elimdeki poşetleri odama bırakıp yanına ilerledim. Ona daha çok yaklaştıkça burnumu alıp yok etmek istedim resmen.
"500 ver"
Zaten kala kala 700₺ kalmıştı ona bu parayı verirsem bütün gün bir şey yiyemezdim yol masrafından dolayı.
"O kadar yok"
Birden ayağa kalkıp daha yakınıma doğru ilerledi.
"Ne demek yok o poşetler neydi. Ben sana demedim mi hepsini alıp direkt bana getireceksin diye"
"Zaten maaşımı ev kirasına artanı sana veriyorum bari bursuma karışma yoksa notlarım düşerse onuda alıcaklar!"
"Sen nasıl bana cevap verirsin"
Her zmanki gibi hiç acımadan tokat atmıştı. Evet alıştım artık ağlamıyordum ağlamak çözüm değildi.
"Ben ne dersem o"
Geçti gene o leş koltuğa oturdu cebimden çıkardığım 200₺ yi sehpanın üzerine koydum tabikide ona istediği kadar vermiyecektim.
"Neden işte değilsin"
"İzliyim"
Diyip odama doğru ilerledim fazla bir şeyde yoktu zaten yatak, dolap, halı ve çalışmam için bir masa sandalye. Çok yorgun olduğum için yatağıma geçip uyudum...
2 saat sonra...
Salondan gelen seslerle uyandım. Ne olduğuna bakmak için odamdan yavaş yavaş kedi adımları ile yürüyüp duvarın arkasına saklanıp kafamı çıkarıp babama baktım. Önünde silahlı takım elbiseli, iri cüsseli adamlar vardı ve bu beni korkutmamış değildi ama sadece biraz.
"Parayı hazırladın mı ?"
birden saçı üç numaraya vurmuş olduğu kahferengi gözleri ve sert sesiyle babama soru sordu, aslında yakışıklı herifmiş ama boşver.
"Hayır sadece bir süre daha verirseniz"
Sesi o kadar korktuğunu belli ediyordu ama buna üzüldüm desem yalan olur.
Adam birden belinden çıkardığı silahla babamın ayağından vurdu o sırada yanlışlıkla ağzımdan bir çığlık koptu ve hemen duvara iyice sindim.
Salak Defne dilin kopsaydı da konuşamasaydın
Birden karşıma iri cüsseli olan adam belirdi.
"Kimsin sen?"
"Selam ben Defne, sen?"
Defne sen iyice salak oldun he adam senide şuracıkta öldürür.
"Ne işin var burada?"
"Bu benim babam olur da malesef"
Kafasını yavaşcana aşşağı yukarı salladı.
"Odana git!"
Hemen oradan topuklayıp odama gittim. O adama ne olup olmadığı ile bı gram merak etmiyordum hatta keşke gebertseler.
Bi anda kapı sertçe vuruldu ve sesler kesildi sanırım gitmişlerdi.
Yok halay çekiyorlar odada sen de git
Bir sus ama artık iç ses ya
Odamdan çıkıp salona doğru ilerledim babamı bulamadım sanırım onuda götürmüşlerdi. Yarına gelir zaten diyip odama maketi nasıl yapacağıma dair düşünmeye çizmeye başladım.
Bölüm sonu...
Bu benim ilk hikayem lütfen yazım yanlışlarını pek önemsemeyin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kocam mı? 🦋
ChickLitTek başına hayellerinin peşinden gitmeye çalışan genç bir kızın babasının borcu yüzünden tanımadığı bir adama satılınca aslında gerçek hikayesi başlıyor... Kocam mı? İsimli ilk kitap # 13/11/2023 ilk bölüm
