Kocam mı? 🦋

2.5💖

Evettt resmi olarak ara tatil başladı. Karneleriniz nasıl bakalım?💖✨

Unutmayın ki benim edebiyatım iyi değil sadece kitap okumayı ve yazmayı seviyorum bu yüzden yazım yanlışlıkları yapmam gayet normal. Aşağılamadan,abartmadan yorum kısmında belirtiniz, ben zaten ardından değiştiriyorum 🩷🦋🩷🦋

Kocaman kalp ile bölümümüzü okumaya başlayalım ❤️❤️

💖💖💖

O günden bu yana yaklaşık bir hafta geçmişti ve babam şu ana kadar tamamen iyileşmiş gibiydi. O günden sonra Ateş ile aramız daha iyi gözüküyordu.

Bir kaç gündür geç saatlere kadar çalışıyordu ve ne iş yaptığını hala çözmüş değilim. Normal bir şirket sahipleri desem kapıdaki ve yanındaki korumalar ile hiç uymuyordu.

Artık evde oturmaya alışmış gibiydim, daha önce sürekli çalıştığım için başta biraz zor oldu ama sonunda alıştım. Bu gidişle tombik, tembel bir kız olup çıkacaktım.

Ayşe Teyze'nin kızı ilk çocuğunu doğurduğu için ona yardım amaçlı yanına gitmişti. Bir süre onun yanında kalacağı için işler için yeni birini almayı teklif etmişti ama kabul etmemiştim. Zaten bütün gün evde oturuyordum en azından işler biraz yardımcı olurdu.

Şimdi ise kaltukta üzerime serdiğim ince örtü ile televizyondan film izliyordum.

Kapının çalması ile Ateş'in geldiğini anlayarak önce filmi durdurup koşar adımlar ile kapıya gelip kapıyı yavaş bir şekilde açıp geçmesi için kenara çekildim. Benim yakışıklı, çalışkan kocam şu saatlere kadar çalışıyordu.

Ellerini ardan bağladığını fark eder etmez merakım başladı, elinde ne vardı ki.

"Elinde bir şey mi var Ateş?"

Elindekini göstermemeye dikkat ederek terliklerini giydi.

"Evet var"

"Nedir?"

"Bilemiyorum benim bir karım var ama karım olduğundan şüpheliyim"

Bunu hafif gülerek söylemişti.

Arkasına bakmaya çalışıyordum bir yandan ama hiç bir şekilde göstermiyordu.

"Ay çok komik"

Arkasında tuttuğu şeye bakmaya çalışıyordum ama hala göstermemekte direniyordu.

"Ateş hadi ama meraktan öleceğim şurada"

"Tamam tamam"

Arkasından çıkardığı kocaman çikolata buketi ile ağzım açık kalmıştı, ay ben bu adamı yerim ya bana çikolata almış.

Bana uzattığı buketi elime aldım.

"Çikolata buketi mi? Buda nereden çıktı"

"Ben sözleşmeye uyuyorum"

("245. Madde; Her gün bana çikolata alıcaksın") 7. Bölümden

Oturma odasına doğru ilerleyince bende buketim ile peşinden gidiyordum.

"Şu ana kadar almadıklarım ile beraber alayım dedim"

"Ay Ateş kocam olsan öperdim seni şu an"

Ağzımdan kaçan şeyi anca anlamıştım ve Ateş'e baktığımda gülümsemeye başlamıştı bile.

"Ben zaten senin kocanım"

"Ne demek istediğimi anladın bence"

"Peki peki bu seferlik öyle olsun bakalım Defne Hanım"