01

30 3 0
                                    

First day of school.

I am happy and nervous at the same time. Masaya dahil naka-forward na ako to another level. Nakaka-kaba dahil panibago na namang pagsubok ang kakaharapin ko. I am one of those student who's excited on the first day of school.

This is my last year in high school. Kaunti na lang ay college na ako. Hindi pa rin ako sigurado kung ano ang gusto kong kuhaning kurso sa college. I'm not sure on what path I should take. I was thinking about architecture because of my mom and dad. They were both architecture students and successfully became architects. Many of our relatives thinks that I will take the same path as them, but I am not actually sure about it.

I want architecture because I grew up with architects inside our home. Gusto ko lang iyon dahil sa mga magulang ko pero hindi dahil para sa sarili ko.

High school palang naman ako! Hindi ko naman siguro kailangang isipin pa iyon, 'di ba? Mahaba pa ang lalakbayin ko. Sa ngayon, ang paghahanap muna sa room ko ang dapat intindihin ko.

Hawak ko na ang registration card ko na ibibigay sa adviser namin. Medyo nainis ako dahil nasa third floor pa ang room ko! Nasanay lang siguro ako na nasa first at second floor lang ang room ko noong mga nakaraang year.

Pagka-akyat ko sa third floor, inisa-isa ko ang bawat classroom at chineck ang mga pangalan na nasa tabi ng pintuan. Hindi ako nahihirapan na i-check ang pangalan ko dahil letter 'A' naman ang first letter ng apelyido ko.

"Alegre..." I whispered as I scan the names posted on the last room at the end of the hallway.

I was praying so hard na ito na ang room ko. Huling kwarto na ito sa third floor and my card says, my room located on the third floor of this building.

My eyes twinkled when I saw my name on the fifth place. Nakita ko na rin ang pangalan ko! Humakbang ako palapit sa harapan ng pintuan at sinilip ang mga estudyante sa loob.

Nagkakagulo sa loob. Lahat ay may kanya-kanyang mundo. Mukhang halos lahat sila ay magkakakilala na. Wala akong nakitang kaklase ko from my previous grade.

Pumasok na lang ako sa loob at naghanap ng magiging upuan ko. Iba na ang ayos ng mga chairs dito kumpara noon. Dalawang rows ang mayroon at sa bawat row ay may apat na upuan. Hindi nakadikit sa window ang upuan, instead there's a space like a hallway where you can walk. First row, which is located near the door are for girls, while the other row are for boys.

Pinili kong umupo sa second line. Sa unang upuan din ako umupo kung saan malapit ang window. Lahat kasi ay nasa bandang likuran at hindi masyadong okupado ang bandang harap kaya rito na ako umupo.

Wala pa akong kasama sa line na ito at mukhang hindi pa rin nakakapasok ang lahat ng classmates namin dahil marami pa akong nakitang estudyante sa labas bago ako pumasok dito. Hindi pa rin puno ang room namin base on the numbers of students on the list outside.

"Pwede bang umupo rito?" I was busy reading an english novel book when someone spoke.

I held my head. "Uhm..." Hindi pa ako nakakapagsalita ay umupo na ito sa upuan na nasa tabi ko. I was a little shock.

He put her backpack on her chair and immediately turn her gaze at me. "Ako nga pala si Maya!" She introduced, offering a hand to me.

I took a second glance on her hand before slowly lifting my hand to accept it. "I-I'm Riley..." I said in a low tone.

She excitedly shake our hands with a wide smile. "Maxine Yasha Ruiz. That is my full name!" She said.

"Riley Sophia Alegre." I just thought I should say it also.

"Wow! Pareho tayong maganda ang pangalan." She said.

Ako na ang umagaw sa kamay ko mula sa kamay niya dahil parang wala siyang balak na gawin iyon. She's hype!

Sea of Lights (Rich Daughters Series #4)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon