My Friend And Our Child | Hyunin

1|arkadaşım ve bebeğimiz

Jeongin

Hamileliğimin 7.ayındayım. Gördüğüm bazı korkunç rüyalar oluyor bebeğimin babası da yanımda olmayınca korkuyorum tabi.

Kocaman bir ev içinde sadece ben ve karnımdaki ufaklık ...

Yatakta hemen irkilip dikeldiğimde, gördüğüm kabustan beni alarm sesi uyandırdı. Uzanıp kenarıdaki şifonyerden peçete alıp alnımı ve boynumu sildim epey terletmişti beni bu rüya . Derin bir nefes verirken peçeteyi tekrar şifonyere koyup, yastığımın altındaki telefonumdan alarımımı kapattım .

Saat 06.49 zaten 40 dakika sonra iş için uyanacağımdan geriye yatma gereği görmedim.

Karnımda olan ufaklığımın mutluluğu hareketli oluşundan ve yaptığı baskıdan anladığımda üstümdeki tişörtü kaldırıp gülümsedim.

" Bebeğim? Ohh! belli ki bugün mutlusun. Belki gecem güzel geçmedi ama sayende güzel bir gün geçireceğimi umuyorum " bebeğimle geçen kısa konuşmayla yataktan kalkıp banyoda yüzümü yıkayıp sonra da mutfağa geçip atıştırdım . Oğlum karnımda fazla hareketlenmişti ve babası da bunu bilmeyi hak ettiğinden onu   aramayı planlarken kapım çaldı .

Kalkıp kapıya baktığımda hyunjin elinde birkaç poşetle gelmişti.

" Günaydın kanka "  dedi dalga geçercesine .

Poşetleri tek elinde birleştirip yanağımdan öpüp içeri geçti . O enerjisiyle beni gülümsettiğinde ona aynı şekilde karşılık verdim.

" Günaydın kankam"

Mutfağa girmesiyle arkasından gidip eski yerime oturdum .

Yan durmuş kahve makinasının başında dikelip kahve yapıyor kendine.

" Nasılsınız ?" Karnıma bakıp göz kırptı .

" Nasıl olalım ? Oğlun çok kıpırdıyor bu aralar ? Kurtlu sanırım senin gibi "

Eline aldığı kahveyle oturdu yanıma.

" Bana bak oğlan çocuğu anneni üzersen babadan popişine ısırık gelir.
Anneler üzülür mü oğlum ? Bir de baban sana en güzelini bulmuşken"

Kahkaha attığımda o da güldü.

" Ya hyunjin. Oğlum beni üzmüyor bir kere "

Başıyla onaylayıp ayağının ucuna getirdiği poşete elini atmıştı . Dikkatle onu incelerken içinden çıkardığı makaron paketini bana uzattı.

"Dün şirkette jisung'a canının sürekli makaron istediğini söylerken duydum. Her şeyden önce bunu alakasız kişilere değil bizzat bebeğinin babasına anlatmalısın ."

Gözlerim dolarken gülümsedim ve makaronu masaya bırakıp ona sarıldım.

" Teşekkür ederim hyunjin . Beni yalnız bırakmadığın için "

Kollarıyla belimi sıkıca sarıp yanağımı öptü.

" Beraber yaptığımız hiçbir şeyin sonucuna tek katlanamazsın . Ayrıca bu kadar güzel bir şeyin sonucuna "

Kollarımı tutup boynundan  çekti sonra da akan göz yaşlarımı sildi .

" Hadi gidelim , zaten bir buçuk ay sonra doğum iznine çıkacağın için evde yeterince sıkılacaksın"

" Makaronlar?"

" Arabada yersin "

Başımla onayladığım gibi yukarı çıkıp pijamalarımı çıkarmaya başladım.

Hyunjinde gelip yatağın üstüne oturdu. Zaten beni sürekli çıplak gördüğü için garipsemedim.

Siyah kazağımın altına normal bir kot giyip üstüne de polarlı ceket aldım. Atkımla şapkamı da aldığımda çıktık beraber.

Makaronlarla beraber arabaya yürürken hyunjin kapımı açtı . İçeri oturduğumda sıcak olduğunu fark ettim. Demek ki kapatmamıştı ısıtıcıyı.

" Hadi ye bakalım"

Kısa sürede şirkete geldiğimizde hyunjin koluma girdi .

" Şu girişteki kız var ya kocasını boşayıp yaşlı bir koca bulmuş kendine "

Hyunjin'in anlattığı şeye kıkırdadım.

" Bakıyorum da her şeyden de haberin var ? "

Kolunu bu sefer omzuma atıp kendine çekti beni.

" Senin alfan mükemmel biri jeonginciğim. "

Asansöre doğru ilerleyip 4. katta indik . Burası benim bölümüm aslında ama hamile kalmadan önce bile beni bırakır sonra giderdi kendi bölümüne.
Ben pazarlama bölümündeyken o  finansman bölümünde çalışıyor.

Anlayabileceğiniz üzere aynı bölümden, işletmeden mezunuz. Zaten ben kendimi bildim bileli hyunjinle aynı okulda, aynı sınıftayım. Şimdi de aynı şirkette . Yapışık gibi gezerken en sonunda hamile bıraktı beni . Sanki hiç beraber değilmiş gibi bir de üstüne ikimizden olan bir çocuk olacak.

" Günaydın" jisung'a selam verip yerine oturdum.

" Günoo "

Hyunjin jisung'a sarıldığımda ofladı.

" Ben gittim o zaman " küçük bir çocuk gibi yanağıma sulu öpücüğünü bırakıp gitti.

🦙🦊

Çıkış saati geldiğinde üstümü giyinmiş aşağıdaki lobide oturmaya başlamıştım.

"Jeongin" kafamı arkaya çevirdiğimde bana doğru gelen Taemin hyung ile göz göze geldim.

" Hyung?" Elini omzuma attı.

"Hyunjin'in acil işi çıktı. Seni ben götüreceğim gel bakalım "

Kaşlarım çatıldı bi tık ama sonra durumu anladım.

Bindiğim arabadan Taemin hyung'a beni eve bıraktığı için teşekkür edip indim .

İçeri girip üstümü çıkarırken yine huzursuz olmuştum.

Eve gelmeden önceki iştahım gitmişti bile.

Işıkları kapatıp yatağa uzandım. Ellerim karnımı bulurken bebeğimi sevdim.

Hyunjin'in şuan kör randevuda olduğu gerçeği beni üzüyor . Bayan hwang artık hyunjinin evlenmesi konusunda çok ısrarcı bu yüzden de  hyunjin'i zorla buna sürüklüyor .

Evet, benden haberi olmadığı anlamına geliyor bu . Bebeğimin babası olan Hyunjin her şeyin başında çocukluk arkadaşım aslında .

O yüzden anlayabiliyorum zorla olduğunu ve beni üzmek istemediğini . çocuğumuz olmadan önce bana anlattığı şeylerden yola çıktım şimdi de zaten . İstemiyor evlenmeyi hatta inanın çocuğumuzu nasıl bu kadar çabuk kabullendi bunu bile bazen garipsiyorum.

Sorduğumda " senden iyi bebeğime anne bulamam ve seni de tek yapmadığın bu şeyde yalnız bırakamam " demişti ... Ama gerçekten bırakır mı bırakmaz mı ? Emin değilim .

Duygularımın karşmasıyla kaç saatim düşünerek geçti bilmiyorum.

Göz yaşlarım akarken aklıma gelen anılarla gülümsedim . Hyunjin'le yataktaki anılarımız..

bazen geceleri benimle uyumak için geç saatte gelir annesi öğrenmesin diye sabah erkenden giderdi ama bayan hwang fark ettiğinden beri gelemiyor şapşal adam .

" Bebeğim baban çok ama çok iyi bir adam "

Odamın ışığının yanmasıyla irkildim

" Annen de öyle "

.....

Ağladım