Kocam mı? 🦋

0.8💖

İyi okumalar 🦋

................

Yüzüme vuran güneş ışığı ile uyanmış hâlâ yaşamaya devam edeceğim yere adapte olmaya çalışıyordum. O adamdan kesinlikle hoşlanmamıştım ama ondan kaçabileceğim ne param ne de ailem vardı. Okulumu da dondurmak istemiyorumdum ama ona daha fazla karşı gelemezdim her şeyde benden kat be kat daha fazlası vardı beni şuracıkta öldürse dönüp arkasına bakmayacağını biliyordum hatta o öldürmeye bile üşenirdi resmen. Yapmam gerekeni biliyorumdum sadece belli bir süre dişimi sıkacaktım hem bir süre sonra daha rahat bir yaşama geçicektim ve şu an bile rahattım doğrusu.

Yataktan kalkıp banyoya ilerleyip aynadan kendi yüzüme baktım.

"Evet Defne sen bunu yaparsın"

Kendimi gazladıktan sonra dolabı açtım daha pakette olan bir dış fırçasını gördüğümde mutlu olmuştum çünkü hiç bir şeyim yanımda değil di.

Banyoda işimi hallettikten sonra odaya geçip yattığım yatağı topladım zaten oda dağınık değil di.

İki gündür aynı kıyafetleri giyiyordum alışıktım ben benim için sıkıntı yoktu eve gidip üstlerimi almam ve Azra ile konuşmam gerekiyordu en son ona ödevi yapıcağımız için söz vermiştim ama kaçırılmıştım.

Birden aklıma telefonum geldi onu buraya geldiğimden beri görmemiştim sanırım gelirken düşmüştü.

Odadan çıkıp merdivenlerden aşşağıya doğru indim. Salonda koltukta oturan Ateş'i elinde bilgisiyar ile otururken gördüm yavaş yavaş onun yanına doğru ilerleyip karşısındaki tekli koltuğa oturdum.

"Günaydın Ateş Bey"

"Günaydın"

Hiç yüzüme bile bakmadan bilgisiyarı ile uğraşıyordu.

Birden salona orta yaşlı bir kadın girdi.

"Ateş Bey kahvaltı hazır"

Evde yardımcı olduğunu tahmin ettiğim kadın gittikten kısa bir süre sonra Ateş bilgisiyarı kapatıp yanına bırakıp gözlerime baktı sonrada gözlerini üzerimde gezdirdi.

"Mert ile bugün alışverişe gidip bir kaç parça bir şey al "

"Gerek yok benim evde yeterince var"

"Sence bu halin ile kim senin benim karım olacağına inanır?"

Üzerimde ne vardı ki bir mavi jeans ve beyaz sweatshirt vardı. Bende gözlerimi onun üzerine giydiklerine çevirdim her zamanki gibi beyaz gömlek ve siyah kumaş pantolon vardı.

" Tamam sen nasıl istersen"

Ayağa kalkıp ilerlemeye başladı

"Beni takip et ortak"

Oturduğum yerden kalkıp peşinden ilerlemeye başladım çünkü evi daha bilmiyordum.

Yemek masasına geçti bende karşı sandaliyeye geçmiştim basa hiç görmediğim kadar doluydu yani bu kadarını da yiyemezdim. Kahfaltım bittikten sonra son çay bardağımı yudumluyordum Ateş de zift gibi görünen kahfesini içiyordu.

Bana bir iki saniye baktıktan sonra.

"Mert buraya gel"

"Efendim abi"

"Defne ile beraber git ne lazımsa al"

"Tamam abi Yenge yemekten sonra gidelim mi?"

"Gidelim Mertoş"

Gülümseyerek söyledikten sonra çayımı alıp son yudumumu aldım. Tam kalkıcakken Ateş masaya bir telefon koydu.

"Bu sana içinde benim ve Mert'in numarası var bir şey olursa arıyorsun"

Bana uzattığı telefonu aldım.

"Teşekkürler ama şu anda hiç bir kıyafetim yanımda değil eve gidip normal gündelik kıyafetlerimi alsam sadece davetler için bir iki elbise alsam olmaz mı?"

"Tamam ama evde misafir olarak kalıcak misafirler olabilir bu yüzden sen gene de al"

Kafamı sallayarak masada duran tabakları toplamaya kalkmıştım ki.

"Ne yapıyorsun?"

"Masayı topluyorum"

Sonra bakışlarımı Mert'e çevirdim.

"Mert sen kahvaltı yaptın mı sana bir ekmek arası yapayım mı?"

"Yok yenge yedim ben teşekkürler"

Kafamı sallayıp Ateş'in bana seslenmesi ile ona döndüm.

"Bu işlerle senin ilgilenmen gerekmez sen otur yerinde kendi işini iyi yap yeter"

"Tamam o zaman ben yukarı çıkıp duş alacağım"

Ateş de yerinden kalkıp salona doğru ilerledi.

Bende yukarı odaya doğru ilerledim.

..........

Bölüm sonu